Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

ΠΙΣΤΟΛΙΔΙ...

Κύριοι, το τελευταίο που ήθελα να κάνω φέτος ήταν να διαμαρτύρομαι για τη διαιτησία. Εις την αρχή της χρονιάς, ήλπιζα ή μάλλον ευχόμουν ο Πολυμετοχικός να είχε φτιάξει μία τόσο μεγάλη ομάδα που θα ξεφτίλιζε όποιο κοράκι τολμούσε να «στήσει» τον ΠΑΟ. Δυστυχώς διά εμέ και δια χιλιάδες άλλους βάζελους έπεσα έξω εις τις προβλέψεις – ευχές μου, τι έξω δηλαδή ούτε για πλάκα.
Ναι μεν αποκτήθηκαν κάποιοι καλοί παίκτες, όμως δεν έγιναν οι μεταγραφικές κινήσεις εκείνες που θα έκαναν την διαφορά. Φαίνεται ότι κάποιοι εις την ΠΑΕ κινήθηκαν με λογικές παλαιές, λογικές μιζέριας, που ενώ αποδοκιμάστηκαν από την μεγάλη πλειοψηφία του παναθηναϊκού κόσμου, τις είδαμε να επανέρχονται. Έγιναν λάθη, αν όχι εγκλήματα κατά το μεταγραφικό σχεδιασμό. Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί μία καλή μεν, όχι όμως πολύ καλή ομάδα που να μην νοιάζεται για τυχόν σφαλτσοσφυρίγματα.
Φυσικά δεν ισχυρίζομαι ότι για την μέτρια πορεία του ΠΑΟ φταίει η διαιτησία μόνο. Τουναντίον μάλιστα.
Όμως δεν μπορεί να παραγνωρίσει κανείς ότι ο βάζελος έχει φάει φέτος το «πιστόλι» της ζωής του. Χρόνια είχε να αντιμετωπίσει τόσο εχθρικές διαιτησίες. Ίσως από την εποχή της «Ριζούπολης» και την ομαδάρα που είχε φτιάξει ο αείμνηστος Γιάννης Κυράστας. Φαίνεται ότι οι "γνωστοί - άγνωστοι" φοβήθηκαν τη δυναμική του νέου ΠΑΟ και έσπευσαν να στείλουν το μήνυμα για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ποιος "έχει τα πόστα", ποιος θα έχει και φέτος το πάνω χέρι...
Με το καλημέρα λοιπόν, πρώτο πιστόλι με ανύπαρκτο πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ, 2-0 στο 45 και αντίο.
Στην Τούμπα πιστόλι δεύτερο με τη μη καταλογισμό πέναλτι μαρς εις βάρος του Μάντζιου.
Στο Χαριλάου ο επόπτης σταματά το 0-2 με οφσάιντ – εφεύρεση και το ματσάκι πήγαινε εις την κόψη μέχρι τέλους.
Με Ηρακλή και Εργοτέλη μπορεί να είχαμε τα χάλια μας, αλλά αυτό ουδεμία σχέση με το πνίξιμο δύο πέναλτι. Ούτε εγώ ήθελα να τα δώσει, αλλά ότι έγιναν, έγιναν.
Και φθάνουμε εις το πανηγύρι της Νέας Σμύρνης. Αφού χαρίζεται η δεύτερη κίτρινη σε έναν παίκτη του Πανιωνίου, δίδεται στον Μουν, μένουμε με 10 και στο καπάκι δεχόμαστε οφσάιντ τέρμα. Συγχρόνως αποβάλλεται και ο Τεν Κάτε (ίσως αυτό να ήταν για καλό…). Στο πιο σημαντικό δηλαδή αγώνα μέχρι τώρα του ΠΑΟ, αφού αν έχανε, ή έστω ερχόταν ισόπαλος, το πρωτάθλημα θα είχε πετάξει, ο βάζελος τρώει πιστολίδι επιπέδου παράγκας.
Δεν φταίνε όμως οι πιστολέρο.
Η διοίκηση του Πολυμετοχικού φταίει που ούτε υπερομάδα έφτιαξε για να τους έχει όλους γραμμένους, ούτε έπραξε τίποτε για να αποτρέψει το έγκλημα, παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις της (βλ. δηλώσεις για τις εκλογές της ΕΠΟ).
Επειδή κάποιοι θα αρχίσουν πάλι να λένε τις ίδιες «αντικειμενικές» αηδίες περί της μη ανάγκης των μεγάλων ομάδων για ευνοϊκές διαιτησίες και λοιπές μπουρδολογίες, θα τους υπενθυμίσω πως κρατήθηκε «ζωντανός» πέρσι, πρόπερσι αντιπρόπερσι, κ.ο. …, ο Ολυμπιακός, όταν σερνόταν και του κάνανε πλάκα όλοι, αλλά το Μάη σήκωνε την κούπα…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ