Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

ΜΗΝ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ ΚΙΟΛΑΣ !

Κυριακή πρωί.
Πρωτοσέλιδα αθλητικών φυλλάδων:
- Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός!
- Μάγκες !!!
- Νίκη ψυχής !!!
.... και άλλα τέτοια ηρωικά!
Και αναρωτιέμαι με το φτωχό μου το μυαλό (sorry για την αντιγραφή), μήπως βρισκόμουν σε άλλο γήπεδο το Σαββατόβραδο;
Μήπως έβλεπα άλλο ματς;
Μήπως δεν ήταν αυτός ο βάζελος που στο β’ ημίχρονο παρέπαιε;
Μήπως δεν ήταν εκείνος ο γνωστός ο Καραγκούνης που έπεφτε μόλις μύριζε την ανάσα των αντιπάλων του;
Μήπως δεν ήταν εκείνος ο ανεκδιήγητος ο Γκαλίνοβιτς που έκανε καθυστέρησεις σα να έπαιζε στον Λεβαδειακό (sorry Μυστήριε);
Μας ζαλίσανε τον έρωτα οι πράσινοι για την άδικη αποβολή. Δεν ξέρω αν ήταν άδικη. Στο γήπεδο μια χαρά δικαιότατη κίτρινη μού φάνηκε... Αλλά, κι αν ήταν άδικη, μην τρελαθούμε κιόλας!
Το «κοράκι», από το πρώτο ημίχρονο, «ζωγράφιζε» στον καμβά του γηπέδου νίκη -βάζελου πάση θυσία. Όμορφα σφυριγματάκια, όσο χρειαζόταν για να κόβει τα πόδια του «Ιστορικού» στις λίγες καλές φάσεις που δημιουργούνταν.
Για να μη μιλήσω για τις καθυστερήσεις .... 4 λεπτά αντί για 6, τουλάχιστον!
Για να μη μιλήσω ξανά για τον ανεκδιήγητο ΤΕΝ-ΤΕΝ Κάτε. Απίστευτες αλλαγές, μετά την αποβολή! Θεόπνευστες!
Στο γήπεδο ήμουν με έναν φίλο «Πάνθηρα» και δύο βάζελους (τρομερός συνδυασμός, ε;). Ε, μετά τις αλλαγές ψάχναμε να δούμε ποιός έκανε παιχνίδι για τον ΠΑΟ ... Βέβαια, τα βαζελάκια ενδόμυχα ήλπιζαν τελικά στο Χ, μπας κι έλθει επιτέλους ο Ντούσαν, να δουν κι αυτοί άσπρη μέρα.
Για να ευλογήσω και τα γένια μου, δε, όταν είδα τον Γκούμα να μπαίνει, το ‘πα: «Βάζει τον Γκούμα σέντερ φορ». Και δυστυχώς δικαιώθηκα.
Πάντως, το παιχνιδάκι το ‘χασε ο ίδιος ο Λίνεν. Αυτοκτόνησε. Έβλεπε τον Ρεκόμπα να περπατά από το 65’ και δεν τον άλλαζε να πιέσει λίγο μπροστά, ιδιαίτερα μετά την ισοφάριση! Όταν το ‘κανε ήταν πια αργά. Κρίμα.
Χάρηκα, πάντως, για δύο πράγματα.
1ον) Γιατί το γήπεδο ήταν γεμάτο. Όχι βέβαια μόνο από «Πάνθηρες», αλλά και από γνωστούς γαυροβαζελοαεκτζήδες της Νέας Σμύρνης, όπως η αφεντιά μου και τα φιλαράκια μου, που μεγαλώσαμε βλέποντας Σαραβάκο, Μπαρζόφ, Μανίκα, Εμβολιάδη, τον ηρωικό Μήτσο Μαυρίκη κλπ
2ον) Γιατί αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους «σεκιουριτάδες» του Πανιωνίου.
Εξηγούμαι: Μια μαμά και μία θεία κάνανε το «λάθος» να πάνε στο γήπεδο τον 10χρονο κανακάρη τους, ο οποίος ήταν βαζελάκι και δεν μπορούσε να κρυφτεί. Αναπόφευκτα στο γκολ του βάζελου «πετάχτηκε» ανεπαίσθητα το παιδάκι!
Θίχτηκε, λοιπόν, ένας «μάγκας», τάχα μου άρρωστος Πανιώνιος, 1,90 ύψος και καμιά 150αριά κιλά βάρος, και προπηλάκισε το παιδάκι!!! Η αντίδραση των ανθρώπων του Πανιωνίου ήταν άμεση. Αφού τον κάνανε ρόμπα μπροστά σε όλον τον κόσμο, τον πήγαν παραπέρα, μαζί με 2-3 αστυνομικούς, και σε 10 λεπτά τον φέραν πίσω «αρνάκι»!
Είναι αυτό το περιστατικό «μιά κάποια λύσις» για το πρόβλημα των γηπέδων μας σήμερα.
Ελπίζω να υπάρξουν μιμητές.
Σεμνός & Ταπεινός