Τα παιδιά ενός ανώτερου θεού
Τάκης Θεοδωρόπουλος
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/)
Ακουσα χθες σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό πως το ημερήσιο συσσίτιο των κρατουμένων στα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας, και τα τρία γεύματα, κοστίζει 2 ευρώ.
Τέσσερα ευρώ λιγότερα από τα 6 ευρώ που διατίθενται για τον καφέ και το κρουασάν των υπαλλήλων της ΔΕΗ. Αναρωτιέμαι πόσο κοστίζουν τα γεύματα του Δήμου και της Εκκλησίας. Θα μου πείτε συγκρίνω ανόμοια πράγματα. Οι μεν υπάλληλοι της ΔΕΗ το κρουασάν τους το προτιμούν γεμιστό με μαρμελάδα ή κρέμα βανίλια, και πίνουν εσπρέσο φρέντο με μπόλικες μπουρμπουλήθρες στον αφρό. Εξάλλου, αυτοί παλεύουν για την εθνική οικονομία και τη σωτηρία της χώρας, ενώ οι άλλοι είναι απλώς κατάδικοι, απόβλητοι μιας κοινωνίας που στηρίζεται στην παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος.
Τέσσερα ευρώ λιγότερα από τα 6 ευρώ που διατίθενται για τον καφέ και το κρουασάν των υπαλλήλων της ΔΕΗ. Αναρωτιέμαι πόσο κοστίζουν τα γεύματα του Δήμου και της Εκκλησίας. Θα μου πείτε συγκρίνω ανόμοια πράγματα. Οι μεν υπάλληλοι της ΔΕΗ το κρουασάν τους το προτιμούν γεμιστό με μαρμελάδα ή κρέμα βανίλια, και πίνουν εσπρέσο φρέντο με μπόλικες μπουρμπουλήθρες στον αφρό. Εξάλλου, αυτοί παλεύουν για την εθνική οικονομία και τη σωτηρία της χώρας, ενώ οι άλλοι είναι απλώς κατάδικοι, απόβλητοι μιας κοινωνίας που στηρίζεται στην παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος.
Και είμαι βέβαιος πως όταν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδικάζει την Ελλάδα κάθε τρεις και λίγο για τις συνθήκες κράτησης στα σωφρονιστικά ιδρύματα δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του τις προτεραιότητες του κοινωνικού κράτους και της ανθρωπιστικής κρίσης που έχει χτυπήσει τα γκισέ της εθνικής μας επιχείρησης, στους υπαλλήλους των οποίων προσφέρονται μερικές ημέρες άδεια επιπλέον, αντί για το επίδομα κρουασάν, για να αντέξουν την επαφή με την πλεμπάγια – ημάς τους ιδίους που λένε.
Επειδή όμως είμαστε ανθρωπιστές, παρακαλώ μη νομισθεί πως θεωρούμε τους κρατούμενους, Ελληνες και αλλοδαπούς, «παιδιά κατώτερου θεού». Το αντίθετο μάλιστα. Είναι και αυτοί παιδιά του ίδιου θεού που έπλασε κι εμάς, απλώς μερικοί ανάμεσά μας είναι «παιδιά ενός ανώτερου θεού», αρχάγγελοι Κυρίου ημέρες που είναι, ή απλοί στρατιώτες άγγελοι στις τάξεις Χερουβείμ και Σεραφείμ. Ή, για να το πω πιο απλά, σε σύγχρονη γλώσσα, για εμάς «όλα τα ζώα είναι ίσα αλλά μερικά είναι πιο ίσα από τα άλλα», όπως, αν θυμάμαι καλά, έλεγε και ο αρχιχοίρος με το παρατσούκλι «Ναπολέων» στη «Φάρμα των ζώων» του Οργουελ.
Είναι και αυτό ένα επάγγελμα, μια ευγενής σταδιοδρομία. Θα πρότεινα μάλιστα, όσοι από εσάς έχετε ακόμη μικρά παιδιά και αγωνιάτε για το μέλλον τους, να τα προσανατολίσετε προς τα εκεί. Αυτές τις ημέρες παραδίδει δωρεάν σεμινάρια στους τηλεοπτικούς σας δέκτες εκείνο το Χερουβείμ με τα τροφαντά μαγουλάκια και τις μπουκλίτσες, σε στυλ γερασμένου αναγεννησιακού puti, ο κορυφαίος των συνταγματολόγων μας κατά τον εργατολόγο που κάνει βάρδια στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Γιώργος Κατρούγκαλος. Εισέπραττε ποσοστά από τους ιδεολογικούς και πολιτικούς του αγώνες, «μια λελογισμένη αγωνιστική προμήθεια» θα λέγαμε. Και τι έγινε λοιπόν; Και οι άλλοι βομβάρδιζαν με Ναπάλμ το Βιετνάμ.
Διότι σημασία έχουν οι αγώνες. Εξάλλου και αντιμνημονιακός είναι, και μέλος αριστερής κυβέρνησης είναι, και όλα έγιναν με τον πιο νόμιμο τρόπο, όπως και τα 6 ευρώ της ΔΕΗ και τα 2 των κρατουμένων.
Οι απαντήσεις που έδωσε και ο κ. Κατρούγκαλος, όπως και το περίφημο «ξίδι» που μας πρόσφερε ο Φωτόπουλος για να μας περάσει, μου θύμισαν το περίφημο εκείνο «Δεν δικαιούσθε διά να ομιλήτε» του αειμνήστου Αγαμέμνονος Κουτσόγιωργα. Ποιο είναι το κοινό τους σημείο; Είναι πολύ απλό: η ανάδειξη της αλαζονείας σε δημοκρατική αρετή, κοινώς η διανοητική διαταραχή που προκαλεί η πεποίθηση πως είσαι «παιδί ενός ανώτερου θεού», και μπορείς να τα έχεις όλα, και πολιτική εξουσία, και πλούτο, και ομορφιά. Θα μου πείτε ο πλούτος είναι σαν την ομορφιά, όπως απεφάνθη σε μία από τις εξαίρετες φιλοσοφικές του εκλάμψεις ο κ. Βαρουφάκης.
