Από το Μυστήριο
Ο κάθε τηλεμαϊντανός με αφορμή την αυτοκτονία του Βαγγέλη Γιακουμάκη βρήκε την ευκαιρία να κλέψει στιγμές δημοσιότητας λέγοντας τη μαλακία του.
"Καλλιτέχνες", "τραγουδιστές", "ηθοποιοί", "πνευματικοί άνθρωποι", "ταγοί" του πολιτισμού, πολιτικοί, και κάθε καρυδιάς καρύδι, έσπευσαν να εκφράσουν στα media πόσο "θλιμμένοι" και "σοκαρισμένοι" είναι από το συμβάν. Για να παίξουν μετά την "θλιμμένη" δήλωσή τους τα ΜΜΕ, μπας και τους θυμηθεί κανείς άνθρωπος και πάει να τους δει στο θέατρο, την πίστα, κλπ.
"Οδύνη" για να βγάλουν κάνα φράγκο.
Βρυκόλακες που εκμεταλλεύονται το δράμα ενός δυστυχούς παιδιού και της οικογένειάς του, για να δηλώσουν την "λύπη" τους για το θεαθήναι.
Από κοντά και η υποκριτική ελληνική κοινωνία. Που δεν ήξερε τίποτε για τον φόνο. Και ας διαπράττεται καθημερινά μπροστά στα μάτια της, ακόμη και από τα παιδιά της.
Άπαντες ανακαλύψαμε για νιοστή φορά την Αμερική. Έχει πια καταντήσει κουραστικό.
Για τα ρέματα...
Υ.Γ. Η κρητική "μαγκιά" όπως εκδηλώνεται τα τελευταία χρόνια με τους μαυροπουκαμισάδες, τα νταϊλίκια, την χρήση όπλων, το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων, συνοδευόμενη από κάθε λογής παραβατική συμπεριφορά υπό την προστασία των πολιτικών προυχόντων, αποτελεί όνειδος και μάστιγα για το νησί και την κρητική κοινωνία.
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
