Απαιτείται σωφροσύνη
Του Kώστα Iορδανίδη
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_08/09/2011_1296185)
Η άκρως επικίνδυνη επιδείνωση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ θα όφειλε να καταστήσει την Ελλάδα ιδιαίτερα προσεκτική. Η σωφροσύνη θα επέβαλε αυτοσυγκράτηση.
Αλλά η κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου από τη στιγμή που άρχισε να εκδηλώνεται η πρώτη ένταση μεταξύ της Αγκυρας και του Τελ Αβίβ, επιδίδεται σε έναν αγώνα δρόμου αναβαθμίσεως των δεσμών της με το Ισραήλ. Αποκορύφωμα αυτής της διαδικασίας ήταν η δήλωση του υπουργού Αμύνης κ. Πάνου Μπεγλίτη περί «στρατηγικών» σχέσεων Ελλάδος - Ισραήλ, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην ισραηλινή πρωτεύουσα.
Ο κ. Μπεγλίτης είναι ένας υπουργός με διπλωματική εμπειρία επαρκέστατη, καθώς προέρχεται από τον διπλωματικό κλάδο· έχει επίγνωση της βαρύτητος των λέξεων και δίχως αμφιβολία αναφερόμενος στις «στρατηγικές» σχέσεις των δύο χωρών, μετέφερε άποψη κυβερνητική και όχι προσωπική.
Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι η Τουρκία στα θέματα εξωτερικής πολιτικής κινείται ανορθόδοξα, ενίοτε εκτός πλαισίου των προδιαγραφών της Δύσεως· άλλοι ενδεχομένως θα προσθέσουν ότι υπεροψία και μέθη χαρακτηρίζουν την Τουρκία του πρωθυπουργού κ. Ταγίπ Ερντογάν, διότι λόγω της οικονομικής της αναπτύξεως διακινδυνεύει διατάραξη πολυετών ισορροπιών στην περιοχή.
Ολα αυτά δεν έχουν την παραμικρή σημασία -ασχέτως εάν ανταποκρίνονται ή όχι στην πραγματικότητα. Το βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση του κ. Ερντογάν είναι ιδιαίτερα ενοχλημένη με το Ισραήλ όχι μόνον για τον τρόπο με τον οποίο οι Ένοπλες Δυνάμεις του αντέδρασαν με βιαιότητα εναντίον Τούρκων ακτιβιστών, που είχαν αποπειραθεί να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, αλλά και για τη συνεργασία του Τελ Αβίβ με την Κυπριακή Δημοκρατία για εκμετάλλευση των κοιτασμάτων αερίου. Η ανάπτυξη των σχέσεων με το Ισραήλ είναι επιθυμητή, πέρα από κάθε αμφιβολία. Αλλά το πρόβλημα της Ελλάδος στην περιοχή ήταν, είναι και θα παραμείνει η Τουρκία, και το Ισραήλ δεν μπορεί να είναι «στρατηγικός» σύμμαχος, δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει αποτρεπτικά στην περίπτωση μείζονος κρίσεως, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Οσο πιο σύντομα γίνει αυτό αντιληπτό τόσο το καλύτερο για τα ελληνικά συμφέροντα, τις σχέσεις της χώρας με την Τουρκία, αλλά και με το Ισραήλ.
Ο κ. Ερντογάν και οι επιτελείς του γνωρίζουν άριστα ότι «στρατηγική» συνεργασία στο στρατιωτικό επίπεδο μεταξύ Αθηνών και Τελ Αβίβ δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ή εάν αποτολμηθεί σε επίπεδο ασκήσεων με τρόπο που να θίγει συμφέροντα της Αγκυρας, αυτή έχει τη δυνατότητα να καταστήσει την παρουσία της ιδιαίτερα αισθητή.
Αλλά και οι όποιες σκέψεις συνεργασίας με το Ισραήλ στον ενεργειακό τομέα, διά του καθορισμού της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στην περιοχή του Καστελλορίζου, θα ήταν στην παρούσα συγκυρία ενέργεια μάλλον τυχοδιωκτική. Ύψιστα συμφέροντα -στρατηγικά και οικονομικά- διακυβεύονται στην περιοχή και η θέση της Ελλάδος στο διεθνές σύστημα είναι εξαιρετικά αποδυναμωμένη.
