Tου Πάσχου Μανδραβέλη
(Πηγή : http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_05/05/2011_1295114 .Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 5.5.2011)
Οι κουκουλοφόροι που έσπασαν τα μηχανήματα του μετρό το έκαναν για το καλό μας. Ετσι τουλάχιστον δηλώνουν. Θέλουν να μάς προστατεύσουν από το να πληρώνουμε εισιτήριο, άσχετα αν μετά τον λογαριασμό αντικατάστασης των μηχανημάτων θα τον πληρώσει και ο μπαρμπα-Μήτσος από τα Γρεβενά που δεν έχει δει ούτε με τι μοιάζει το μετρό.
Οι του κινήματος «Δεν πληρώνω», που δεν ανήκουν στις ομάδες κρούσης μηχανημάτων του μετρό, επίσης «για το καλό μας δουλεύουν» και με έξοδα των επιμελητηρίων. Θέλουν να μάς προστατεύσουν από τα διόδια. Κι αφού τελειώσουν τον αγώνα, πάνε για κανένα κοψίδι με έξοδα πάλι του επιμελητηρίου.
Ο κουκουλοφόρος επίσης που πήγε να χτυπήσει τον πατέρα του DNA, Τζέιμς Γούτσον, επίσης το έκανε για το «καλό μας». Ηθελε να μάς προστατεύσει από τις ρατσιστικές απόψεις που μπορεί να εκστόμιζε ο νομπελίστας καθηγητής.
Δεν υπήρξε κανόνας αρμονικής συμβίωσης των ανθρώπων που να μην καταστρατηγήθηκε από διάφορους εξυπνάκηδες και γι' αυτό πρέπει να ακούμε με μεγάλη καχυποψία τους κήρυκες της «προόδου» και τους εκπροσώπους συντεχνιών που ισχυρίζονται ότι όλα τα κάνουν για «το καλό του λαού». Για παράδειγμα, είναι πολλοί εκείνοι που δεν πλήρωναν τους φόρους τους επειδή δεν ήταν ανταποδοτικοί οι φόροι. «Δεν υπάρχει ούτε ένας δρόμος της προκοπής», έλεγαν. Σήμερα πολλοί από αυτούς δεν θέλουν να πληρώνουν διόδια επειδή «τους δρόμους τούς έκανε με τους φόρους του ο ελληνικός λαός».
Η υποκρισία δεν έλειψε ποτέ απ' αυτόν τον τόπο, αλλά πρέπει να είναι η πρώτη φορά που απέκτησε πολιτική ρητορεία. Πολλοί νεκροί νόμοι έχουν και πολιτική λεοντή: το ΚΚΕ διατηρεί το δικαίωμά του να ρυπαίνει τους τοίχους με τις αντιαισθητικές του αφίσες, ενώ γκρινιάζει με την υποβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος. Θέλει να παίρνει την επιδότηση του κράτους, αλλά να μην δίνει λογαριασμό σε κανένα τι κάνει τα λεφτά. Θέλει να έχει τον δικό του τηλεοπτικό σταθμό και να μεταδίδει ό,τι γουστάρει, ενώ ταυτόχρονα καταλαμβάνει τα στούντιο άλλων σταθμών γιατί μεταδίδουν πράγματα που δεν είναι της αρεσκείας του. Κάνει δυναμικές εκδηλώσεις κατά επιχειρήσεων που απολύουν, αλλά απολύει εργαζόμενους από δικές του επιχειρήσεις.
Πολλοί λένε ότι στην πολιτική και στον έρωτα όλα επιτρέπονται. Αυτό είναι λάθος. Η πολιτική ασκείται πάντα και μόνο στο πλαίσιο του νόμου. Οχι αυτού που ορίζουν διά συνθημάτων τα κόμματα («νόμος είναι το δίκιο του τάδε»), αλλά αυτού που ορίζει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, διά των αντιπροσώπων της στο Κοινοβούλιο. Αν ένα κόμμα θεωρεί ότι οι νόμοι είναι κακοί ή, χειρότερα, αστικοί, καθήκον του είναι να παλέψει για να τους αλλάξει. Οχι να τους παραβαίνει στο όνομα κάποιου άλλου απροσδιόριστου και μη συμπεφωνημένου «επαναστατικού» δικαίου. Η παράβαση του νόμου με τις ευλογίες των κοινοβουλευτικών κομμάτων δεν είναι απλώς εγκληματικό· είναι κοροϊδία. Δεν μπορεί να συμμετέχεις σε μια διαδικασία θέσπισης των νόμων και μετά βολικά να τους παραβαίνεις. Κοροϊδεύεις τους πολίτες.
Γι' αυτό πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι στους «κήρυκες του καλού». Οταν λένε «για το καλό μας» συνήθως εννοούν το δικό τους καλό. Ή τη δική τους ιδεοληψία...
