Κάπου στην Βόρεια Ιρλανδία (ένας θεός ξέρει γιατί εκεί...) γινόταν ένας μεγάλος αγώνας τοξοβολίας. Λαμβάνουν λοιπόν μέρος ένας Άγγλος, ένας Ελβετός και ένας Έλληνας. Οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να χτυπήσουν ένα μήλο το οποίο βρισκόταν πάνω στο κεφάλι ενός παιδιού από όση μεγαλύτερη απόσταση γινόταν.
Πάει λοιπόν ο Άγγλος και βάζει το παιδάκι στα 300 μέτρα. Ο κόσμος δεν βγάζει μιλιά στις κερκίδες, καθώς ο αθλητής μας συγκεντρώνεται και... βζιιίν! Χτυπάει το μήλο!
Ζητωκραυγές καθώς ο Άγγλος προχωρεί προς τη μέση του γηπέδου, και φωνάζει θριαμβευτικά:
- Άι αμ Ρόμπιν Χούντ!
Έρχεται η σειρά του Ελβετού, ο οποίος βάζει το παιδάκι στα 800 μέτρα, συγκεντρώνεται και...βζιιίν! Χτυπάει το μήλο! Ζητωκραυγές καθώς ο Ελβετός προχωρεί προς τη μέση του γηπέδου, και φωνάζει θριαμβευτικά:
- Άι αμ Ουιλιέλμους Τέλλους!
Έρχεται και η σειρά του Έλληνα, ο οποίος με μια φανερή έκφραση αυτοπεποίθησης στο πρόσωπό του, βάζει το παιδί στα 1500 μέτρα. Το κοινό αναστατώνεται και διαμαρτύρεται. Ο Έλληνας συνεχίζει να διατηρεί την έκφραση του νικητή στοχεύει και... βζιιίν! Τέζα το παιδάκι! Το ακροατήριο μένει άναυδο καθώς ο Έλληνας προχωράει προς τη μέση του γηπέδου και φωνάζει:
- Άι αμ... σόρρυ!!!
Πάει λοιπόν ο Άγγλος και βάζει το παιδάκι στα 300 μέτρα. Ο κόσμος δεν βγάζει μιλιά στις κερκίδες, καθώς ο αθλητής μας συγκεντρώνεται και... βζιιίν! Χτυπάει το μήλο!
Ζητωκραυγές καθώς ο Άγγλος προχωρεί προς τη μέση του γηπέδου, και φωνάζει θριαμβευτικά:
- Άι αμ Ρόμπιν Χούντ!
Έρχεται η σειρά του Ελβετού, ο οποίος βάζει το παιδάκι στα 800 μέτρα, συγκεντρώνεται και...βζιιίν! Χτυπάει το μήλο! Ζητωκραυγές καθώς ο Ελβετός προχωρεί προς τη μέση του γηπέδου, και φωνάζει θριαμβευτικά:
- Άι αμ Ουιλιέλμους Τέλλους!
Έρχεται και η σειρά του Έλληνα, ο οποίος με μια φανερή έκφραση αυτοπεποίθησης στο πρόσωπό του, βάζει το παιδί στα 1500 μέτρα. Το κοινό αναστατώνεται και διαμαρτύρεται. Ο Έλληνας συνεχίζει να διατηρεί την έκφραση του νικητή στοχεύει και... βζιιίν! Τέζα το παιδάκι! Το ακροατήριο μένει άναυδο καθώς ο Έλληνας προχωράει προς τη μέση του γηπέδου και φωνάζει:
- Άι αμ... σόρρυ!!!