Derby ήτανε και πάει! Θα πω κι εγώ το τετριμμένο ότι τo derby το κερδίζεις, πρώτα απ’ όλα, αν έχεις τύχη και αμέσως μετά με τη μαγκιά σου και με Έλληνες παίκτες ΠΟΥ ΤΟ ΝΙΩΘΟΥΝ ΣΤΟ ΠΕΤΣΊ ΤΟΥΣ.
Νομίζω ότι μετά από αυτό το παιχνίδι και παρά το αποτέλεσμα δεν υπάρχει φίλαθλος ή μη κάφρος οπαδός που αμφισβητεί ποια είναι η καλύτερη ομάδα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Ή για να ακριβολογώ, ποια ομάδα παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο. Με οργάνωση, αγωνιστικό πλάνο, καλή κυκλοφορία και ενίοτε όμορφο θέαμα για το οποίο πληρώνεις τον οβολό σου και για το οποίο, άλλωστε, γίνεται κι όλη η φασαρία.
Πιστεύω ότι οι φίλοι Παναθηναϊκοί που ήταν στο γήπεδο και γκρίνιαζαν για την απόδοση της ομάδας τους στο πρώτο ημίχρονο, είχαν αρχίσει να βλέπουν εφιάλτες και ετοιμάζονταν στην ανάπαυλα για μαζικές νυκτερινές εκδρομές στην μαγευτική Παιανία! Είμαι βέβαιος ότι κανείς – ούτε ο Πατέρας - δεν πίστευε ότι η εικόνα μπορούσε να αλλάξει τόσο δραματικά.
Κι αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι τον Ολυμπιακό εκτός έδρας με το Παναθηναϊκό να έχει τόσο καθολική υπεροχή. Μιας και μιλάμε για τον πρέσβη, μου έδινε την εντύπωση ότι έπαιζε ελληνική ομάδα σε ευρωπαϊκή βραδιά της με σαφώς ανώτερη αγγλική ή ισπανική ομάδα και απλώς περίμενε να πάει στο ημίχρονο κρατώντας το μηδέν...αλλά τότε ήρθε ο Μιραλάς. Μπαλαδόρος από τους λίγους ο Βέλγος και με γκολάρα για όσκαρ!
Έλα όμως που τη μπαλίτσα την παίζουν άνθρωποι και όχι μηχανές για να βάζεις τον αυτόματο πιλότο. Όπερ και σημαίνει ότι πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνεις 100%, να μην δείξεις δευτερόλεπτο υπεροψία και αν σου στραβώσει να έχεις τα...βαρίδια να το γυρίσεις με παίκτες τσαμπουκάδες που «θα πάρουν ματσάκι επάνω τους». Αυτός ο Ολυμπιακός δεν το έχει αυτό ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΧΙ ΑΚΟΜΑ. Και αρκούσαν 6 λεπτά για να έρθουν τα πάνω κάτω και μετά με 10 παίκτες απλώς δεν υπήρχε επιστροφή. Anyway… δε χαλάστηκα ιδιαίτερα, απλώς ξενέρωσα γιατί το ματσάκι ήταν δικό μας!
Αν ανατρέξετε σε παλαιότερα κείμενά μου σε τούτο το blog, από την πρώτη εποχή του Ερνέστο στο Θρύλο μίλαγα για ομάδα με έλλειψη του «λιμανίσιου τσαμπουκά». Ο άνθρωπος είναι ικανότατος να σου φτιάξει μια ομάδα μοντέλο, καλοδουλεμένη με αυτοματισμούς και οργάνωση που θα ζήλευες για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν του αλλάζεις εύκολα τη γνώμη για το πλάνο του. Είναι προφανές ότι και ως άνθρωπος πρέπει να είναι πεισματάρης και επίμονος και σε πολλά, θετικά και αρνητικά, μου θυμίζει τον Ντούσαν. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχει έλλειμμα σε ενδεκαδάτους Έλληνες θα του δημιουργήσει προβλήματα και μελλοντικά στα δύσκολα.
Όπως και να ΄ναι, το φετινό πρωτάθλημα θα έχει πολύ ενδιαφέρον και τουλάχιστον από το Ολυμπιακό θα χορτάσουμε μπαλίτσα –το πάρει δε το πάρει. Μη μπερδεύεστε όμως, το θέαμα πρέπει να συνδυάζεται με κούπες. Βλέπεις, καλή και θεαματική η Άρσεναλ, αλλά η Μάντσεστερ και η Τσέλσι σηκώνουν τις κούπες!
Υ.Γ. 1 Τα περί διαιτησίας τα αφήνω για τις φυλλάδες και το Μυστήριο. Ενδεχομένως να αδικήθηκε ο Ολυμπιακός, αλλά αν πρέπει να δεις 8 replay για να βγάλεις συμπέρασμα, χάνεται το νόημα.
Υ.Γ. 2 Άσχετο, αλλά σε αυτές τις δημοτικές/ περιφερειακές εκλογές δίνεται ,λέει, ο χαρακτήρας δημοψηφίσματος και ως εκ τούτου γίνεται μια άνευ προηγουμένου κομματικοποίησή τους. Ποιο το νόημα τότε να γίνονται ξεχωριστά και να μην πραγματοποιούνται μαζί με τις βουλευτικές; Ψηφίστε τους άξιους του τόπου σας και ξεχάστε τα κομματικά έστω και για λίγο.... Άντε!
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,
U FOUL
