Πιστεύω πως στην Ελλάδα τρία (3) μόνο είναι τα αυθύπαρκτα και αυτόνομα κόμματα : Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ.
Όλα τα υπόλοιπα κόμματα, κινήματα, επαναστάσεις κλπ. παλιά και νέα απλώς υπάρχουν ως δορυφόροι και δεξαμενές των ως άνω τριών κομμάτων. Αποτελούν απλώς περικοκλάδες του πολιτικού μας συστήματος, οι οποίες εξαρτώνται από τα βασικά κόμματα και υπάρχουν εξαιτίας αυτών. Δεν προέρχονται από την κοινωνία και δεν αντιπροσωπεύουν ουσιαστικά ένα κομμάτι της, είναι απλώς θνησιγενή δημιουργήματα των προσωπικών φιλοδοξιών των ηγετών τους.
Πάρετε για παράδειγμα τον ΛΑΟΣ : Ο αρχηγός του προέρχεται από τη Ν.Δ., η όλη ρητορική του στοχεύει να αντλήσει ψήφους από τη δεξιότερη πλευρά της Ν.Δ., ουσιαστικά υπάρχει μόνο και μόνο για να αντιπολιτεύεται την ίδια τη Ν.Δ. Μάλιστα, η δήθεν θεωρία της «γαλάζιας πολυκατοικίας» επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό της περικοκλάδας : ο κορμός και το όλο δέντρο είναι η Ν.Δ., ο ΛΑΟΣ είναι απλώς ένα κλαδί, που απλώς δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε το όλο δέντρο. Ακριβέστερα δε, το κλαδί δεν θα υπήρχε καν, αν δεν υπήρχε πρόβλημα στο όλο δέντρο.
Πάρετε για παράδειγμα το ΣΥΡΙΖΑ : Κατά βάθος είναι πλέον απλώς μία περικοκλάδα του ΠΑΣΟΚ, τα στελέχη του στοχεύουν στην αντιπολίτευση προς το ΠΑΣΟΚ, ασχέτως αν το ΠΑΣΟΚ είναι στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση. Οι ψηφοφόροι δε του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν είτε πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, είτε μελλοντικούς του ψηφοφόρους. Παλιότερα ήταν επίσης περικοκλάδα του ΚΚΕ, ήτοι το περίφημο ΚΚΕ Εσωτερικού.
Τελευταίο παράδειγμα η «Δημοκρατική Αριστερά»: Ιδρύθηκε από τον ηττημένο μίας εσωκομματικής μονομαχίας και υπάρχει μόνο και μόνο για να γίνει σε κάποια στιγμή ο κ. Φ. Κουβέλης υπουργός σε κάποια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Σε αυτό το πολιτικό σκηνικό προστέθηκε προσφάτως και μία νέα περικοκλάδα: Η «Δημοκρατική Συμμαχία» της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Το νέο αυτό κόμμα, κατά τη γνώμη μου, δεν αντιπροσωπεύει κανένα κομμάτι της κοινωνίας και δεν προέρχεται και από κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι αυτής. Είναι απλώς οι ψηφοφόροι της οικογένειας Μητσοτάκη, ήτοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ψηφοφόροι (είτε νυν είτε πρώην) της Ν.Δ. Το όλο εγχείρημα θα είχε ίσως 1 πιθανότητα στις 100 να πετύχει, αν η κ. Μπακογιάννη το είχε ιδρύσει πριν την ήττα της στις εσωκομματικές εκλογές του 2009. Τώρα δεν έχει ούτε 1 στις 100. Όλοι καταλαβαίνουν ότι απλώς υπάρχει για να αντιπολιτεύεται τη Ν.Δ. και το νομίμως εκλεγμένο σημερινό αρχηγό της, με πραγματικό απώτερο στόχο να υπάρχει και δεύτερη «εσωκομματική» μονομαχία.
Υ.Γ.1 Ο κ. Βενιζέλος δεν έφυγε από το ΠΑΣΟΚ μετά την ήττα του το 2007 από τον κ. Παπανδρέου για να πάει να κάνει δικό του κόμμα. Επίσης ο κ. Τσοχατζόπουλος δεν έφυγε από το ΠΑΣΟΚ μετά την ήττα του το 1996 από τον κ. Σημίτη. Αντιθέτως το ΠΑΣΟΚ παρέμεινε ενωμένο, οι δύο ηττηθέντες ουδέποτε προκάλεσαν τη διαγραφή τους και έγιναν τιμητικά υπουργοί Εθνικής Άμυνας. Δηλαδή στο καλύτερο δυνατό για αυτούς υπουργείο : πανίσχυροι, στο απυρόβλητο, αλλά εκτός πρώτης πολιτικής γραμμής.
Υ.Γ.2 Τις ιστορίες της ΔΗΑΝΑ και της ΠΟΛΑΝ τις έχουν μελετήσει στη «Δημοκρατική Συμμαχία»;
Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ Χ
