Από τη μία θέλω να ξεκινήσω γηπεδικά (Άντε γεια στα τζάκια κλπ)
Από την άλλη πάντα μου αρέσει η επίκληση στην ενότητα………?@#!
Η επανάσταση της βάσης είναι γεγονός!
Το χάρηκα!
Τα τζάκια έσβησαν!
Η ήττα αυτή της Ντόρας δεν είναι μόνο δική της. Μην την αδικούμε…
Είναι ήττα και του γιου του Βαρβιτσιώτη, της κόρης της Πετραλιά, της κόρης του Κεφαλογιάννη, του Καλαντζάκου κλπ… Είναι ήττα των παραγόντων συνδικαλιστών τέως βουλευτών, διοικητών, συνέδρων και οργάνων.
Όλα αυτά είχαν κουράσει και αηδιάσει τον απλό κόσμο. Όλοι όσοι είχαν πιστέψει στην νίκη της Ντόρας (και στους οποίους τα έλεγα) δεν είχαν επαφή με τη βάση…
Δεν είχαν το αισθητήριο που έχει η απλή παρέα, η παρέα που βλέπει τα πράγματα έξω από συντεχνίες και που εκνευρίζεται όταν βλέπει κολαούζους ξερόλες να εμφανίζονται ως αυτόκλητοι τιμητές του φιλελευθερισμού!
Προς επίρρωσιν των ανωτέρω να θυμίσω ότι όλοι οι φιλοΝτοραίοι διέδιδαν πως κερδίζουν λόγω της επιρροής των βουλευτών της Β΄ Αθηνών, του Δήμου της Αθήνας κλπ.
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009
ΜΠΡΡΡΡΡΡ......THRILLER No 2 (Η ΜΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ)
......Ξύπνησε ζαλισμένος και με ένα απαίσιο πονοκέφαλο. «Το παράχεσα μου φαίνεται... δύο μπουκάλες κατέβασα το λέσι» σκέφτηκε, κι αμέσως άστραψαν από οργή τα μάτια του... «Κι ύστερα λένε ότι ο Ευαγγελισμός έχει πρώτο πράμα.., .αηδίες..., μπόμπα ήταν...».
Τρεκλίζοντας, προσπάθησε να πάει προς το παράθυρο για να ανοίξει τις βαριές μαύρες κουρτίνες, μιας και ο ήλιος είχε πλέον δύσει προ πολλού. Ξαφνικά πάγωσε και τον έλουσε κρύος ιδρώτας.
«Έδυσε ο ήλιος; Πόσες ώρες κοιμόμουν γαμώτο;», αναρωτήθηκε καθώς άρχισε να τον κυριεύει ο τρόμος.
«Δηλαδή έκλεισαν οι κάλπες πριν προλάβω να ευχηθώ καλή επιτυχία στο γυαλαμπούκα; Τελείωσε το derby στο Φάληρο και δεν το είδα; Θα μου στρίψει!!!».
Προσπάθησε να ηρεμήσει τις σκέψεις του και παράλληλα να τιθασεύσει τους ώμους του που κουνιόντουσαν ασταμάτητα: «Δε μπορεί..., !».
Τρεκλίζοντας, προσπάθησε να πάει προς το παράθυρο για να ανοίξει τις βαριές μαύρες κουρτίνες, μιας και ο ήλιος είχε πλέον δύσει προ πολλού. Ξαφνικά πάγωσε και τον έλουσε κρύος ιδρώτας.
«Έδυσε ο ήλιος; Πόσες ώρες κοιμόμουν γαμώτο;», αναρωτήθηκε καθώς άρχισε να τον κυριεύει ο τρόμος.
«Δηλαδή έκλεισαν οι κάλπες πριν προλάβω να ευχηθώ καλή επιτυχία στο γυαλαμπούκα; Τελείωσε το derby στο Φάληρο και δεν το είδα; Θα μου στρίψει!!!».
Προσπάθησε να ηρεμήσει τις σκέψεις του και παράλληλα να τιθασεύσει τους ώμους του που κουνιόντουσαν ασταμάτητα: «Δε μπορεί..., !».
ΘΡΙΑΜΒΟΣ
29η Νοεμβρίου 2009...
Ιστορική ημέρα για τον Θρύλο! Τριπλός θρίαμβος σε ποδόσφαιρο - μπάσκετ και εσωκομματικές εκλογές Ν.Δ. (ως γνωστόν ο Αντουάν είναι μέγας γαύρος)! Μετά από αυτό, δεν πιστεύω να υπάρχει καμία αμφισβήτηση για το ποιός θα είναι και φέτος πρωταθλητής... με πρωθυπουργό (έστω και "light") και αρχηγό αντιπολίτευσης γαύρους ....
Άντε γειά!!!
Περισσότερα εσωκομματικά ες αύριον.
Υ.Γ.: Πανίκα είσαι μέγας!
Υ.Γ. 2 : Μεγάλη πίκρα να 'σαι τέτοια μέρα βάζελος και ντορικός - Ε, Τόλη;;;
Σεμνός & Ταπεινός
Ιστορική ημέρα για τον Θρύλο! Τριπλός θρίαμβος σε ποδόσφαιρο - μπάσκετ και εσωκομματικές εκλογές Ν.Δ. (ως γνωστόν ο Αντουάν είναι μέγας γαύρος)! Μετά από αυτό, δεν πιστεύω να υπάρχει καμία αμφισβήτηση για το ποιός θα είναι και φέτος πρωταθλητής... με πρωθυπουργό (έστω και "light") και αρχηγό αντιπολίτευσης γαύρους ....
Άντε γειά!!!
Περισσότερα εσωκομματικά ες αύριον.
Υ.Γ.: Πανίκα είσαι μέγας!
Υ.Γ. 2 : Μεγάλη πίκρα να 'σαι τέτοια μέρα βάζελος και ντορικός - Ε, Τόλη;;;
Σεμνός & Ταπεινός
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
ΜΥΣΤΗΡΙΕΣ ΜΑΤΙΕΣ (DORA HERΕ, DORA THERE, Η ΘΕΟΔΩΡΑ EVERYWHERE)
Όποιο κανάλι και να ανοίξεις, να σου η Θεοδώρα να δίνει συνέντευξη.
Από τη ΝΕΤ εις το MEGA, από το MEGA εις τον ΑΝΤ1, από τον ΑΝΤ1 εις τον ALTER και πάει λέγοντας.
Από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Και φυσικά το βράδυ μόνο σε prime time.
Όχι παίζουμε.
Όλοι «πρόθυμοι» να της πάρουν συνέντευξη, μία, δύο, τρεις φορές.
Όσες τελικώς χρειαστεί, μπας και καλύψει την διαφορά, βρε αδερφέ…
Όχι, εις την Φαίη Σκορδά και εις το Κους – Κους (ή κάπως έτσι) δεν έχει δώσει ακόμη συνέντευξη.
Αν πάμε όμως δεύτερο γύρο, να είστε βέβαιοι ότι η Φαίη θα την έχει αποκλειστικά για ένα τρίωρο περίπου.
Όταν δεν προλαβαίνει να πάει κάπου, οι ανωτέρω «πρόθυμοι» καλούν έναν υποστηρικτή της, μερικοί μάλιστα και δύο.
Έχει συμβεί μάλιστα ταυτόχρονα να δίνουν συνεντεύξεις δύο υποστηρικτές της – τέως υπουργοί – σε διαφορετικά κανάλια, χωρίς φυσικά να δεήσουν οι «πρόθυμοι» να καλέσουν κάποιον υποστηρικτή του Αντουάν.
Αν όλοι τους είχαν δώσει τόσες συνεντεύξεις προεκλογικά, αποκλείεται να έχανε η ΝΔ με +10%.
Πάντως αν ο Πανίκας δεν πιάσει πάνω από 7-8% (που είναι το πιο λογικό), την Κυριακή θα έχουμε τελειώσει.
Η αλήθεια είναι ότι με αυτά και με αυτά η Θεοδώρα έχει κατορθώσει να μονοπωλήσει εις την ειδησιογραφία, γεγονός που της δίνει πόντους. Δύσκολη η πρόβλεψη νικητή, αφού κανείς δεν ξέρει πόσοι και ποιοι τελικά θα νικήσουν.
Από τη ΝΕΤ εις το MEGA, από το MEGA εις τον ΑΝΤ1, από τον ΑΝΤ1 εις τον ALTER και πάει λέγοντας.
Από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Και φυσικά το βράδυ μόνο σε prime time.
Όχι παίζουμε.
Όλοι «πρόθυμοι» να της πάρουν συνέντευξη, μία, δύο, τρεις φορές.
Όσες τελικώς χρειαστεί, μπας και καλύψει την διαφορά, βρε αδερφέ…
Όχι, εις την Φαίη Σκορδά και εις το Κους – Κους (ή κάπως έτσι) δεν έχει δώσει ακόμη συνέντευξη.
Αν πάμε όμως δεύτερο γύρο, να είστε βέβαιοι ότι η Φαίη θα την έχει αποκλειστικά για ένα τρίωρο περίπου.
Όταν δεν προλαβαίνει να πάει κάπου, οι ανωτέρω «πρόθυμοι» καλούν έναν υποστηρικτή της, μερικοί μάλιστα και δύο.
Έχει συμβεί μάλιστα ταυτόχρονα να δίνουν συνεντεύξεις δύο υποστηρικτές της – τέως υπουργοί – σε διαφορετικά κανάλια, χωρίς φυσικά να δεήσουν οι «πρόθυμοι» να καλέσουν κάποιον υποστηρικτή του Αντουάν.
Αν όλοι τους είχαν δώσει τόσες συνεντεύξεις προεκλογικά, αποκλείεται να έχανε η ΝΔ με +10%.
Πάντως αν ο Πανίκας δεν πιάσει πάνω από 7-8% (που είναι το πιο λογικό), την Κυριακή θα έχουμε τελειώσει.
Η αλήθεια είναι ότι με αυτά και με αυτά η Θεοδώρα έχει κατορθώσει να μονοπωλήσει εις την ειδησιογραφία, γεγονός που της δίνει πόντους. Δύσκολη η πρόβλεψη νικητή, αφού κανείς δεν ξέρει πόσοι και ποιοι τελικά θα νικήσουν.
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009
ΧΑΛΑΡΑΑΑΑ!!!
Ντάξει, είπαμε… Αλλά όχι κι έτσι, αγαπητέ μου Μυστήριε.
Όχι και ζήτημα εθνικής σημασίας η ψήφος στον Αντουάν.
Αν ήταν έτσι, καλύτερα να ψηφίσεις τον Πανίκα, ο οποίος έχει, στο κάτω - κάτω της γραφής, πιο ξεκάθαρη και αποκρυσταλλωμένη άποψη για τα εθνικά μας θέματα. Ή, ας κατεβάζαμε υποψήφιο τον Άγιο Θεσσαλονίκης, Άνθιμο.
Ασφαλώς και η Ντόρα είναι «αμερικανοκινούμενη». Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;
Όμως, και ο Αντουάν, μας μιλάει για πατρίδα και θρησκεία, αλλά δεν μας είπε ακόμα ποία ακριβώς η θέση του για την ονομασία των Σκοπίων; Ή πώς προτίθεται να αντιμετωπίσει το θέμα των γκρίζων ζωνών; Δεν έχω ακούσει κάτι επ’ αυτών τον τελευταίο μήνα… ή μήπως έχω χάσει κανένα επεισόδιο;
Ας μην τρελαινόμαστε λοιπόν.
Και ας έχουμε στο μυαλό μας το εξής δεδομένο. Ότι δηλαδή ο νεοδημοκράτης την Κυριακή θα ψηφίσει «αντί». Κάποιοι θα ψηφίσουν «αντισαμαρικά», είτε γιατί δεν ξεχνούν την διπλή προδοσία (’93 & ’95), είτε γιατί βγάζουν σπυράκια όταν ακούν τη λέξη «δεξιά» με όλα τα σύνθετα που μπορούν να την απαρτίζουν. Κάποιοι άλλοι θα ψηφίσουν «αντιμητσοτακικά», είτε γιατί προσάπτουν στην Ντόρα όλες τις αμαρτίες του πατρός της, είτε γιατί δεν γουστάρουν τη φάτσα της, είτε γιατί τη θεωρούν εθνική μειοδότρια, είτε γιατί δίπλα της έχουν στοιχηθεί, επί το πλείστον (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) όλοι εκείνοι οι οποίοι οδήγησαν την Παράταξη στην ήττα, την παρακμή και την ηθική απαξίωση.
Όχι και ζήτημα εθνικής σημασίας η ψήφος στον Αντουάν.
Αν ήταν έτσι, καλύτερα να ψηφίσεις τον Πανίκα, ο οποίος έχει, στο κάτω - κάτω της γραφής, πιο ξεκάθαρη και αποκρυσταλλωμένη άποψη για τα εθνικά μας θέματα. Ή, ας κατεβάζαμε υποψήφιο τον Άγιο Θεσσαλονίκης, Άνθιμο.
Ασφαλώς και η Ντόρα είναι «αμερικανοκινούμενη». Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;
Όμως, και ο Αντουάν, μας μιλάει για πατρίδα και θρησκεία, αλλά δεν μας είπε ακόμα ποία ακριβώς η θέση του για την ονομασία των Σκοπίων; Ή πώς προτίθεται να αντιμετωπίσει το θέμα των γκρίζων ζωνών; Δεν έχω ακούσει κάτι επ’ αυτών τον τελευταίο μήνα… ή μήπως έχω χάσει κανένα επεισόδιο;
Ας μην τρελαινόμαστε λοιπόν.
Και ας έχουμε στο μυαλό μας το εξής δεδομένο. Ότι δηλαδή ο νεοδημοκράτης την Κυριακή θα ψηφίσει «αντί». Κάποιοι θα ψηφίσουν «αντισαμαρικά», είτε γιατί δεν ξεχνούν την διπλή προδοσία (’93 & ’95), είτε γιατί βγάζουν σπυράκια όταν ακούν τη λέξη «δεξιά» με όλα τα σύνθετα που μπορούν να την απαρτίζουν. Κάποιοι άλλοι θα ψηφίσουν «αντιμητσοτακικά», είτε γιατί προσάπτουν στην Ντόρα όλες τις αμαρτίες του πατρός της, είτε γιατί δεν γουστάρουν τη φάτσα της, είτε γιατί τη θεωρούν εθνική μειοδότρια, είτε γιατί δίπλα της έχουν στοιχηθεί, επί το πλείστον (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) όλοι εκείνοι οι οποίοι οδήγησαν την Παράταξη στην ήττα, την παρακμή και την ηθική απαξίωση.
Sapia League... (και ολίγον στοίχημα για την διαδοχή)
Σε μία μέρα χαλαρή, βρίσκω την ευκαιρία να αναφερθώ στο μίζερο - σαθρό ελληνικό πρωτάθλημα της... Sapias League.
Από την 1η (σχεδόν) αγωνιστική, είμαστε μάρτυρες και παρατηρητές μιας ανηλεούς κόντρας των δύο «αιωνίων» της Αθήνας για το ποιος θα ευνοηθεί περισσότερο ή λιγότερο για τη διαιτησία.
Θεωρώντας το ποδόσφαιρο μας τσιφλίκι τους, αδιαφορούν για τους πάντες και τα πάντα και το μόνο εις το οποίο επικεντρώνονται, είναι μόνο πως θα γίνουν αρεστοί στους οπαδούς. Τηρούν σιγή ιχθύος όταν «τύχει» να ευνοηθούν από κάποια απόφαση διαιτητική και... ξεθάβουν τα τσεκούρια του πολέμου έτσι και θεωρήσουν ότι αδικήθηκαν (μια στο τόσο, συμβαίνει και αυτό).
Την ίδια στιγμή, υπάρχει μια ομάδα από τη Θεσσαλονίκη, η οποία έχει κουραστεί να συμμετέχει σε μία φαρσοκωμωδία, στην οποία - ετσιθελικά - της δίνεται ο ρόλος του... εξιλαστήριου θύματος. Ο ρόλος αυτού, που σε «σπαγγέτι γουέστερν στυλ» στήνεται στον τοίχο και με περίσσια ευκολία πιστολίζεται.
Από την 1η (σχεδόν) αγωνιστική, είμαστε μάρτυρες και παρατηρητές μιας ανηλεούς κόντρας των δύο «αιωνίων» της Αθήνας για το ποιος θα ευνοηθεί περισσότερο ή λιγότερο για τη διαιτησία.
Θεωρώντας το ποδόσφαιρο μας τσιφλίκι τους, αδιαφορούν για τους πάντες και τα πάντα και το μόνο εις το οποίο επικεντρώνονται, είναι μόνο πως θα γίνουν αρεστοί στους οπαδούς. Τηρούν σιγή ιχθύος όταν «τύχει» να ευνοηθούν από κάποια απόφαση διαιτητική και... ξεθάβουν τα τσεκούρια του πολέμου έτσι και θεωρήσουν ότι αδικήθηκαν (μια στο τόσο, συμβαίνει και αυτό).
Την ίδια στιγμή, υπάρχει μια ομάδα από τη Θεσσαλονίκη, η οποία έχει κουραστεί να συμμετέχει σε μία φαρσοκωμωδία, στην οποία - ετσιθελικά - της δίνεται ο ρόλος του... εξιλαστήριου θύματος. Ο ρόλος αυτού, που σε «σπαγγέτι γουέστερν στυλ» στήνεται στον τοίχο και με περίσσια ευκολία πιστολίζεται.
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009
Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ
Κυρίες και Κύριοι, γράφει ο Χρήστος Γιανναράς, ένας εκ των κορυφαίων κατ’ εμέ εκφραστών της δεξιάς διανόησης εις την ημεδαπή, εις την Κυριακάτικη έκδοση της Καθημερινής (22.11.2009) «…Κατατίθεται ωμά ότι οι σημαντικές ξένες πρωτεύουσες θεωρούν «ρεαλίστρια» (με διάθεση συμβιβασμού) την κ. Θεοδώρα Μητσοτάκη και «εθνικιστή» τον κ. Αντώνη Σαμαρά…Ποτέ ως τώρα δεν λέχθηκαν τα πράγματα καθαρότερα. Οι λέξεις «εθνικιστής», «ρεαλισμός μέσω συμβιβασμών», η απερίφραστη και κυνική, δίχως προσχήματα «προτίμηση εταίρων και συμμάχων» για τη Θεοδώρα Μητσοτάκη, ο εκνευρισμός τους για τον «πατριωτικά φορτισμένο λόγο, ιδιαίτερα στο παρελθόν» (!) του Σαμαρά, φωτίζουν αποκαλυπτικά τον ρόλο που θέλει να διαδραματίζει ο ξένος παράγων στην Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση… Για πρώτη φορά, το αποχαυνωμένο, είκοσι χρόνια τώρα, άσκεπτο και δίχως κριτικά αντανακλαστικά ποιμνιοστάσιο των οπαδών της Ν.Δ. δέχεται τόσο ισχυρή πρόκληση πολιτικής αφύπνισης. Θα καταλάβουν, τουλάχιστον τώρα, ότι η επιλογή κόμματος διαφέρει από την προτίμηση ποδοσφαιρικής ομάδας και η επιλογή κομματικού αρχηγού έχει συνέπειες για τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους;…».
Θα συμφωνήσω ανεπιφύλακτα με την ανωτέρω άποψη του κ. Γιανναρά. Η εκλογή του επόμενου αρχηγού της ΝΔ δοθέντων των δύο κυρίων υποψηφίων και των απόψεών τους είναι κομβικής σημασίας για την πορεία του τόπου.
Η ψηφοφορία για την ανάδειξη του νέου αρχηγού της ΝΔ δεν είναι αναμέτρηση δύο μόνο προσώπων, κυρίως αφορά την φυσιογνωμία που θα αποκτήσει εν συνεχεία η παράταξη όσον αφορά τα εθνικά θέματα.
Αναμετράται από τη μία μεριά η αποκαλούμενη real politic από τους θιασώτες του συμβιβασμού και του κατευνασμού εις τα εθνικά θέματα. Εκείνων δηλαδή που προτείνουν και προωθούν λύσεις τύπου Ανάν σε όλα τα ανοικτά ζητήματα. Εκείνων που συντάσσονται με τις επιταγές και βουλές του διεθνούς παράγοντα, ακόμη και όταν είναι εις βάρος του εθνικού συμφέροντος, κινούμενοι σε μία λογική ότι η διαφωνία και η ένταση δεν ωφελούν την οικονομική ανάπτυξη.
Θα συμφωνήσω ανεπιφύλακτα με την ανωτέρω άποψη του κ. Γιανναρά. Η εκλογή του επόμενου αρχηγού της ΝΔ δοθέντων των δύο κυρίων υποψηφίων και των απόψεών τους είναι κομβικής σημασίας για την πορεία του τόπου.
Η ψηφοφορία για την ανάδειξη του νέου αρχηγού της ΝΔ δεν είναι αναμέτρηση δύο μόνο προσώπων, κυρίως αφορά την φυσιογνωμία που θα αποκτήσει εν συνεχεία η παράταξη όσον αφορά τα εθνικά θέματα.
Αναμετράται από τη μία μεριά η αποκαλούμενη real politic από τους θιασώτες του συμβιβασμού και του κατευνασμού εις τα εθνικά θέματα. Εκείνων δηλαδή που προτείνουν και προωθούν λύσεις τύπου Ανάν σε όλα τα ανοικτά ζητήματα. Εκείνων που συντάσσονται με τις επιταγές και βουλές του διεθνούς παράγοντα, ακόμη και όταν είναι εις βάρος του εθνικού συμφέροντος, κινούμενοι σε μία λογική ότι η διαφωνία και η ένταση δεν ωφελούν την οικονομική ανάπτυξη.
ΜΠΡΡΡΡΡΡ .....THRILLER
Ξημέρωνε κι οι πρώτες ακτίνες του ήλιου έκαναν δειλά, δειλά, την εμφάνισή τους. Αυτός παρέμενε βουβός και σκυθρωπός στη μεγάλη δερμάτινη πολυθρόνα του. Υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να ετοιμάζεται να πέσει για ύπνο, αλλά σήμερα θα έκλεινε μόνο τις βαριές μαύρες κουρτίνες για να εμποδίσει τον ήλιο να μπει στη μεγάλη σάλα του οίκου του… Ήταν απογοητευμένος, αλλά... δεν είχε δα και τάσεις αυτοκτονίας!!!
Πήρε στα χέρια του το μεγάλο δισκοπότηρο που είχε γεμίσει προηγουμένως με το αγαπημένο του πορφυρό ρόφημα και ψέλλισε με ικανοποίηση κάτι που ακούστηκε ακατανόητο: «μμμ… β+ του ’90!!!».
Η μικρή, αλλά προσωρινή γευστική απόλαυση δεν τον ηρέμησε. Μια σκέψη τριβέλιζε διαρκώς το μυαλό του. Δεν θα μπορούσε να αντέξει για δεύτερη φορά στην τελευταία εκατονταετία της ζωής του να του την κάνει το ίδιο πρόσωπο! Αυτός ο τρισκατάρατος γυαλαμπούκας που τώρα τα είχε βάλει με την θυγατέρα του.
Χωρίς δεύτερη σκέψη πήρε την απόφασή του…, δεν θα άφηνε τίποτα πλέον στην τύχη!
«Μόλις πέσει ο ήλιος θα βγω έξω να τον συναντήσω. Μπορεί το παλούκωμα να έχει κριθεί παράνομο και καταχρηστικό, αλλά μπορώ ακόμα ανενόχλητος να εύχομαι καλή επιτυχία σε όποιον θέλω» είπε και γέλασε κουνώντας επιδέξια τους ώμους του!
To be continued…
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
U FOUL
Πήρε στα χέρια του το μεγάλο δισκοπότηρο που είχε γεμίσει προηγουμένως με το αγαπημένο του πορφυρό ρόφημα και ψέλλισε με ικανοποίηση κάτι που ακούστηκε ακατανόητο: «μμμ… β+ του ’90!!!».
Η μικρή, αλλά προσωρινή γευστική απόλαυση δεν τον ηρέμησε. Μια σκέψη τριβέλιζε διαρκώς το μυαλό του. Δεν θα μπορούσε να αντέξει για δεύτερη φορά στην τελευταία εκατονταετία της ζωής του να του την κάνει το ίδιο πρόσωπο! Αυτός ο τρισκατάρατος γυαλαμπούκας που τώρα τα είχε βάλει με την θυγατέρα του.
Χωρίς δεύτερη σκέψη πήρε την απόφασή του…, δεν θα άφηνε τίποτα πλέον στην τύχη!
«Μόλις πέσει ο ήλιος θα βγω έξω να τον συναντήσω. Μπορεί το παλούκωμα να έχει κριθεί παράνομο και καταχρηστικό, αλλά μπορώ ακόμα ανενόχλητος να εύχομαι καλή επιτυχία σε όποιον θέλω» είπε και γέλασε κουνώντας επιδέξια τους ώμους του!
To be continued…
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
U FOUL
Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009
ΣΕΛΙΔΕΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
Απόσπασμα από το μελλοντικό Ημερολόγιο μιας κάποιας κόρης, ύπανδρης - χηρευάμενης και πολλαπλώς ατυχησάσης.
Ημερομηνία: Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009, (Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, Φρουμεντίου Αιθιοπίας).
Στίχος της ημέρας:
Κι όταν πια τότε θα είναι αργά νέες χίμαιρες να πλάσεις
ή έστω κάποια επιπόλαια, συμβατική χαρά
θα ανοίξεις το παράθυρο
και τη ζωή σου κοιτάζοντας
ήρεμα θα γελάσεις. (Κ. Καρυωτάκης)
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Τι να σου πω και τι να σου πρωτογράψω. Το ξέρω ότι σε παραμέλησα τον τελευταίο καιρό, αλλά είχα τρεξίματα με τη δουλειά του μπαμπά. Θα θυμάσαι ασφαλώς τόσα χρόνια που τα λέμε, ότι τέχνη άλλη δεν έμαθα από τη δουλειά του μπαμπά. Δεν τα πολυέπαιρνα και τα γράμματα, ήταν κι η δουλειά στρωμένη – έχουμε φάμπρικα, βλέπεις, παραγωγής μηχανισμών ακριβείας – με συνεχή παρουσία τα τελευταία 65 χρόνια στην ελληνική αγορά, μπήκα κι εγώ από μικρή στη φάμπρικα.
Την φάμπρικα την ίδρυσε ο μπαμπάς και με τα χρόνια την εξελίξαμε. Παλιά φτιάχναμε πλεκτομηχανές, που κάνανε κάτι πλεξίματα, που έμειναν στην ιστορία. Από το 1965 γίναμε ακόμα πιο διάσημοι. Αξέχαστη χρονιά σε όλη την αγορά. Ο μπαμπάκας ίδρυσε φάμπρικα θυγατρική μέσα στο εργοστάσιο, πουλήσαμε τις μετοχές μας, έπεσε η ονομαστική τους αξία, η θυγατρική μας διασώθηκε και εν μία νυκτί το εργοστάσιο πολυδιασπάστηκε στα εξ ων συνετέθη, για να έχουν όλοι οι μικρομαγαζάτορες τη δική τους φάμπρικα. Τα πολεμήσαμε εμείς τα μονοπώλια.
Έτσι άνοιξε η αγορά και δεν άργησαν οι παραδοσιακοί μας σύμμαχοι, μέσω των εγχώριων αντιπροσώπων τους – για το καλό μας – να θέσουν την αγορά υπό επιτήρηση, για 7 χρόνια. Ο μπαμπάκας είναι τόσο σεμνός που ακόμα αρνείται, ότι όλα τα καλά εκείνης της επταετίας οφείλονται σε δικές του ενέργειες.
Ημερομηνία: Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009, (Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, Φρουμεντίου Αιθιοπίας).
Στίχος της ημέρας:
Κι όταν πια τότε θα είναι αργά νέες χίμαιρες να πλάσεις
ή έστω κάποια επιπόλαια, συμβατική χαρά
θα ανοίξεις το παράθυρο
και τη ζωή σου κοιτάζοντας
ήρεμα θα γελάσεις. (Κ. Καρυωτάκης)
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Τι να σου πω και τι να σου πρωτογράψω. Το ξέρω ότι σε παραμέλησα τον τελευταίο καιρό, αλλά είχα τρεξίματα με τη δουλειά του μπαμπά. Θα θυμάσαι ασφαλώς τόσα χρόνια που τα λέμε, ότι τέχνη άλλη δεν έμαθα από τη δουλειά του μπαμπά. Δεν τα πολυέπαιρνα και τα γράμματα, ήταν κι η δουλειά στρωμένη – έχουμε φάμπρικα, βλέπεις, παραγωγής μηχανισμών ακριβείας – με συνεχή παρουσία τα τελευταία 65 χρόνια στην ελληνική αγορά, μπήκα κι εγώ από μικρή στη φάμπρικα.
Την φάμπρικα την ίδρυσε ο μπαμπάς και με τα χρόνια την εξελίξαμε. Παλιά φτιάχναμε πλεκτομηχανές, που κάνανε κάτι πλεξίματα, που έμειναν στην ιστορία. Από το 1965 γίναμε ακόμα πιο διάσημοι. Αξέχαστη χρονιά σε όλη την αγορά. Ο μπαμπάκας ίδρυσε φάμπρικα θυγατρική μέσα στο εργοστάσιο, πουλήσαμε τις μετοχές μας, έπεσε η ονομαστική τους αξία, η θυγατρική μας διασώθηκε και εν μία νυκτί το εργοστάσιο πολυδιασπάστηκε στα εξ ων συνετέθη, για να έχουν όλοι οι μικρομαγαζάτορες τη δική τους φάμπρικα. Τα πολεμήσαμε εμείς τα μονοπώλια.
Έτσι άνοιξε η αγορά και δεν άργησαν οι παραδοσιακοί μας σύμμαχοι, μέσω των εγχώριων αντιπροσώπων τους – για το καλό μας – να θέσουν την αγορά υπό επιτήρηση, για 7 χρόνια. Ο μπαμπάκας είναι τόσο σεμνός που ακόμα αρνείται, ότι όλα τα καλά εκείνης της επταετίας οφείλονται σε δικές του ενέργειες.
ΤΙ ΠΡΑΣΙΝΟ, ΤΙ ΚΟΚΚΙΝΟ, ΤΙ ΜΠΛΕ (ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΕΘΕΙΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ...)
Πραγματικά, δεν έχω καταλάβει γιατί κάποιοι κόπτονται (με πρώτο και καλύτερο τον φίλο μου τον ΜΥΣΤΗΡΙΟ) για το θέμα της διαδοχής στην Ν.Δ.
Αυτό που θα έπρεπε να απασχολεί τα κόμματα είναι η ιδεολογία.
Ποιος πιστεύει πραγματικά ότι όποιος και να αναλάβει θα μπορέσει να πείσει για την διαφορετικότητα της ιδεολογίας της ΝΔ;
Αυτή τη στιγμή αυτό που κρίνεται είναι ο Μητσοτακισμός και ο Αντιμητσοτακισμός. Δηλαδή ποιος έχει τον έλεγχο των μηχανισμών.
Λένε λοιπόν κάποιοι ότι δεν θέλουν την Ντόρα, για την στάση που κρατά όσο αφορά την εξωτερική μας πολιτική (και ιδιαίτερα για το σχέδιο Α(υ)νάν)
Μα αν ήταν έτσι θα ψήφιζαν τον Ψωμιάδη και όχι τον Σαμαρά ο οποίος έχει και αυτός τους μηχανισμούς του, και τότε με τα Σκόπια κάτι δεν είναι και πολύ ξεκάθαρο...
Βέβαια, δεν θυμάμαι αν είχε καταδικάσει το σχέδιο Α(υ)νάν, αλλά και να το είχε κάνει, το έκανε εκ του ασφαλούς, αφού δεν είχε να χάσει και τίποτα.
Δεν έκανε τίποτα παραπάνω ή λιγότερο από ότι κάνουν όσοι βρίσκονται σε μια θέση όπου δεν έχουν να χάσουν τίποτα. (πχ αντιπολίτευση).
Και εδώ είναι που επανέρχεται το ερώτημα…
Αυτό που θα έπρεπε να απασχολεί τα κόμματα είναι η ιδεολογία.
Ποιος πιστεύει πραγματικά ότι όποιος και να αναλάβει θα μπορέσει να πείσει για την διαφορετικότητα της ιδεολογίας της ΝΔ;
Αυτή τη στιγμή αυτό που κρίνεται είναι ο Μητσοτακισμός και ο Αντιμητσοτακισμός. Δηλαδή ποιος έχει τον έλεγχο των μηχανισμών.
Λένε λοιπόν κάποιοι ότι δεν θέλουν την Ντόρα, για την στάση που κρατά όσο αφορά την εξωτερική μας πολιτική (και ιδιαίτερα για το σχέδιο Α(υ)νάν)
Μα αν ήταν έτσι θα ψήφιζαν τον Ψωμιάδη και όχι τον Σαμαρά ο οποίος έχει και αυτός τους μηχανισμούς του, και τότε με τα Σκόπια κάτι δεν είναι και πολύ ξεκάθαρο...
Βέβαια, δεν θυμάμαι αν είχε καταδικάσει το σχέδιο Α(υ)νάν, αλλά και να το είχε κάνει, το έκανε εκ του ασφαλούς, αφού δεν είχε να χάσει και τίποτα.
Δεν έκανε τίποτα παραπάνω ή λιγότερο από ότι κάνουν όσοι βρίσκονται σε μια θέση όπου δεν έχουν να χάσουν τίποτα. (πχ αντιπολίτευση).
Και εδώ είναι που επανέρχεται το ερώτημα…
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009
Μουντιάλ 1994: Ένα όνειρο που έγινε... εφιάλτης
«Ένα μεγάλο όνειρο γίνεται πραγματικότητα, να είμαι στα 20-21 μου χρόνια στο Μουντιάλ». Λίγες ώρες μετά την ιστορική πρόκριση της Εθνικής ομάδας στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής, ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος περιγράφει τα συναισθήματα που του... γέννησε η επιτυχία στην Ουκρανία και το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό του είναι ότι "άλλοι δεν το έχουν καταφέρει ποτέ...".
Όσο... περίεργα και αν ηχήσουν σε κάποιον οι δηλώσεις του "Παπ", η αλήθεια είναι ότι η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο είναι για όλους τους ποδοσφαιριστές ένα όνειρο ζωής. Πόσο, μάλλον, σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που στο παρελθόν έχει πάρει μέρος στη μεγάλη γιορτή μόλις μία φορά και που - πιθανότατα - θα προτιμούσε να την είχε... ξεχάσει.
Λίγο πριν το πρώτο ματς στο Μουντιάλ του '94, δεκαέξι ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από την εποχή που ο Σαραβάκος, ο Μανωλάς, ο Καλλιτζάκης, ο Τσαλουχίδης και οι υπόλοιποι ποδοσφαιρικοί αστέρες της δεκαετίας του '80 έζησαν τη δική τους εμπειρία σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Τα γήπεδα της Αμερικής αποδείχτηκαν τελικά... αφιλόξενα για τους διεθνείς μας, ωστόσο πιθανώς το μάθημα που έδωσε η σκληρή πραγματικότητα να βοήθησε στη δημιουργία της ομάδας που μας έκανε υπερήφανους στο EURO του 2004.
1994... Η πρόκριση της Εθνικής στο Μουντιάλ της Αμερικής χαροποιεί ιδιαίτερα, πέραν των ποδοσφαιριστών και της τεχνικής ηγεσίας, πολιτικούς, δημοσιογράφους, αλλά και δεκάδες... παρατρεχάμενους, που συνήθιζαν να ταξιδεύουν μαζί με την ομάδα στην Ευρώπη. Τα αποκαλούμενα και ως "τσάρτερ της χαράς", στα οποία έβαλε τέλος ο Ότο Ρεχάγκελ, ήταν συνηθισμένο φαινόμενο και εκείνη την εποχή και το υπερατλαντικό ταξίδι έμοιαζε σαν μια τεράστια ευκαιρία.
Προορισμός; Νέα Υόρκη, Βοστώνη και Σικάγο. Τρεις από τις μεγαλύτερες πόλεις των ΗΠΑ με χιλιάδες Έλληνες ομογενείς που περίμεναν την Εθνική και η ΕΠΟ θα φρόντιζε για την όσο το δυνατόν πιο... εντυπωσιακή παρουσία της αποστολής.
Οι κατά καιρούς διαμαρτυρίες των φιλάθλων για τις επιλογές του Ότο Ρεχάγκελ, ήταν και το 1994 της... μόδας. Ο τότε Ομοσπονδιακός τεχνικός, Αλκέτας Παναγούλιας, είχε προκαλέσει παρόμοιες συζητήσεις για τις δικές του επιλογές, καθώς προτίμησε να στηριχτεί σε "παλιοσειρές" της Εθνικής. Αναλυτικά, οι ποδοσφαιριστές που πήρε μαζί του ήταν οι: Μήνου, Αποστολάκης, Κολιτσιδάκης, Μανωλάς, Καλλιτζάκης, Τσαλουχίδης, Σαραβάκος, Νιόπλιας, Μαχλάς, Μητρόπουλος, Τσιαντάκης, Μαραγκός, Καραγιάννης, Δημητριάδης, Καρκαμάνης, Αλεξούδης, Χατζίδης, Καραταΐδης, Κωφίδης, Aτματζίδης, Αλεξανδρής και Αλεξίου.
Τα παιχνίδια και το...10-0
Η κλήρωση για την Εθνική ομάδα ήταν "πονηρή", όμως ο ελληνικός... "ωχαδερφισμός" την μετέτρεπε αυτόματα σε... ιδανική.
Όσο... περίεργα και αν ηχήσουν σε κάποιον οι δηλώσεις του "Παπ", η αλήθεια είναι ότι η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο είναι για όλους τους ποδοσφαιριστές ένα όνειρο ζωής. Πόσο, μάλλον, σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που στο παρελθόν έχει πάρει μέρος στη μεγάλη γιορτή μόλις μία φορά και που - πιθανότατα - θα προτιμούσε να την είχε... ξεχάσει.
Λίγο πριν το πρώτο ματς στο Μουντιάλ του '94, δεκαέξι ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από την εποχή που ο Σαραβάκος, ο Μανωλάς, ο Καλλιτζάκης, ο Τσαλουχίδης και οι υπόλοιποι ποδοσφαιρικοί αστέρες της δεκαετίας του '80 έζησαν τη δική τους εμπειρία σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Τα γήπεδα της Αμερικής αποδείχτηκαν τελικά... αφιλόξενα για τους διεθνείς μας, ωστόσο πιθανώς το μάθημα που έδωσε η σκληρή πραγματικότητα να βοήθησε στη δημιουργία της ομάδας που μας έκανε υπερήφανους στο EURO του 2004.
1994... Η πρόκριση της Εθνικής στο Μουντιάλ της Αμερικής χαροποιεί ιδιαίτερα, πέραν των ποδοσφαιριστών και της τεχνικής ηγεσίας, πολιτικούς, δημοσιογράφους, αλλά και δεκάδες... παρατρεχάμενους, που συνήθιζαν να ταξιδεύουν μαζί με την ομάδα στην Ευρώπη. Τα αποκαλούμενα και ως "τσάρτερ της χαράς", στα οποία έβαλε τέλος ο Ότο Ρεχάγκελ, ήταν συνηθισμένο φαινόμενο και εκείνη την εποχή και το υπερατλαντικό ταξίδι έμοιαζε σαν μια τεράστια ευκαιρία.
Προορισμός; Νέα Υόρκη, Βοστώνη και Σικάγο. Τρεις από τις μεγαλύτερες πόλεις των ΗΠΑ με χιλιάδες Έλληνες ομογενείς που περίμεναν την Εθνική και η ΕΠΟ θα φρόντιζε για την όσο το δυνατόν πιο... εντυπωσιακή παρουσία της αποστολής.
Οι κατά καιρούς διαμαρτυρίες των φιλάθλων για τις επιλογές του Ότο Ρεχάγκελ, ήταν και το 1994 της... μόδας. Ο τότε Ομοσπονδιακός τεχνικός, Αλκέτας Παναγούλιας, είχε προκαλέσει παρόμοιες συζητήσεις για τις δικές του επιλογές, καθώς προτίμησε να στηριχτεί σε "παλιοσειρές" της Εθνικής. Αναλυτικά, οι ποδοσφαιριστές που πήρε μαζί του ήταν οι: Μήνου, Αποστολάκης, Κολιτσιδάκης, Μανωλάς, Καλλιτζάκης, Τσαλουχίδης, Σαραβάκος, Νιόπλιας, Μαχλάς, Μητρόπουλος, Τσιαντάκης, Μαραγκός, Καραγιάννης, Δημητριάδης, Καρκαμάνης, Αλεξούδης, Χατζίδης, Καραταΐδης, Κωφίδης, Aτματζίδης, Αλεξανδρής και Αλεξίου.
Τα παιχνίδια και το...10-0
Η κλήρωση για την Εθνική ομάδα ήταν "πονηρή", όμως ο ελληνικός... "ωχαδερφισμός" την μετέτρεπε αυτόματα σε... ιδανική.
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009
ΜΥΣΤΗΡΙΕΣ ΜΑΤΙΕΣ (ΕΔΩ ΒΡΥΞΕΛΕΣ, ΕΔΩ ΒΡΥΞΕΛΕΣ)
Κυβέρνηση – ΠΑΣΟΚ, σημειώσατε 2.
Άρον – άρον πήρε πίσω η Κυβέρνηση τα μέτρα για το πάγωμα μισθών και συντάξεων άνω των 2.000 ΕΥΡΩ μετά τις εσωκομματικές αντιδράσεις.
Το παλαιό ΠΑΣΟΚ μίλησε και λάλησε.
Είναι η δεύτερη φορά που οι παλαιό-πασόκοι δείχνουν τα δόντια τους εις τον George.
Η πρώτη ήταν κατά την ψηφοφορία για την εκλογή του νέου Γραμματέα του Κινήματος, όταν ο εκλεκτός του Πρωθυπουργού, κ. Ξενίδης, έλαβε λιγότερο από το 50% των ψήφων.
Τότε βέβαια τους είχαν συνδράμει και οι αυτοαποκαλούμενοι «εκσυγχρονιστές».
George, ξανοίχθηκες προεκλογικά, για να μην πούμε ότι ξεσάλωσες, σε παροχολογίες και τώρα σε κατατρέχουν οι εξαγγελίες σου.
Η Μαρία Δαμανάκη επίτροπος;
Εδώ Βρυξέλες, εδώ Βρυξέλες, σας μιλάει ο ελεύθερος ραδιοφωνικός σταθμός της Κομισιόν…
Ήμαρτον.
Βλέποντας ότι χάνουν το παιχνίδι εις την Αραβαντινού έχουν υποσχεθεί όλα σε όλους.
Τα πάντα όλα.
Και τι δεν έχουν υποσχεθεί, αν εκλεγεί η Dora…
Σε άλλους (πολλούς) ότι θα γίνουν Γραμματείς της ΝΔ, σε άλλους (δεκάδες αν όχι εκατοντάδες) ότι θα γίνουν Πρόεδροι της ΟΝΝΕΔ.
Μεγαλεία.
Σε μένα πάντως υποσχέθηκαν ότι θα με προτείνουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ότι η Πανάθα θα παίρνει το πρωτάθλημα ισοβίως, ότι θα φτιαχτεί γήπεδο 100.000 θέσεων εις το Βοτανικό, ότι θα σώσουν τον πλανήτη από την υπερθέρμανση, ότι θα εργασθούν για την παγκόσμια ειρήνη, ότι θα συμφιλιώσουν τους Ισραηλινούς με τους Παλαιστίνιους, τους Αρειανούς με τα Παόκια.
Άρον – άρον πήρε πίσω η Κυβέρνηση τα μέτρα για το πάγωμα μισθών και συντάξεων άνω των 2.000 ΕΥΡΩ μετά τις εσωκομματικές αντιδράσεις.
Το παλαιό ΠΑΣΟΚ μίλησε και λάλησε.
Είναι η δεύτερη φορά που οι παλαιό-πασόκοι δείχνουν τα δόντια τους εις τον George.
Η πρώτη ήταν κατά την ψηφοφορία για την εκλογή του νέου Γραμματέα του Κινήματος, όταν ο εκλεκτός του Πρωθυπουργού, κ. Ξενίδης, έλαβε λιγότερο από το 50% των ψήφων.
Τότε βέβαια τους είχαν συνδράμει και οι αυτοαποκαλούμενοι «εκσυγχρονιστές».
George, ξανοίχθηκες προεκλογικά, για να μην πούμε ότι ξεσάλωσες, σε παροχολογίες και τώρα σε κατατρέχουν οι εξαγγελίες σου.
Η Μαρία Δαμανάκη επίτροπος;
Εδώ Βρυξέλες, εδώ Βρυξέλες, σας μιλάει ο ελεύθερος ραδιοφωνικός σταθμός της Κομισιόν…
Ήμαρτον.
Βλέποντας ότι χάνουν το παιχνίδι εις την Αραβαντινού έχουν υποσχεθεί όλα σε όλους.
Τα πάντα όλα.
Και τι δεν έχουν υποσχεθεί, αν εκλεγεί η Dora…
Σε άλλους (πολλούς) ότι θα γίνουν Γραμματείς της ΝΔ, σε άλλους (δεκάδες αν όχι εκατοντάδες) ότι θα γίνουν Πρόεδροι της ΟΝΝΕΔ.
Μεγαλεία.
Σε μένα πάντως υποσχέθηκαν ότι θα με προτείνουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ότι η Πανάθα θα παίρνει το πρωτάθλημα ισοβίως, ότι θα φτιαχτεί γήπεδο 100.000 θέσεων εις το Βοτανικό, ότι θα σώσουν τον πλανήτη από την υπερθέρμανση, ότι θα εργασθούν για την παγκόσμια ειρήνη, ότι θα συμφιλιώσουν τους Ισραηλινούς με τους Παλαιστίνιους, τους Αρειανούς με τα Παόκια.
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Αγαπητέ Μυστήριε,
Δεν αντιλαμβάνομαι τη «χαρά» σου ούτε συμμερίζομαι την άποψή σου ότι το μυστικό της πρόκρισης της Εθνικής ήταν το γεγονός ότι, τάχα, ο κορμός της ομάδας αποτελείται από πρώην και νυν βάζελους.
Σε εγκαλώ, δε, για πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Η πρόκριση αυτή ανήκει εις το Αεκάκι και τον Ιστορικό Πανιώνιο.
Έχουμε και λέμε: Μόρας, Παπασταθόπουλος, Πλιάτσικας, όπως και ο Κατσούρ, για τον οποίο επαίρεσαι, ανδρώθηκαν ποδοσφαιρικά στον δικέφαλο!
Σπυρόπουλος, Τζιόλης έγιναν μάγκες στον Πανιώνιο.
Τον Γκέκα τον διώξατε κακήν κακώς.
Τον Κυργιάκο δεν τον θέλατε πίσω γιατί ήταν «παλιόπαιδο» (και εν πάσει περιπτώσει τη μεγάλη μπάλα του την έπαιξε από τότε που πήγε στη Σκωτία).
Οπότε, τι μένει;
Ο Τζόρβας, τον οποίο ακόμα εσείς οι ίδιοι δεν έχετε πάρει με καλό μάτι και τον θεωρείτε, απλά, αναγκαίο κακό, ελέω Γκαλίνοβιτς.
Ο Σαλπιγγίδης, που τσιγκουνεύεστε πέντε φράγκα για να του ανανεώσετε το συμβόλαιο;
Και, ασφαλώς, ο «θεϊκός» Βύντρα, ο οποίος προχθές είχε απλά μία από τις γνωστές αναλαμπές του.
Για τον Κάρα, δεν λέω τίποτε, γιατί είναι πατριωτάκι μου!
Αυτά, προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας!
Σεμνός & Ταπεινός
Δεν αντιλαμβάνομαι τη «χαρά» σου ούτε συμμερίζομαι την άποψή σου ότι το μυστικό της πρόκρισης της Εθνικής ήταν το γεγονός ότι, τάχα, ο κορμός της ομάδας αποτελείται από πρώην και νυν βάζελους.
Σε εγκαλώ, δε, για πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Η πρόκριση αυτή ανήκει εις το Αεκάκι και τον Ιστορικό Πανιώνιο.
Έχουμε και λέμε: Μόρας, Παπασταθόπουλος, Πλιάτσικας, όπως και ο Κατσούρ, για τον οποίο επαίρεσαι, ανδρώθηκαν ποδοσφαιρικά στον δικέφαλο!
Σπυρόπουλος, Τζιόλης έγιναν μάγκες στον Πανιώνιο.
Τον Γκέκα τον διώξατε κακήν κακώς.
Τον Κυργιάκο δεν τον θέλατε πίσω γιατί ήταν «παλιόπαιδο» (και εν πάσει περιπτώσει τη μεγάλη μπάλα του την έπαιξε από τότε που πήγε στη Σκωτία).
Οπότε, τι μένει;
Ο Τζόρβας, τον οποίο ακόμα εσείς οι ίδιοι δεν έχετε πάρει με καλό μάτι και τον θεωρείτε, απλά, αναγκαίο κακό, ελέω Γκαλίνοβιτς.
Ο Σαλπιγγίδης, που τσιγκουνεύεστε πέντε φράγκα για να του ανανεώσετε το συμβόλαιο;
Και, ασφαλώς, ο «θεϊκός» Βύντρα, ο οποίος προχθές είχε απλά μία από τις γνωστές αναλαμπές του.
Για τον Κάρα, δεν λέω τίποτε, γιατί είναι πατριωτάκι μου!
Αυτά, προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας!
Σεμνός & Ταπεινός
Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ
Κύριοι, είναι φορές που οι αριθμοί λένε και την αλήθεια. Από τους 11 παίκτες της Εθνικής που ξεκίνησαν το αγώνα εχθές το βράδυ οι 6 αγωνίζονται εις την Πανάθα, ο Κυργιάκος έχει παίξει επίσης, δύο πρώην παίκτες της ΑΕΚ (Παπασταθόπουλος και Μώρας) και οι Σαμαράς και Χαριστέας (φυσικά...). Επίσης ως αλλαγή, ο τυπικά πράσινος Τζιόλης, ο τέως πράσινος Γκέκας και ο Πλιάτσικας.
Πόσοι ήταν οι παίκτες του διορισμένου πρωταθλητή που αγωνίστηκαν εχθές;
Πόσοι;
Ο Γερμανός με όλα τα λάθη και τα κουσούρια του δεν παύει να είναι ένας ευφυής άνθρωπος. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να αντιληφθεί ότι η βάση της Εθνικής πρέπει να είναι οι παίκτες του ΠΑΟ, αν ήθελε να κατακτήσει την πρόκριση.
Παίκτες δηλαδή που δεν έχουν ανάγκη κανένα κοράκι, κανέναν πλαϊνό, κανέναν παράγοντα, κανένα λαμόγιο, κανέναν Βάλνερ, καμία Ριζούπολη, κανέναν περούκα, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ για να καθαρίσει για πάρτη τους.
Το ίδιο εξάλλου είχε πράξει και το 2004.
Κάπως έτσι συν βέβαια και το τεράστιο άστρο του, ο Γερμανός οδήγησε την Εθνική σε μία παλικαρίσια πρόκριση.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
Πόσοι ήταν οι παίκτες του διορισμένου πρωταθλητή που αγωνίστηκαν εχθές;
Πόσοι;
Ο Γερμανός με όλα τα λάθη και τα κουσούρια του δεν παύει να είναι ένας ευφυής άνθρωπος. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να αντιληφθεί ότι η βάση της Εθνικής πρέπει να είναι οι παίκτες του ΠΑΟ, αν ήθελε να κατακτήσει την πρόκριση.
Παίκτες δηλαδή που δεν έχουν ανάγκη κανένα κοράκι, κανέναν πλαϊνό, κανέναν παράγοντα, κανένα λαμόγιο, κανέναν Βάλνερ, καμία Ριζούπολη, κανέναν περούκα, κλπ, κλπ, κλπ, κλπ για να καθαρίσει για πάρτη τους.
Το ίδιο εξάλλου είχε πράξει και το 2004.
Κάπως έτσι συν βέβαια και το τεράστιο άστρο του, ο Γερμανός οδήγησε την Εθνική σε μία παλικαρίσια πρόκριση.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
Μέρα της «κωλοτούμπας»
Σήμερα είναι η μέρα της «κωλοτούμπας» και εγώ νιώθω απέραντη ικανοποίηση (άπτεται των ορίων της ηδονής), που είμαι «εκτός κλίματος». Όταν όλοι «έκραζαν» λοιδορούσαν και απαξίωναν, η στάση μου (μέσα από το www.Betmixers.gr και όχι μόνο) ήταν πάντα καλοπροαίρετη απέναντι στην ομάδα και τον προπονητή, που (στην τελική) έχουν πετύχει το απίστευτο.
- Ξέρω, ήξερα και θα ξέρω που φτάνει επίπεδο του Έλληνα ποδοσφαιριστή.
- Ξέρω, ότι δε θα έχω ποτέ Μέσι, Ρονάλντο, Ροναλντίνιο και Κακά.
- Ξέρω, ότι δε θα έχω ποτέ οπαδούς, αλλά πολλούς «πανηγυρτζήδες».
- Ξέρω, ότι γουστάρω μια ομάδα που είναι ευάλωτη στη σκληρή – άδικη κριτική.
- Ξέρω, ήξερα και θα ξέρω που φτάνει επίπεδο του Έλληνα ποδοσφαιριστή.
- Ξέρω, ότι δε θα έχω ποτέ Μέσι, Ρονάλντο, Ροναλντίνιο και Κακά.
- Ξέρω, ότι δε θα έχω ποτέ οπαδούς, αλλά πολλούς «πανηγυρτζήδες».
- Ξέρω, ότι γουστάρω μια ομάδα που είναι ευάλωτη στη σκληρή – άδικη κριτική.
ΛΕΝΙΝ
Έχει μόλις πεθάνει ο Λένιν και πάει στον Άγιο Πέτρο.
- «Καλός, χρυσός είσαι», του λέει ο Άγιος Πέτρος, «αλλά Κομμουνιστής, οπότε αναγκαστικά θα πας στην Κόλαση».
- «Κανένα πρόβλημα», απαντά ο Λένιν και κατευθύνεται προς την κόλαση.
Μετά από ένα μήνα παίρνει τηλέφωνο ο διάολας τον θεό και του λέει:
- «Θεέ, κάνε κάτι, εδώ έχει γίνει πανικός, δεν τον αντέχω άλλο αυτόν τον Λένιν. Με το που ήρθε οργάνωσε τα διαβολάκια σε συνδικάτα, εξεγέρθηκαν για τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας τους, απεργούν εδώ και 3 εβδομάδες και γίνεται χαμός. Οι καταδικασμένες ψυχές που είναι για βασανισμό δείχνουν αλληλεγγύη στα διαβολάκια και γενικά δεν δουλεύει τίποτα. Δοκίμασα τα πάντα αλλά δεν κατάφερα να κάνω τίποτα. Πάρ’ τον να με αφήσει ήσυχο, εσύ δεν θα έχεις τέτοια προβλήματα».
- "Εντάξει" λέει ο Θεός... «Θα τον πάρω από εδώ μπας και κάνεις καμιά δουλειά, άχρηστε».
Πραγματικά ο Θεός παίρνει τον Λένιν για να γλιτώσει τον κακομοίρη τον διάβολο. Μετά από ένα μήνα ξαναπαίρνει τηλέφωνο ο διάολας τον Θεό για να δει τι γίνεται.
- «Καλησπέρα, Θεέ», του λέει ο διάολας.
Και απαντάει ο Θεός:
- «Ώπα, ώπα, φίλε. Πρώτον, δεν υπάρχει θεός και δεύτερον θα με αποκαλείς σύντροφο...».
Για την αντιγραφή Sinir - Doctor
- «Καλός, χρυσός είσαι», του λέει ο Άγιος Πέτρος, «αλλά Κομμουνιστής, οπότε αναγκαστικά θα πας στην Κόλαση».
- «Κανένα πρόβλημα», απαντά ο Λένιν και κατευθύνεται προς την κόλαση.
Μετά από ένα μήνα παίρνει τηλέφωνο ο διάολας τον θεό και του λέει:
- «Θεέ, κάνε κάτι, εδώ έχει γίνει πανικός, δεν τον αντέχω άλλο αυτόν τον Λένιν. Με το που ήρθε οργάνωσε τα διαβολάκια σε συνδικάτα, εξεγέρθηκαν για τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας τους, απεργούν εδώ και 3 εβδομάδες και γίνεται χαμός. Οι καταδικασμένες ψυχές που είναι για βασανισμό δείχνουν αλληλεγγύη στα διαβολάκια και γενικά δεν δουλεύει τίποτα. Δοκίμασα τα πάντα αλλά δεν κατάφερα να κάνω τίποτα. Πάρ’ τον να με αφήσει ήσυχο, εσύ δεν θα έχεις τέτοια προβλήματα».
- "Εντάξει" λέει ο Θεός... «Θα τον πάρω από εδώ μπας και κάνεις καμιά δουλειά, άχρηστε».
Πραγματικά ο Θεός παίρνει τον Λένιν για να γλιτώσει τον κακομοίρη τον διάβολο. Μετά από ένα μήνα ξαναπαίρνει τηλέφωνο ο διάολας τον Θεό για να δει τι γίνεται.
- «Καλησπέρα, Θεέ», του λέει ο διάολας.
Και απαντάει ο Θεός:
- «Ώπα, ώπα, φίλε. Πρώτον, δεν υπάρχει θεός και δεύτερον θα με αποκαλείς σύντροφο...».
Για την αντιγραφή Sinir - Doctor
Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009
Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΣΟΚ
Κυρίες και Κύριοι, ειλικρινά τους θαυμάζω τους Πασόκους. Τους βγάζω το καπέλο. Οι άνθρωποι είναι πολύ μπροστά, είναι γεννημένοι να είναι εις την εξουσία. Το να είσαι Πασόκος δεν είναι μόνο επάγγελμα, όπως κάποια παλιόπαιδα ισχυρίζονται, είναι στοιχείο χαρακτήρα, είναι τέχνη.
Οι Πασόκοι λοιπόν έχουν το χάρισμα να διαφημίζουν με άριστο τρόπο, ακόμη και τις πλέον συνήθεις ενέργειες τους. Το έχουν πια εις το DNA τους, μετά από τόσα χρόνια εις την εξουσία. Είναι άριστοι να πουλάνε – πλασάρουν ένα γεγονός κατά το δοκούν. Η επιχειρηματολογία ότι τα μεγαλύτερα ΜΜΕ είναι παραδοσιακά με το μέρος τους, είναι μεν εν πολλοίς ορθή, δεν αναιρεί όμως την διαπίστωση ότι ανέκαθεν το Κίνημα είχε τα στελέχη εκείνα που γνώριζαν πολύ καλά πώς να χειρισθούν επικοινωνιακά υπέρ τους ένα γεγονός.
Δείτε για παράδειγμα, τι έγινε εχθές εις την πορεία του Πολυτεχνείου. Με αφορμή μία επίθεση εναντίον ανδρών των ΜΑΤ μετά το τέλος της πορείας, η ΕΛ.ΑΣ. μπουζούριασε διακόσια τόσα άτομα, η πλειοψηφία των οποίων ήταν μαθητές, για να προβεί τελικά σε επτά μόνο συλλήψεις. Ενώ λοιπόν η ΕΛ.ΑΣ. έσυρε εις την ΓΑΔΑ δεκάδες ανήλικους έτσι για πλάκα όπως αποδείχθηκε, αφού τους άφησε ελεύθερους, ουχί μόνο δεν άνοιξε μύτη εις τα ΜΜΕ, αλλά παρουσιάστηκε και ως επιτυχία της, με σχόλια μάλιστα περί νέας οργάνωσης, αποτελεσματικότητάς της κλπ. Όταν επί ΝΔ είχε συμβεί ανάλογο γεγονός, όλοι (ΜΜΕ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ) – και δικαίως κατ’ εμέ – είχαν ξεσαλώσει. Ξεσπάθωναν ομιλώντας για χουντικές μεθόδους, για αναποτελεσματικές πρακτικές, για τσουβάλιασμα προσωπικοτήτων, για ανικανότητα της ΕΛ.ΑΣ. και τόσα άλλα. Η τότε Κυβέρνηση υιοθετώντας την τόσο «επιτυχημένη» αμυντική πολιτική του κ. Καθηγητή ποιούσε τη νήσσα.
Άλλο παράδειγμα. Η Κυβέρνηση ορθώς ανοίγει τον φάκελο του ασφαλιστικού, καθώς αντιλαμβάνεται ότι βαίνει προς κατάρρευση το όλο ασφαλιστικό οικοδόμημα.
Οι Πασόκοι λοιπόν έχουν το χάρισμα να διαφημίζουν με άριστο τρόπο, ακόμη και τις πλέον συνήθεις ενέργειες τους. Το έχουν πια εις το DNA τους, μετά από τόσα χρόνια εις την εξουσία. Είναι άριστοι να πουλάνε – πλασάρουν ένα γεγονός κατά το δοκούν. Η επιχειρηματολογία ότι τα μεγαλύτερα ΜΜΕ είναι παραδοσιακά με το μέρος τους, είναι μεν εν πολλοίς ορθή, δεν αναιρεί όμως την διαπίστωση ότι ανέκαθεν το Κίνημα είχε τα στελέχη εκείνα που γνώριζαν πολύ καλά πώς να χειρισθούν επικοινωνιακά υπέρ τους ένα γεγονός.
Δείτε για παράδειγμα, τι έγινε εχθές εις την πορεία του Πολυτεχνείου. Με αφορμή μία επίθεση εναντίον ανδρών των ΜΑΤ μετά το τέλος της πορείας, η ΕΛ.ΑΣ. μπουζούριασε διακόσια τόσα άτομα, η πλειοψηφία των οποίων ήταν μαθητές, για να προβεί τελικά σε επτά μόνο συλλήψεις. Ενώ λοιπόν η ΕΛ.ΑΣ. έσυρε εις την ΓΑΔΑ δεκάδες ανήλικους έτσι για πλάκα όπως αποδείχθηκε, αφού τους άφησε ελεύθερους, ουχί μόνο δεν άνοιξε μύτη εις τα ΜΜΕ, αλλά παρουσιάστηκε και ως επιτυχία της, με σχόλια μάλιστα περί νέας οργάνωσης, αποτελεσματικότητάς της κλπ. Όταν επί ΝΔ είχε συμβεί ανάλογο γεγονός, όλοι (ΜΜΕ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ) – και δικαίως κατ’ εμέ – είχαν ξεσαλώσει. Ξεσπάθωναν ομιλώντας για χουντικές μεθόδους, για αναποτελεσματικές πρακτικές, για τσουβάλιασμα προσωπικοτήτων, για ανικανότητα της ΕΛ.ΑΣ. και τόσα άλλα. Η τότε Κυβέρνηση υιοθετώντας την τόσο «επιτυχημένη» αμυντική πολιτική του κ. Καθηγητή ποιούσε τη νήσσα.
Άλλο παράδειγμα. Η Κυβέρνηση ορθώς ανοίγει τον φάκελο του ασφαλιστικού, καθώς αντιλαμβάνεται ότι βαίνει προς κατάρρευση το όλο ασφαλιστικό οικοδόμημα.
Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009
Για την Πατρίδα κι όλους αυτούς… (Τρύπες).
Το τι πρεσβεύει το κάθε κόμμα κι εν προκειμένω η Ν.Δ. το ξέρει ο κάθε πολίτης, είτε είναι ψηφοφόρος της είτε όχι. Ακούγονται λοιπόν γραφικοί στα αυτιά μου όλοι αυτοί που απευθυνόμενοι σε μέλη, σε οπαδούς, σε τέως ή εν δυνάμει ψηφοφόρους της Ν.Δ. και απαριθμούν με στόμφο μια σειρά από αυτοπροσδιορισμούς του τύπου: η «Τιμημένη» (να δούμε ποιος θα τη σηκώσει!), η «Λαϊκή» (δηλαδή όλα τα άλλα κόμματα εκ του καταστατικού τους είναι υπέρ του Κεφαλαίου;), η «Πατριωτική» (δηλαδή όλοι άλλοι είναι προδότες της πατρίδας;), η Παράταξη (ουσιαστικό μεν, παίζει δε το ρόλο επιθέτου μόνο όταν μιλάμε για το κόμμα της Ν.Δ.), κλπ.
Περισσότερο απ’ όλα όμως με εκνευρίζουν τα περί «πατριωτισμού». Δεν μπορώ να κατανοήσω το άγχος κάποιου κόμματος εξουσίας να αυτοαποκαλείται «πατριωτικό». Δηλαδή τι είναι ο πατριωτισμός για να τον φέρει ένα κόμμα ως ταμπέλα; Λέτε οι έρμοι οι ψηφοφόροι που σας ψήφισαν κάποτε, αλλά τώρα σας γύρισαν την πλάτη να αποφάσισαν να γίνουν λιγότερο πατριώτες για αυτή την τετραετία;
Περισσότερο απ’ όλα όμως με εκνευρίζουν τα περί «πατριωτισμού». Δεν μπορώ να κατανοήσω το άγχος κάποιου κόμματος εξουσίας να αυτοαποκαλείται «πατριωτικό». Δηλαδή τι είναι ο πατριωτισμός για να τον φέρει ένα κόμμα ως ταμπέλα; Λέτε οι έρμοι οι ψηφοφόροι που σας ψήφισαν κάποτε, αλλά τώρα σας γύρισαν την πλάτη να αποφάσισαν να γίνουν λιγότερο πατριώτες για αυτή την τετραετία;
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ
Κυρίες και Κύριοι.
Η Μυστήρια Ομάδα από σήμερα μέχρι 28.11.2009 διοργανώνει ψηφοφορία με θέμα: "ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΚΛΕΓΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΝΔ;"
Εις την ψηφοφορία καλείστε να συμμετέχετε όλοι, οπαδοί της ΝΔ και μη, μια και ο επόμενος αρχηγός ενός κόμματος εξουσίας είναι λογικό να ενδιαφέρει όλους τους συνειδητοποιημένους πολίτες.
Η ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΟΜΑΔΑ
Η Μυστήρια Ομάδα από σήμερα μέχρι 28.11.2009 διοργανώνει ψηφοφορία με θέμα: "ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΚΛΕΓΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΝΔ;"
Εις την ψηφοφορία καλείστε να συμμετέχετε όλοι, οπαδοί της ΝΔ και μη, μια και ο επόμενος αρχηγός ενός κόμματος εξουσίας είναι λογικό να ενδιαφέρει όλους τους συνειδητοποιημένους πολίτες.
Η ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΟΜΑΔΑ
Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009
ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΚΑΙ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ Ε.Δ. ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Απόφαση που έχει ως άμεση συνέπεια οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να παραμείνουν με μηδενική εμπειρία πραγματικών πολεμικών επιχειρήσεων και για τα επόμενα χρόνια!
Η σχετική εισήγηση επικυρώθηκε σήμερα σε συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ.
Η απόφαση αυτή ελήφθη χθες το απόγευμα σε σύσκεψη, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου υπό την προεδρία του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου. Το Ελληνικό Τάγμα Ειδικής Σύνθεσης Αφγανιστάν (ΤΕΣΑΦ) θα παραμείνει στην Καμπούλ. Ειδικότερα το ΚΥΣΕΑ φαίνεται ότι αποφάσισε:
- Να παραμείνει το Ελληνικό Τάγμα στην αφγανική πρωτεύουσα.
- Να αποσταλούν 54 μέλη της αεροπορίας.
- Να επεκταθεί για 6 μήνες επιπλέον η παραμονή των δύο ελληνικών υγειονομικών μονάδων στο γερμανικό στρατόπεδο.
- Αποστολή 19 αντί 48 στρατιωτικών συμβούλων (OMLT)
Να ενισχυθεί το ταμείο αρωγής της ISAF με το ποσό των 600.000 ευρώ και να δοθούν 3 εκατομμύρια ευρώ για την ανασυγκρότηση του αφγανικού στρατού.
Επιπρόσθετα, και ως προσπάθεια αντιστάθμισης της παραπάνω απόφασης η ελληνική πλευρά μέσω της Γενικής Διεύθυνσης Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του υπουργείου Εξωτερικών, σχεδιάζει να συνεισφέρει μεταξύ άλλων σε Επαρχιακές Ομάδες Ανασυγκρότησης (Ρrovincial Reconstruction Teams- ΡRΤ) που διοικούν Λιθουανοί, Εσθονοί, Τσέχοι και Ισπανοί πέραν των Ούγγρων, όπου ήδη συνεισφέρουμε οικονομικά.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι οι Έλληνες στρατιώτες δεν θα εμπλακούν σε αμιγώς στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον των Ταλιμπάν.
ΜΥΣΤΗΡΙΕΣ ΜΑΤΙΕΣ (29.11.2009, Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ)
Αν νομίζει ο Αντουάν ότι δεν τον σταματάει τίποτε επειδή είναι μπροστά εις τις δημοσκοπήσεις, λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο.
Δεν ξέρει τι τον περιμένει, τον άμοιρο.
Βλέποντας ότι θα χαθεί και αυτό το τρένο, η οικογένεια Μητσοτάκη είναι αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει το όπλο καταστροφής που έχει εις τη διάθεσή της.
Ήδη για ζέσταμα έριξε τις πρώτες προειδοποιητικές βολές.
Ο Αντουάν έπαθε δηλητηρίαση και ακύρωσε την περιοδεία εις την Θράκη...
Τη Μεσσηνία έπληξε θεομηνία…
Που να φορτσάρει κιόλας ο Επίτιμος…
Τι πυρηνικά και λαλακίες.
Μπροστά εις την οργή Του, οι επτά πληγές του Φαραώ θα μοιάζουν με παιδικές ασθένειες.
Ποιο 2012;
29.11.2009, η συντέλεια του κόσμου...
Το καλύτερο μακράν ανέκδοτο εις την εσωκομματική ιστορία της ΝΔ:
Δεν ξέρει τι τον περιμένει, τον άμοιρο.
Βλέποντας ότι θα χαθεί και αυτό το τρένο, η οικογένεια Μητσοτάκη είναι αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει το όπλο καταστροφής που έχει εις τη διάθεσή της.
Ήδη για ζέσταμα έριξε τις πρώτες προειδοποιητικές βολές.
Ο Αντουάν έπαθε δηλητηρίαση και ακύρωσε την περιοδεία εις την Θράκη...
Τη Μεσσηνία έπληξε θεομηνία…
Που να φορτσάρει κιόλας ο Επίτιμος…
Τι πυρηνικά και λαλακίες.
Μπροστά εις την οργή Του, οι επτά πληγές του Φαραώ θα μοιάζουν με παιδικές ασθένειες.
Ποιο 2012;
29.11.2009, η συντέλεια του κόσμου...
Το καλύτερο μακράν ανέκδοτο εις την εσωκομματική ιστορία της ΝΔ:
Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009
Διαδοχη-κά λάθη
Σύντροφοι χάθηκε η μπάλα στις μετρήσεις! Που να το περίμενε ο Αντώνης…
Για να είμαι ειλικρινής για τα όποια ποσοστά ευθύνεται η ίδια η Ντόρα. Δεν αντιλήφθηκε από την αρχή ότι έπρεπε να διεκδικήσει την κοινωνική αποδοχή πρωτίστως και παράλληλα να κερδίζει και συνέδρους.
Λάθος 1ο: Στοχοποίησε μόνο σε οργανωμένους και άφησε τους απλούς οπαδούς να θεωρήσουν ότι είναι εκτός συστήματος. Οι οργανωμένοι όμως δεν νομίζω ότι θα καταβάλουν και καμία οργανωμένη προσπάθεια – δεν ξέρω και το βαθμό που μπορούν – για την ίδια. Πιο πολύ μου δείχνουν ότι ενδιαφέρθηκαν απλά να ανέβουν στο τρένο προκειμένου να είναι ήσυχο το φυλλοκάρδι τους για την επόμενη μέρα.
Λάθος 2ο: Όπως και να το κάνουμε, η βάση δεν αποδέχεται συνειδησιακά τα φαινόμενα οικογενειοκρατίας. Παρόλο λοιπόν που η Ντόρα κατάφερε – σε κάποιο βαθμό για πολλούς – να παρουσιάσει στα χρόνια αυτά μια αυθύπαρκτη προσωπικότητα βιάστηκε να βγάλει στον αέρα και υπογραφές άλλων γόνων, οι οποίοι δεν νομίζω ότι έχουν και την ίδια απήχηση ή έστω συμπάθεια.
Για να είμαι ειλικρινής για τα όποια ποσοστά ευθύνεται η ίδια η Ντόρα. Δεν αντιλήφθηκε από την αρχή ότι έπρεπε να διεκδικήσει την κοινωνική αποδοχή πρωτίστως και παράλληλα να κερδίζει και συνέδρους.
Λάθος 1ο: Στοχοποίησε μόνο σε οργανωμένους και άφησε τους απλούς οπαδούς να θεωρήσουν ότι είναι εκτός συστήματος. Οι οργανωμένοι όμως δεν νομίζω ότι θα καταβάλουν και καμία οργανωμένη προσπάθεια – δεν ξέρω και το βαθμό που μπορούν – για την ίδια. Πιο πολύ μου δείχνουν ότι ενδιαφέρθηκαν απλά να ανέβουν στο τρένο προκειμένου να είναι ήσυχο το φυλλοκάρδι τους για την επόμενη μέρα.
Λάθος 2ο: Όπως και να το κάνουμε, η βάση δεν αποδέχεται συνειδησιακά τα φαινόμενα οικογενειοκρατίας. Παρόλο λοιπόν που η Ντόρα κατάφερε – σε κάποιο βαθμό για πολλούς – να παρουσιάσει στα χρόνια αυτά μια αυθύπαρκτη προσωπικότητα βιάστηκε να βγάλει στον αέρα και υπογραφές άλλων γόνων, οι οποίοι δεν νομίζω ότι έχουν και την ίδια απήχηση ή έστω συμπάθεια.
Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009
Πανίκας…, γιατί έτσι μας αρέσει!
Από την έναρξη της κούρσας διαδοχής στη Ν.Δ. είχα επισημάνει την ανάγκη να αναδειχθεί νέο αίμα στην ηγεσία της Παράταξης.
Η προσδοκία μου αυτή, τελικώς, απεδείχθη ότι διαπερνά τη συντριπτική πλειοψηφία της βάσης της Ν.Δ., η οποία δεν αντέχει άλλο τα τζάκια, τους εξαρτημένους, τους εξωνημένους, τους μηχανισμούς και τα συστήματα.
Με απλά λόγια, ήθελε να ζήσει ένα νέο ’97. Να εκλέξει δηλαδή έναν νέο, άφθαρτο και φέρελπι πολιτικό (όπως ο Καραμανλής πριν από 12 χρόνια), ο οποίος θα προέβαινε σε τομές και ρήξεις στο κόμμα, θα αποκαθιστούσε το τρωθέν ηθικό πλεονέκτημα της Παράταξης και, αργά, αλλά σταθερά, θα την έθετε ξανά σε τροχιά εξουσίας.
Δυστυχώς, Ντόρα, Δημήτρης και Αντώνης, φρόντισαν ήδη από το βράδυ των εκλογών, έξω από το Ζάππειο, να κόψουν τα φτερά στη νέα γενιά των εν δυνάμει υποψηφίων (Να μη θυμηθώ, δε, ότι πριν από ένα χρόνο περίπου, η Ντόρα είχε φροντίσει να «κάψει» για τα καλά και τον Στυλιανίδη που τόλμησε να σηκώσει λίγο κεφάλι).
Και έτσι, από κει που το ’97 εκλέξαμε σαραντάρη πρόεδρο, το 2009 θα εκλέξουμε εξηντάρη. Κάργα ανανέωση δηλαδή.
Είναι διάχυτη η δυσφορία του απλού νεοδημοκράτη, ο οποίος στη συντριπτική του πλειοψηφία, αισθάνεται ότι δεν εκφράζεται από κανέναν υποψήφιο. Και είναι, πραγματικά, λυπηρό (κατάντια ίσως) για μία μεγάλη παράταξη να έχει εγκλωβιστεί στο δίλημμα: Τον προδότη ή την κόρη του Ψηλού;
Εγώ, ωστόσο, αρνούμαι να μπω σε αυτό το δίλημμα.
Η προσδοκία μου αυτή, τελικώς, απεδείχθη ότι διαπερνά τη συντριπτική πλειοψηφία της βάσης της Ν.Δ., η οποία δεν αντέχει άλλο τα τζάκια, τους εξαρτημένους, τους εξωνημένους, τους μηχανισμούς και τα συστήματα.
Με απλά λόγια, ήθελε να ζήσει ένα νέο ’97. Να εκλέξει δηλαδή έναν νέο, άφθαρτο και φέρελπι πολιτικό (όπως ο Καραμανλής πριν από 12 χρόνια), ο οποίος θα προέβαινε σε τομές και ρήξεις στο κόμμα, θα αποκαθιστούσε το τρωθέν ηθικό πλεονέκτημα της Παράταξης και, αργά, αλλά σταθερά, θα την έθετε ξανά σε τροχιά εξουσίας.
Δυστυχώς, Ντόρα, Δημήτρης και Αντώνης, φρόντισαν ήδη από το βράδυ των εκλογών, έξω από το Ζάππειο, να κόψουν τα φτερά στη νέα γενιά των εν δυνάμει υποψηφίων (Να μη θυμηθώ, δε, ότι πριν από ένα χρόνο περίπου, η Ντόρα είχε φροντίσει να «κάψει» για τα καλά και τον Στυλιανίδη που τόλμησε να σηκώσει λίγο κεφάλι).
Και έτσι, από κει που το ’97 εκλέξαμε σαραντάρη πρόεδρο, το 2009 θα εκλέξουμε εξηντάρη. Κάργα ανανέωση δηλαδή.
Είναι διάχυτη η δυσφορία του απλού νεοδημοκράτη, ο οποίος στη συντριπτική του πλειοψηφία, αισθάνεται ότι δεν εκφράζεται από κανέναν υποψήφιο. Και είναι, πραγματικά, λυπηρό (κατάντια ίσως) για μία μεγάλη παράταξη να έχει εγκλωβιστεί στο δίλημμα: Τον προδότη ή την κόρη του Ψηλού;
Εγώ, ωστόσο, αρνούμαι να μπω σε αυτό το δίλημμα.
ΦΑΚΕΛΟΣ ΔΙΑIΤΗΣΙΑ
Τετάρτη σήμερα και σε ότι αφορά στα αθλητικά δρώμενα της Σούπερ Λίγκας της δικής μας, αυτό που κυριαρχεί δεν είναι το αγωνιστικό, αλλά η διαιτησία. Προσωπικά βέβαια, ουδεμία εντύπωση μου προκαλεί το γεγονός, το έχω εμπεδώσει καλά, ότι στη χώρα μας ΠΑΝΤΑ ο 2ος θα αμφισβητεί τον 1ο. «Κλασσικά εικονογραφημένα» κάθε χρόνο, με τη μόνη διαφορά, ότι σε κάποιες περιπτώσεις οι φωνές για την αδικία έχουν βάση (λ.χ τα πρώτα - ΤΑ ΠΡΩΤΑ, ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ πρωταθλήματα που πήρε στα χρόνια της αυτοκρατορίας του ο Ολυμπιακός), σε κάποιες όμως άλλες περιπτώσεις, κάθε υγιώς σκεπτόμενος άνθρωπος που γουστάρει τη μπαλίτσα, γελούσε με τις γκρίνιες για τα «δήθεν» πέναλτι (κάπως έπρεπε να δικαιολογηθεί η αγωνιστική ανυπαρξία) και τα... ανάποδα αράουτ. Γιατί τα γράφω όλα αυτά;
Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009
Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ
Ακούω να λέγονται διάφορα για την «ιδεολογία» της «παράταξης» της ΝΔ. Αδυνατώ να αναγνωρίσω αυτές τις έννοιες, αλλά ακόμη κι αν τις δεχτώ, παραμένουν ανύπαρκτες, όταν μιλάμε για ένα διχοτομημένο κόμμα και μάλιστα με μαθηματική ακρίβεια.
Τι σχέση θα έχει η ΝΔ με την Ντόρα με τη ΝΔ με τον Σαμαρά επικεφαλής; ΚΑΜΙΑ.
Και μάλιστα είναι τόσο μοιρασμένοι οι ψηφοφόροι από τη βάση τους, που αν οι κύριοι υποψήφιοι θέλουν να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους, θα πρέπει να διασπάσουν το κόμμα στα δύο μετά τις εκλογές, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Και αυτό μοιραία θα αποσυσπειρώσει το ΠΑΣΟΚ, φέρνοντάς μας πιο κοντά σε μια υγιέστερη κατάσταση του να ψηφίζεις αυτό που πιστεύεις και όχι το αντίθετο από αυτό που δεν θες να κυβερνήσει.
Με την εναλλαγή ΠΑΣΟΚ – ΝΔ τα πάμε από το κακό στο χειρότερο.
Ας χάσουν λοιπόν τη σικέ αυτοδυναμία τους και να πάψουν να αυθαιρετούν ανεξέλεγκτα.
Sinir – Doctor
Τι σχέση θα έχει η ΝΔ με την Ντόρα με τη ΝΔ με τον Σαμαρά επικεφαλής; ΚΑΜΙΑ.
Και μάλιστα είναι τόσο μοιρασμένοι οι ψηφοφόροι από τη βάση τους, που αν οι κύριοι υποψήφιοι θέλουν να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους, θα πρέπει να διασπάσουν το κόμμα στα δύο μετά τις εκλογές, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Και αυτό μοιραία θα αποσυσπειρώσει το ΠΑΣΟΚ, φέρνοντάς μας πιο κοντά σε μια υγιέστερη κατάσταση του να ψηφίζεις αυτό που πιστεύεις και όχι το αντίθετο από αυτό που δεν θες να κυβερνήσει.
Με την εναλλαγή ΠΑΣΟΚ – ΝΔ τα πάμε από το κακό στο χειρότερο.
Ας χάσουν λοιπόν τη σικέ αυτοδυναμία τους και να πάψουν να αυθαιρετούν ανεξέλεγκτα.
Sinir – Doctor
ΟΤΑΝ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟ... ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΒΛΩΦ
Κυρίες και Κύριοι, επειδή ως γνωστόν μου αρέσει τα ευλογώ τα γένια μου, τούτη δω η στήλη διείδε από την πρώτη στιγμή ότι η υποψηφιότητα της θυγατέρας του κ. Μητσοτάκη δεν είχε την δυναμική που ήλπιζαν εις την Αραβαντινού.
Παρά τις ενέσεις μονόπλευρης δημοσιότητας, τις προκάτ πολλές φορές δημοσκοπήσεις και την ολόπλευρη στήριξη όλων των μεγάλων ΜΜΕ, η κ. Μπακογιάννη δεν είχε πετύχει να πάρει σαφές προβάδισμα από την αρχή και να καταστεί το ακλόνητο φαβορί.
Η κ. Μπακογιάννη, πιστή προφανώς σε οικογενειακά δόγματα και πρακτικές, προτίμησε να απευθυνθεί εξ αρχής εις τον κομματικό μηχανισμό με σκοπό να χειραγωγήσει τις διαδικασίες. Με μεγάλη μάλιστα επιτυχία, αφού με το κάλεσμά της πλείστα όσα κομματικά στελέχη έτρεξαν να δηλώσουν υποταγή και να συνυπογράψουν την υποψηφιότητά της. Έχοντας χάσει την γη κάτω από τα πόδια τους, ήτοι τα «καλούδια» της εξουσίας, μετά την ήττα, και ενεργώντας με αντανακλαστικά αντίστοιχα των σκυλιών του Παβλώφ, οι ανωτέρω έσπευσαν να συνταχθούν με εκείνη που τους υποσχόταν γρήγορη επάνοδο.
Η πρώτη αλλά ίσως και πιο σημαντική ήττα του στρατοπέδου της κ. Μπακογιάννη καταγράφηκε, όταν μόνη αυτή και τα εξαπτέρυγά της επέμεναν να εκλέξει Πρόεδρο το συνέδριο, το οποίο συνέδριο είχαν προηγουμένως φροντίσει να ελέγξουν, γι’ αυτό και έκαναν επίδειξη δύναμης με τις 1.000 υπογραφές συνέδρων.
Η λυσσαλέα αρχική της άρνηση να ψηφίσει η Βάση της ΝΔ αποτέλεσε πρόκληση προς τους νεοδημοκράτες και όπως ήταν επόμενο προκάλεσε αντισυσπειρώσεις ευνοώντας τον κύριο αντίπαλό της, τον κ. Σαμαρά, η υποψηφιότητα του οποίου ξεκίνησε μουδιασμένα ένεκα των γνωστών λόγων.
Με τη σημερινή δήλωση στήριξης του κ. Αβραμόπουλου ο κ. Σαμαράς από αουτσάιντερ μετατρέπεται αίφνης σε φαβορί για την ηγεσία. Ο κ. Αβραμόπουλος προσδίδει εις την υποψηφιότητα του Μεσσήνιου ποιοτικά χαρακτηριστικά που ο τελευταίος δεν είχε, όπως δυνατότητα διείσδυσης εις τον κεντρώο χώρο.
Από την άλλη ο τέως δήμαρχος Αθηνών προέβη σε μία πολύ καλά υπολογισμένη κίνηση. Επέλεξε να συνταχθεί με το στρατόπεδο εκείνο που σε περίπτωση νίκης του δίνει την δυνατότητα να συνεχίσει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, αντί να αποτελεί ένας από τους πολλούς, όπως θα γινόταν εάν επέλεγε την θυγατέρα του κ. Μητσοτάκη.
Η κ. Μπακογιάννη φαίνεται ότι δεν διδάχθηκε τίποτε από την ήττα του κ. Βενιζέλου από τον κ. Παπανδρέου, όταν και αυτός είχε την στήριξη όλων των ΜΜΕ καθώς και πολλών εκ των κορυφαίων του Κινήματος.
Την μεγαλύτερη ήττα όμως την έπαθαν σήμερα όσοι είχαν σπεύσει να δηλώσουν υποταγή εις την Αραβαντινού προσβλέποντας σε βέβαιη επικράτηση της κ. Μπακογιάννη και τώρα βλέπουν με τρόμο να γίνεται το παιχνίδι ντέρμπι.
Η πλειοψηφία όσων στηρίζουν τον κ. Σαμαρά θέλουν να πιστεύουν ότι η αρχηγία του θα προσδώσει εις τη ΝΔ τα χαμένα με την πάροδο του χρόνου χαρακτηριστικά του δεξιού, πατριωτικού κόμματος με κοινωνικό προφίλ, εξωθώντας το ΛΑΟΣ εις το περιθώριο. Για το λόγο αυτό – εκτός των άλλων – ο κ. Καρατζαφέρης στηρίζει ολοψύχως την κ. Μπακογιάννη.
Όταν συσπειρωθεί ο δεξιός χώρος και αποκτήσει δυναμική εξουσίας, θα προσέλθουν και οι αυτοαποκαλούμενοι κεντρώοι ψηφοφόροι, οι οποίοι συνήθως επιλέγουν τους νικητές…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
Παρά τις ενέσεις μονόπλευρης δημοσιότητας, τις προκάτ πολλές φορές δημοσκοπήσεις και την ολόπλευρη στήριξη όλων των μεγάλων ΜΜΕ, η κ. Μπακογιάννη δεν είχε πετύχει να πάρει σαφές προβάδισμα από την αρχή και να καταστεί το ακλόνητο φαβορί.
Η κ. Μπακογιάννη, πιστή προφανώς σε οικογενειακά δόγματα και πρακτικές, προτίμησε να απευθυνθεί εξ αρχής εις τον κομματικό μηχανισμό με σκοπό να χειραγωγήσει τις διαδικασίες. Με μεγάλη μάλιστα επιτυχία, αφού με το κάλεσμά της πλείστα όσα κομματικά στελέχη έτρεξαν να δηλώσουν υποταγή και να συνυπογράψουν την υποψηφιότητά της. Έχοντας χάσει την γη κάτω από τα πόδια τους, ήτοι τα «καλούδια» της εξουσίας, μετά την ήττα, και ενεργώντας με αντανακλαστικά αντίστοιχα των σκυλιών του Παβλώφ, οι ανωτέρω έσπευσαν να συνταχθούν με εκείνη που τους υποσχόταν γρήγορη επάνοδο.
Η πρώτη αλλά ίσως και πιο σημαντική ήττα του στρατοπέδου της κ. Μπακογιάννη καταγράφηκε, όταν μόνη αυτή και τα εξαπτέρυγά της επέμεναν να εκλέξει Πρόεδρο το συνέδριο, το οποίο συνέδριο είχαν προηγουμένως φροντίσει να ελέγξουν, γι’ αυτό και έκαναν επίδειξη δύναμης με τις 1.000 υπογραφές συνέδρων.
Η λυσσαλέα αρχική της άρνηση να ψηφίσει η Βάση της ΝΔ αποτέλεσε πρόκληση προς τους νεοδημοκράτες και όπως ήταν επόμενο προκάλεσε αντισυσπειρώσεις ευνοώντας τον κύριο αντίπαλό της, τον κ. Σαμαρά, η υποψηφιότητα του οποίου ξεκίνησε μουδιασμένα ένεκα των γνωστών λόγων.
Με τη σημερινή δήλωση στήριξης του κ. Αβραμόπουλου ο κ. Σαμαράς από αουτσάιντερ μετατρέπεται αίφνης σε φαβορί για την ηγεσία. Ο κ. Αβραμόπουλος προσδίδει εις την υποψηφιότητα του Μεσσήνιου ποιοτικά χαρακτηριστικά που ο τελευταίος δεν είχε, όπως δυνατότητα διείσδυσης εις τον κεντρώο χώρο.
Από την άλλη ο τέως δήμαρχος Αθηνών προέβη σε μία πολύ καλά υπολογισμένη κίνηση. Επέλεξε να συνταχθεί με το στρατόπεδο εκείνο που σε περίπτωση νίκης του δίνει την δυνατότητα να συνεχίσει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, αντί να αποτελεί ένας από τους πολλούς, όπως θα γινόταν εάν επέλεγε την θυγατέρα του κ. Μητσοτάκη.
Η κ. Μπακογιάννη φαίνεται ότι δεν διδάχθηκε τίποτε από την ήττα του κ. Βενιζέλου από τον κ. Παπανδρέου, όταν και αυτός είχε την στήριξη όλων των ΜΜΕ καθώς και πολλών εκ των κορυφαίων του Κινήματος.
Την μεγαλύτερη ήττα όμως την έπαθαν σήμερα όσοι είχαν σπεύσει να δηλώσουν υποταγή εις την Αραβαντινού προσβλέποντας σε βέβαιη επικράτηση της κ. Μπακογιάννη και τώρα βλέπουν με τρόμο να γίνεται το παιχνίδι ντέρμπι.
Η πλειοψηφία όσων στηρίζουν τον κ. Σαμαρά θέλουν να πιστεύουν ότι η αρχηγία του θα προσδώσει εις τη ΝΔ τα χαμένα με την πάροδο του χρόνου χαρακτηριστικά του δεξιού, πατριωτικού κόμματος με κοινωνικό προφίλ, εξωθώντας το ΛΑΟΣ εις το περιθώριο. Για το λόγο αυτό – εκτός των άλλων – ο κ. Καρατζαφέρης στηρίζει ολοψύχως την κ. Μπακογιάννη.
Όταν συσπειρωθεί ο δεξιός χώρος και αποκτήσει δυναμική εξουσίας, θα προσέλθουν και οι αυτοαποκαλούμενοι κεντρώοι ψηφοφόροι, οι οποίοι συνήθως επιλέγουν τους νικητές…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009
ΔΙΑΔΟΧΙ-ΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
Επανέρχομαι με τα παραταξιακά…(αφού μου αρέσουν).
Αγωνία στους υποψηφίους να πείσουν…
Έχουν να δώσουν ιδεολογικό προσανατολισμό; Δεν ξέρω… Άλλωστε αυτό το παραμύθι με το είμαστε φιλελεύθεροι, αλλά κοινωνικά θέλουμε αγορά (αλλά… λαϊκή), δεν ξέρω που βγάζει.
Η Ν.Δ. πάντα συσπείρωνε κόσμο που πίστευε σε ένα πατριωτικό κόμμα, σε αρχές που ενίσχυαν την κοινωνική συνείδηση και ήθελαν την οικονομία της αγοράς ενισχυμένη, αλλά κοινωνικά προσανατολισμένη. Με κίνητρα στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και ρυθμιστικές πολιτικές που εξασφαλίζουν το αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης και δημιουργούν δομές ανάπτυξης σε ένα οργανωμένο και ευνομούμενο κράτος..
Ιδεολογικά αυτονόητα, παρέπεμπε σε πολιτικές εθνικά ωφέλιμες και όχι περίπου ή λίγο αναγκαίες. Η Ν.Δ. για τους λόγους αυτούς δεν περιορίζεται, ούτε εκφράζεται από ολίγους χθεσινούς. Προσωπικά δεν έχω καταλάβει όρους κεντροδεξιός ή δεξιός. Το πρώτο μου φαίνεται «ελαφρύς», ενώ το δεύτερο μου δείχνει σε «ευθύς». Το αν το δεύτερο φοβίζει μερικούς άσχετους με το τι σημαίνει ή θεωρούν ότι παραπέμπει σε ακρότητες είναι λάθος τους.
Μου αρέσουν οι αναφορές ότι «δεν χαρίζουμε τον πατριωτισμό στην άκρα δεξιά και την κοινωνική δικαιοσύνη στην άκρα αριστερά». Μου αρέσει το όχι σε ένα νέο σχέδιο «ΑνΑν». Μου αρέσει εν τέλει η προτροπή να μην κοιτάμε τις παρυφές (προς το παρόν), όταν αδειάζουν οι δεξαμενές μας!
Αυτό όντως είναι πρόταση… Γιατί έτσι θα ξέρουμε τι είμαστε. Όσοι και αν είμαστε. Και γιατί είμαστε! Οι παρυφές θα γεμίσουν και πάλι, όχι με γενικόλογα φούμαρα, αλλά όταν πεις κάτι συγκεκριμένο και πείσεις ότι αυτό είναι ειλικρινές! Δεν με ενδιαφέρουν οι κορυφές, γιατί αυτές καταλήξαμε να γεμίζουν από συμπεριφορές που άδειαζαν τις δεξαμενές.
Οι δεξαμενές ξύπνησαν όμως. Δεν θα αφήσουν κάποιους να επιθυμούν διακαώς να πετύχει απλώς η Ν.Δ. την κατάληψη της εξουσίας για να ζωγραφίζουν τους εαυτούς τους, ούτε για να ξανανάψουν τα τζάκια τους!
Θα περίμενα από κάποιους, οι οποίοι στο συνέδριο πάλι καβάτζωσαν το καρεκλάκι τους στην πρώτη σειρά (για να δείξουν ότι πέτυχαν να είναι και την επόμενη μέρα παρόντες) να αποχωρήσουν δίνοντας σύνθημα ανανέωσης στον πληγωμένο κορμό που αγωνιά.
Δεν θα μπω στον πειρασμό (αν και με τρώει) να χαρακτηρίσω ή να προβλέψω αποχωρήσεις…, αλλά θα ήθελα να τις δω. Και ας περίμενα στο συνέδριο μεγαλύτερες αντιδράσεις. Βλέπεις όμως οι αναζητήσεις των αιτίων ήταν ψευδεπίγραφες κορώνες, αφού όλοι (περίπου) τρέχουν να στηρίξουν κάποιον. Για την επόμενη μέρα βρε αδερφέ…
Φίλε μυστήριε εμείς όμως εδώ. Με το άγρυπνο μάτι της βάσης!
Χαίρομαι που γίνεται ντέρμπι. Κάτι δείχνει… Δεν είδατε κάτι όμως. 1.300 μόνο εκλογικά τμήματα. Δηλαδή και 1.000 ψηφοφόροι (λέμε τώρα – όταν σε εθνικές εκλογές και με 400 σε ένα τμήμα κλατάρει το σύστημα) σε κάθε τμήμα… 130.000 μας κάνουν. Αυτή είναι η συμμετοχή που θέλουμε ή κάτι μας ή σας φοβίζει; Μας κόβει πάντως και λίγο να ξέρετε…..
Υ.Γ. Δικέφαλε τρελέ!
B-rok-er
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΛΗΞΗΣ, ΠΙΚΡΑΣ, ΟΜΠΑΜΑ ΚΑΙ ΜΠΟΛΙΚΗΣ ΜΠΑΚΑΣ...
Κυρίες και Κύριοι, ομολογώ πως δεν κρατήθηκα και το ΣΚ πέρασα μία βόλτα από το Συνέδριο της ΝΔ. Έχοντας οπλιστεί με άφθονο χιούμορ και κατανόηση κατέφθασα εις το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας προκειμένου να αφουγκραστώ κλίμα.
Φθάνοντας λοιπόν εις το ΣΕΦ διαπίστωσα – όχι με έκπληξη πάντως – ότι οι περισσότεροι σύνεδροι, πολλοί εξ αυτών γνωστοί μου παλαιόθεν, είχαν πάρει τα κιλάκια τους. Επιβεβαιώνοντας μάλιστα τη σχετική πρόβλεψη – διαπίστωση του φίλτατου Αντίοπου, το συνέδριο της ΝΔ εδύνατο κάλλιστα να χαρακτηρισθεί και ως συνέδριο για την ανάδειξη της μεγαλύτερης κοιλιάς, ή ακόμη καλύτερα μπάκας…
Επίσης, το εν λόγω συνέδριο εδύνατο ευκόλως να χαρακτηρισθεί και ως το συνέδριο πίκρας για τους νυν ανεπάγγελτους, τέως κρατικοδίαιτους συνέδρους τους. Πολύ πίκρα, φίλτατοι. Ασταμάτητη και γοερή. Κλαυθμοί και οδυρμοί.
Και με το «δίκιο» τους, θα πω εγώ. Ξέρετε τι είναι να καθαρίζεις κάποια χιλιάρικα το μήνα με ελάχιστα προσόντα, ελάχιστη προϋπηρεσία, πλην όμως μπόλικη προσκόλληση και γλείψιμο, όντας βολεμένος σε κάποιο ή κάποιους (οι πιο τυχεροί) κρατικό οργανισμό, επειδή ήταν παρατρεχάμενοι κάποιου υπουργού;
Κατά τα άλλα, παρακολούθησα τις ομιλίες των τριών υποψηφίων. Όσοι εξ υμών επιχειρήσετε να αποδώσετε εις εμέ μαζοχιστικές διαθέσεις, μάλλον έχετε δίκιο. Και οι τρεις ομιλίες είχαν ένα κοινό: Δεν προσέδωσαν ελπίδα και αισιοδοξία και γενικώς κούρασαν τους πάντες, εκτός φυσικά από τους κλακαδόρους του κάθε υποψηφίου.
Πάντως, η αλήθεια είναι ότι η ομιλία του κ. Ψωμιάδη ήταν μακράν η πιο ενδιαφέρουσα και συναισθηματική. Ο Νομάρχης είπε κάποιες αλήθειες, έστω και αν δεν τόλμησε να προσωποιήσει τις ευθύνες, και προσπάθησε να αποσείσει από πάνω του τον χαρακτηρισμό του γραφικού πετυχαίνοντας μάλιστα να κερδίσει πόντους.
Η ομιλία της Doras ήταν η πληκτικότερη όλων. Υποτίθεται ότι η θυγατέρα του Μητσοτάκη προετοιμαζόταν τόσα χρόνια για αυτή την στιγμή και όμως αποδείχθηκε κατώτερη των προσδοκιών ακόμη και των πιο πιστών της υποστηρικτών. Η πιο καλτ στιγμή της ομιλίας ήταν η αποστροφή της ότι πάντοτε στήριζε τον Καραμανλή. Εκείνη τη στιγμή ομολογώ ότι δεν κρατήθηκα και ξέσπασα σε γέλια…
Η ομιλία του κ. Σαμαρά ήταν περισσότερο πολιτική μεν, αλλά όχι τίποτε σπουδαίο. Ο Μεσσήνιος προτίμησε να μιλήσει εις το εθνικό φρόνημα των νεοδημοκρατών, υπενθυμίζοντας το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων και κυρίως το Σχέδιο Ανάν, επενδύοντας εις το πιο αδύναμο σημείο της Doras. Η πιο καλτ στιγμή της ομιλίας ήταν η παρομοίωση του εαυτού του ως νέου Ομπάμα, της δε Doras ως της loser Χίλαρι. Εντάξει Αντώνη, μην κουράζεσαι άλλο, το πιάσαμε το υπονοούμενο…
Οι ανωτέρω διαφώνησαν μόνο για τους ποιοι τελικά οι 1.000.000 ψηφοφόροι που δεν ψήφισαν ΝΔ εις τις προηγούμενες εκλογές. Οι κλασσικοί δεξιοί ή οι ευκαιριακοί ψηφοφόροι; Τώρα γιατί δεν αντιλαμβάνονται οι ανωτέρω ότι και οι δύο ομάδες ψηφοφόρων τους έστρεψαν την πλάτη τους, δεν το καταλαβαίνω.
Φυσικά ουδείς τόλμησε να αναζητήσει τα αίτια της αίτιας, καθώς όλοι τους είναι συνυπεύθυνοι, άλλος λιγότερο, άλλη περισσότερο.
Είκοσι ημέρες πριν από την ψηφοφορία η ουσία είναι ότι εκεί που η Dora και οι συν αυτή προσδοκούσαν ότι θα κέρδιζαν με περίπατο, αποδεικνύεται ότι τα αντιμητσοτακικά αντανακλαστικά είναι τόσο ισχυρά που είναι σε θέση να οδηγήσουν τον Σαμαρά εις την αρχηγία.
Υ.Γ. 1ο. Και ο κ. ακόμη να παραιτηθώ Παυλόπουλος. Και ο κ. Παπαθανασίου. Και ο κ. Δένδιας. Και ο κ. Χατζηδάκης (φυσικά). Και ο κ. αντικειμενικός – εγγυητής της ενότητας Μεϊμαράκης (φυσικότερα). Και η κ. Πετραλιά. Άπαντες στηρίζουν Dora. Ήτοι, οι μισοί και πλέον κορυφαίοι υπουργοί μιας κυβερνήσεως που έχασε με +10%. Ε, αφού η συνταγή είναι «επιτυχημένη», ποιος ο λόγος να αλλάξει…
Υ.Γ. 2ο. Καθώς η ΝΔ είναι πρωτίστως πατριωτικό κόμμα, το παιχνίδι θα παιχθεί εις τα εθνικά. Περισσότερα προσεχώς.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009
Προχώρα, ρε!!!
Σήμερα καθώς πήγαινα για δουλειά, έτυχα μπροστά σε ένα γεγονός που συμβαίνει καθημερινά, και σίγουρα έχει τύχει σε όλους μας.
Στη μέση του δρόμου ήταν ένα αυτοκίνητο σταματημένο, χωρίς alarm, με έναν οδηγό μέσα που δεν ήξερε τι ήθελε να κάνει. Τελικά έγινε αυτό που γίνεται πάντα στους Ελληνικούς δρόμους. Αφού εισέπραξε τα δέοντα κοσμητικά επίθετα από τους οδηγούς των αυτοκίνητων που περίμεναν πίσω του, (άντε ρε λαλάκα, κουνήσου ρε, τα alarm τα έχεις για φιγούρα κλπ), τον προσπεράσαμε πατώντας νευρικά το γκάζι, κοιτάζοντας τον καθώς περνάγαμε δίπλα του με το ανάλογο ύφος (τι λαλάκας είσαι, άντε βρε λαλάκα πρωί πρωί κλπ), (το λαλάκας είναι μόνιμο…).
Τελικά αυτό το γεγονός αν το καλοσκεφτείτε, αντικατοπτρίζει την ίδια την Ελληνική κοινωνία.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα σταματημένη στη μέση του πουθενά, και όλοι εμείς περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει. Μάλιστα δεν έχει αναμμένα τα alarm. Έτσι δεν γνωρίζουμε πραγματικά τι θέλει να κάνει. Βέβαια ούτε η ίδια γνωρίζει όχι μόνο αν θέλει να σταματήσει, αλλά το κυριότερο που θέλει να πάει.
Έτσι λοιπόν όλοι οι υπόλοιποι την προσπερνούμε μουντζώνοντας κάνοντας του κεφαλιού μας. Άλλες φόρες γιατί δεν μπορούμε να την περιμένουμε να αποφασίσει, και άλλες γιατί εκμεταλλευόμαστε το γεγονός ότι δεν ξέρει τι θέλει να κάνει.
Δεν είναι τυχαίο που στη καθημερινή μας διάλεκτο χρησιμοποιούμε την έκφραση «Προχώρα ρε!!»
Σκεφτείτε το λίγο…
ΥΓ 1. Ο Ρούλης (για τους μυημένους) το έχει εκφράσει θαυμάσια με το αμίμητο. «Που πάμε σύντροφοι; … Στο αεροδρόμιο…»
ΥΓ 2. Ευχαριστώ τον ΡΕΦΕΡΙ για το θερμό καλωσόρισμα. Πιο πολύ όμως τον ευχαριστώ γιατί με το όνομα που με αποκάλεσε, μου θύμισε παλιές καλές εποχές…
Εις το επανιδείν.
Ο ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ
Στη μέση του δρόμου ήταν ένα αυτοκίνητο σταματημένο, χωρίς alarm, με έναν οδηγό μέσα που δεν ήξερε τι ήθελε να κάνει. Τελικά έγινε αυτό που γίνεται πάντα στους Ελληνικούς δρόμους. Αφού εισέπραξε τα δέοντα κοσμητικά επίθετα από τους οδηγούς των αυτοκίνητων που περίμεναν πίσω του, (άντε ρε λαλάκα, κουνήσου ρε, τα alarm τα έχεις για φιγούρα κλπ), τον προσπεράσαμε πατώντας νευρικά το γκάζι, κοιτάζοντας τον καθώς περνάγαμε δίπλα του με το ανάλογο ύφος (τι λαλάκας είσαι, άντε βρε λαλάκα πρωί πρωί κλπ), (το λαλάκας είναι μόνιμο…).
Τελικά αυτό το γεγονός αν το καλοσκεφτείτε, αντικατοπτρίζει την ίδια την Ελληνική κοινωνία.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα σταματημένη στη μέση του πουθενά, και όλοι εμείς περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει. Μάλιστα δεν έχει αναμμένα τα alarm. Έτσι δεν γνωρίζουμε πραγματικά τι θέλει να κάνει. Βέβαια ούτε η ίδια γνωρίζει όχι μόνο αν θέλει να σταματήσει, αλλά το κυριότερο που θέλει να πάει.
Έτσι λοιπόν όλοι οι υπόλοιποι την προσπερνούμε μουντζώνοντας κάνοντας του κεφαλιού μας. Άλλες φόρες γιατί δεν μπορούμε να την περιμένουμε να αποφασίσει, και άλλες γιατί εκμεταλλευόμαστε το γεγονός ότι δεν ξέρει τι θέλει να κάνει.
Δεν είναι τυχαίο που στη καθημερινή μας διάλεκτο χρησιμοποιούμε την έκφραση «Προχώρα ρε!!»
Σκεφτείτε το λίγο…
ΥΓ 1. Ο Ρούλης (για τους μυημένους) το έχει εκφράσει θαυμάσια με το αμίμητο. «Που πάμε σύντροφοι; … Στο αεροδρόμιο…»
ΥΓ 2. Ευχαριστώ τον ΡΕΦΕΡΙ για το θερμό καλωσόρισμα. Πιο πολύ όμως τον ευχαριστώ γιατί με το όνομα που με αποκάλεσε, μου θύμισε παλιές καλές εποχές…
Εις το επανιδείν.
Ο ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ
Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009
Xάσαμε - Νικήσαμε - Καταραμένη γκίνια.
Απ’ όλα είχε ο μπαχτσές, σε... ότι αφορά τους τρεις εκπροσώπους μας στα κύπελλα Ευρώπης. Πάμε όμως να τα πάρουμε παίδες με τη σειρά...
Ολυμπιακός : Οι ερυθρόλευκοι αντιμετώπισαν μία ομάδα που βρίσκεται σε ένα καλό επίπεδο, δεν ανήκει όμως επ’ ουδενί στην top class. Τη βρήκε μάλιστα σε μια δύσκολη περίοδο, με αναταραχές, δηλώσεις (Γιοβάνοβιτς) που έχουν φέρει αναστάτωση, γενικώς ένα κλίμα μιζέριας και «εμπόλεμης ζώνης» μέσα στα αποδυτήρια. Αυτό βέβαια δεν θα μπορούσε να «αναγκάσει» τους παικταράδες (λέγε με Γιοβάνοβιτς και Μποκανί) να... ξεχάσουν την μπάλα που κατέχουν.
Αν έλειπαν αυτοί οι δύο αστέρες από το παιχνίδι της Τετάρτης, δύσκολα θα έφευγε με άδεια χέρια από τη Λιέγη ο Ολυμπιακός. Ένας Ολυμπιακός που πέρασε στο ρελαντί το πρώτο ημίωρο του αγώνα, πλήρωσε όμως το διάστημα 30'-45', όταν και η ομάδα του Μπόλονι έκανε (σχεδόν) ότι ήθελε πάνω στου «Σλέσιν» το χορτάρι. Και εκμεταλλευόμενη το «τσαφ» που έκανε ο (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ και πάλι) Μέλμπεργκ, έφτασε στο (καθοριστικό) γκολ που πέτυχε ο Μποκανί (δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα στο... «φλερτ» με τον Αβραάμ, που είναι προφανές ότι φοβήθηκε την κόκκινη κάρτα).
Πάμε και στο 2ο το ημίχρονο; Εκεί φίλε αναγνώστη φάνηκε ότι η Σταντάρ είναι μεν καλή ομάδα, όχι όμως και μεγάλη. Λες και έπαιζε με τη Μπαρτσελόνα, περιορίστηκε από νωρίς σε ρόλο αυστηρά παθητικό. Και αν ο κύριος Κόκκαλης είχε φροντίσει να δράσει το καλοκαίρι ουσιαστικά, τότε οι ερυθρόλευκοι δε θα είχαν να θυμούνται (μόνο) τις δύο ευκαιρίες με Μέλμπεργκ και Μαρέσκα. Θα είχαν βγάλει περισσότερες φάσεις κόντρα στο προβληματικό κέντρο άμυνας της βελγίδας πρωταθλήτριας. Και θα είχαν επιστρέψει στην Αθήνα (τουλάχιστο) με ένα πόντο.
Τώρα όμως «χάσαμε» και η πρόκριση έχει δυσκολέψει. Και έτσι βέβαια, το ακλόνητο φαβορί για τη 2η θέση είναι ο Ολυμπιακός. Που κάλλιστα μπορεί να πάρει αποτέλεσμα εκτός από την Αλκμααρ. Και μετά θα βρει απέναντί του, την Αρσεναλ «αδιάφορη» βαθμολογικά. Όσο βέβαια μπορεί να παρουσιαστεί αδιάφορη, βρετανική ομάδα...
Παναθηναϊκός : Σε σχέση με όσα (δεν) έδειξαν οι πράσινοι κόντρα στον Πανιώνιο, το χθεσινό 1ο ημίχρονο ήτανε ανεκτό, στο δε 2ο ημιχρόνιο αρμόζει ένας (και μόνο) χαρακτηρισμός : Εχάθηκε η μπάλα.
Λοιπόν, για να σοβαρευτούμε : Ανεξάρτητα από την απελπιστική αδυναμία που έδειξε χθες η Στουρμ στον τομέα του «παράγειν», είναι μια ομάδα της γερμανικής σχολής, που καταθέτει πείσμα. Δεν είναι «καφενείο», ούτε όμως και τίποτε το σοβαρό. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι του Παναθηναϊκού δεν πρέπει να του πιστωθεί η χθεσινή η νίκη. Με εξαίρεση τη φάση που ο Γκάμπριελ κάνει πέναλτι, δε θυμάμαι στιγμή που σοβαρά να απειλήθηκε η ομάδα του Τεν Κάτε. Που χωρίς τον Νίνη στην ενδεκάδα μας «κούρασε» ξανά. Όταν όμως τραυματίστηκε ο «Κάρα» και πέρασε στο παιχνίδι ο πιτσιρικάς, το θέαμα βελτιώθηκε. Και θα ήταν όλα πιο όμορφα στο μάτι, έτσι και ο «Χάρμα ιδέσθαι» πιτσιρικάς έπαιζε στον άξονα και όχι έξω αριστερά. Τη θέση δεν την ξέρει ο μικρός, θυμηθείτε και τον Ίβανσιτς, που αγωνίζεται πλέον στη θέση του (πίσω από τα σέντερ φορ) και στη Μάιντζ κάνει «όργια».
Ας επιστρέψουμε όμως στο χθεσινό παιχνίδι. Παιχνίδι στο οποίο (και ποτέ να μην είχες δει ποδόσφαιρο κατά το παρελθόν), μπορούσες να αντιληφθείς, πως αν κάποιος έβρισκε δίχτυα, αυτός θα φορούσε πράσινα. Αρκούσαν λοιπόν λιγότερα από τρία «γεμάτα» αγωνιστικά λεπτά, για τον Mr Leto να πάρει το... στι - ΛΕΤΟ του. Πάσα «πάρε και βάλε» στον «killer» Κατσουράνη, στα δίχτυα του Γκράτσαϊ το τόπι, διπλό ο Παναθηναϊκός, εύκολα στην επόμενη φάση.
Δεν έχει βέβαια τελειώσει μαθηματικά η πρόκριση, μια είναι όμως η αλήθεια. Το ταξίδι το ευρωπαϊκό, θα έχει για τους πράσινους συνέχεια. Και ο Τεν Κάτε θα συνεχίσει να ονειρεύεται τον τελικό. Εξάλλου τζάμπα είναι τα όνειρα. Και οι φιλοδοξίες θεμιτές. Προτιμότερες, από τη θλιβερή μιζέρια.
ΑΕΚ : Το ξεκίνημα με το fast forward γκολ που πέτυχε ο Μπλάνκο, ήταν ονειρικό. Η συνέχεια έμοιαζε με... «τρικυμία» που εύκολα έφερε ανατροπή στο σκορ και... αποδοκιμασίες. Όλα αυτά μέχρι και την ανάπαυλα. Γιατί στην επανάληψη είδαμε «άλλο ματς». Την ΑΕΚ (των πολλών απουσιών και όχι μόνο) να καταθέτει ψυχή για το αποτέλεσμα. Την ΑΕΚ να παίζει μπάλα.
Δεν είχε όμως να αντιμετωπίσει απλά και μόνο τη λευκορωσίδα. Αυτή θα την κατάφερνε. Δυστυχώς βρήκε μπροστά της ένα «γίγαντα». Καλείται «Θεά Γκίνια».
Αυτά λοιπόν που έγιναν εχθές, μόνο στη μπάλα γίνονται. Δεν υπάρχει σπορ ομαδικό, πιο άδικο απ' τo soccer. Ρωτήστε και τον Βερέμκο. Που επέζησε απ' τον βομβαρδισμό. Όπως επέζησε και ο έξτρα ταλαντούχος Γουίλ Σμιθ στο «Ο τελευταίος επιζών». Μία ταινία εξαιρετική. Που ανεπιφύλακτα συστήνω.
Ο Betmixer
Το Ισραήλ ψάχνει για νέους συμμάχους στην περιοχή
Πριν ακριβώς από δεκατρία χρόνια, Τουρκία και Ισραήλ αποφάσισαν να ενσωματώσουν στην κοινή εξωτερική τους πολιτική τον αμερικανικό στρατηγικό σχεδιασμό για την Μέση Ανατολή και για την Ανατολική Μεσόγειο γενικότερα.
Η παραπάνω συμφωνία συμπεριέλαβε και σημαντικό αριθμό αμυντικών συμφωνιών τόσο σε θέματα εξοπλισμών όσο και σε θέματα εκπαίδευσης των αξιωματικών των δύο χωρών σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Ως προς τα εξοπλιστικά προγράμματα, οι Ισραηλινές αμυντικές βιομηχανίες κλήθηκαν να συνεργαστούν με τις αντίστοιχες Τούρκικες για την μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας σε κρίσιμους τομείς όπως τα ηλεκτρονικά, οι σχεδιάσεις με σύνθετα υλικά και τεχνολογίες σχετικές με τον ηλεκτρονικό πόλεμο. Αντίστοιχα οι Ισραηλινοί πιλότοι απέκτησαν την δυνατότητα να πραγματοποιούν πτήσεις πάνω από το Τουρκικό έδαφος και να εκπαιδεύονται σε πτήσεις μεγάλης διάρκειας και πολυπλοκότητας.
Σήμερα, τα δεδομένα αλλάζουν άρδην σε σημείο που ο μέχρι πρόσφατα ισχυρός Τούρκο-ισραηλινός άξονας να αναθεωρείται από τις νέες γεωστρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης Ερντογάν. Οι λόγοι είναι πολλοί και συνδέονται κυρίως με την αλλαγή των συμφερόντων της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή αλλά και καχυποψία που αναπτύχθηκε μεταξύ των χωρών, όταν οι Ισραηλινές εταιρείες ανακάλυψαν ότι οι Τούρκοι είχαν αντιγράψει τα συστήματά τους και τα προωθούσαν με άλλα ονόματα στην διεθνή αγορά!
Φαίνεται λοιπόν ότι το Ισραήλ βρίσκεται σε διαδικασία αναζήτησης νέων συμμάχων στην περιοχή με πρώτη υποψήφια την χώρα μας. Ήδη έχουν προχωρήσει αποφάσεις για πραγματοποίηση κοινών αεροναυτικών ασκήσεων μεγάλης κλίμακας.
Ειδικότερα, μέχρι το τέλος του έτους αναμένεται η διεξαγωγή της δεύτερης φάσης της κοινής Ελληνό-ισραηλινής συνεκπαίδευσης εντός τους FIR Αθηνών. Η άσκηση αυτή θα έχει δύο σκέλη και αφορά:
- Τον εναέριο ανεφοδιασμό ελληνικών μαχητικών F-16 από ισραηλινά ιπτάμενα τάνκερ (KC-707 "Saknai") στη περιοχή μεταξύ Καστελόριζου και Κρήτης
- Τη συνεκπαίδευση σε επιχειρήσεις Έρευνας & Διάσωσης Μάχης (CSAR) με τη συμμετοχή ισραηλινών ελικοπτέρων CH-53D "Yas'ur 2000".
Σε αντίθεση με την άσκηση που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του χρόνου, η νέα αυτή άσκηση θα είναι αναβαθμισμένη και θα περιλαμβάνει την προσγείωση και εξυπηρέτηση των ισραηλινών αεροσκαφών σε Ελληνικά αεροδρόμια, καθώς και την πραγματοποίηση κοινών εκπαιδευτικών εξόδων.
Φαίνεται λοιπόν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα πρόσκληση της Ισραηλινής κυβέρνησης για αναθέρμανση και σύσφιξη των μεταξύ μας σχέσεων. Παράλληλα αναμένεται να αποτελέσει και πρόκληση για την Ελληνική κοινωνία καθώς είναι γνωστό ότι ένα μεγάλο κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας δεν καλοβλέπει την συνεργασία αυτή.
Καλά πληροφορημένες πηγές επιμένουν ότι σύντομα αναμένεται να ανακοινωθούν και άλλα βήματα ενίσχυσης της συνεργασίας μεταξύ της χώρας μας και του Ισραήλ.
Χρειάζεται επιτέλους να επιδείξουμε σοβαρότητα και να σχεδιάσουμε τις κινήσεις μας σε βάθος χρόνου και σύμφωνα με το εθνικό μας συμφέρον.
Ο Πληροφοριοδότης
Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009
Περί σχιζοφρένειας (φόρος τιμής στο συνάνθρωπο)
Πριν από λίγες μέρες που ήμουν με κάτι φιλαράκια μου, ήρθε μια συζήτηση για μια κοινή μας γνωστή, η οποία το τελευταίο διάστημα είχε «περάσει στην άλλη μεριά» (πνευματικά).
Όλοι συμφωνήσαμε…κρίμα.
Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν ξέρει τι θα του συμβεί στο μέλλον. Ποιος θα μας επηρεάσει και γιατί. Τι λάθη θα κάνουμε και γιατί θα τα κάνουμε.
Το μυαλό είναι ένα άτιμο εργαλείο, ικανό για το καλύτερο και για το χειρότερο. Μπορεί να σε κάνει να μεγαλουργήσεις αλλά και να σε καταστρέψει.
Όταν μάλιστα συμμαχήσει με τη ψυχή, τότε γίνεσαι έρμαιο, ορεκτικό στην πείνα τους να σε κατακτήσουν και να σε οδηγήσουν εκεί που θέλουν αυτά.
Κάπως έτσι έρχεται η σχιζοφρένεια. Γλυστράει όπως το αυτοκίνητο στη γλίτσα χωρίς abs. Όπως το καυτό μαχαίρι στο βούτυρο.
Αυτό που μας χωρίζει από το παράλογο, είναι μια πολύ λεπτή γραμμή, πάνω σε πάγο, στην οποία πρέπει να ισορροπήσεις, την ώρα που σε σπρώχνουν….
Πόσοι μπορούν να κρατηθούν;
Όλοι προσπαθούμε να πιαστούμε από πράγματα τα οποία έχουν αξία στη ζωή μας.
Την ύστατη ώρα, επαναξιολογούμε αυτά που αγαπάμε, και τα βάζουμε σε μια νοητή ζυγαριά. Και προσπαθούμε να κλέψουμε και να κάνουμε τη ζυγαριά να γείρει προς το λογικό. Δεν συμβαίνει πάντα όμως αυτό που θέλουμε.
Κάπως έτσι λοιπόν ο άνθρωπος τρελαίνεται. Η τρέλα δεν παρά η αυτοάμυνα του οργανισμού μας για να μην αυτοκτονήσεις.
Κανένας δεν ξέρει πως συμβαίνει. Η αιτία είναι βαθιά μέσα στο μυαλό μας, μέσα στη ψυχή μας. Αν δεν έχεις φτάσει στο χείλος του γκρεμού, δεν θα καταλάβεις ποτέ πόσο βαθύς είναι ο γκρεμός.
Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι όταν φτάσεις σε αυτό το σταυροδρόμι, επιλέγεις ποιον θα σκοτώσεις. Αυτό που σε τρελαίνει ή τον εαυτό σου. Αν είσαι καλός άνθρωπος, θα στραφείς προς τον εαυτό σου.
Για αυτό πρέπει να είσαι κακός. Εκ συνειδήσεως κακός. Πρέπει να εκπαιδεύεις τον εαυτό σου να είσαι σκατόψυχος. Τουλάχιστον έτσι θα έχεις ψυχή.
Εις το επανιδείν.
ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ
Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009
ΝΕΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ...
Κυρίες και Κύριοι, με ένα πολύ εύκολο εις τη λύση του κουίζ αναδεικνύεται άνευ άλλου η κακοδαιμονία που κατατρέχει τη ΝΔ από ιδρύσεώς της:
Τι κοινό έχουν λοιπόν οι κάτωθι γόνοι των μεγαλύτερων τζακιών της ΝΔ, ήτοι;
Η θυγατέρα (μελλοντική υποψήφια βουλευτής) και ο γαμβρός (τέως προς το παρόν βουλευτής) του κ. Έβερτ;
Ο υιός (νυν βουλευτής) του κ. Βαρβιτσιώτη;
Η θυγατέρα (νυν βουλευτής) του κ. Ι. Κεφαλογιάννη;
Ο έτερος γόνος της οικογενείας των Κεφαλογιάννηδων (νυν βουλευτής);
Η θυγατέρα (τέως βουλευτής) του κ. Καλαντζάκου;
Η θυγατέρα (μελλοντική υποψήφια βουλευτής) της κ. Πετραλιά;
Μα φυσικά, όλοι τους στηρίζουν για αρχηγό την θυγατέρα του κ. Μητσοτάκη.
Μην ξεχνάμε φυσικά τον υιό (νυν βουλευτής) του κ. Μητσοτάκη καθώς και τον εγγονό του – υιό της θυγατέρας του και υποψηφίας αρχηγού που προαλείφεται για βουλευτής εις την Ευρυτανία…
Περαιτέρω σχόλια περιττεύουν.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
Αντιδράσεις για την κατάργηση της απόσυρσης Ι.Χ.
Μεγάλο πλήγμα για τους εμπόρους αυτοκινήτων και τα χαμηλά στρώματα η κατάργηση της απόσυρσης Ι.Χ. αυτοκινήτων. Ανησυχία και σκεπτικισμός επικρατούν σε όσους είχαν προγραμματίσει να αγοράσουν αυτοκίνητο δίνοντας το παλιό για απόσυρση.
Οι εισαγωγείς αυτοκινήτων φοβούνται «λουκέτο», αφού προβλέπουν δραματική μείωση των πωλήσεων, με αρνητικό αντίκτυπο και στα έσοδα του κράτους από τον Φ.Π.Α. και το Ειδικό Τέλος Ταξινόμησης. Το επόμενο διάστημα η αγορά θα κινηθεί σε ακόμη χαμηλότερα νούμερα. Οι εισαγωγείς έχουν παραγγείλει αρκετές χιλιάδες καινούργια Ι.Χ., αφού υπολόγιζαν μέχρι το τέλος του έτους περίπου 30.000 πωλήσεις τον μήνα λόγω της αυξημένης ζήτησης και τώρα καλούνται να διαχειριστούν ένα στοκ, που θα βρει πολύ δύσκολα τελικούς αποδέκτες.
Κρίση αναμένεται να γνωρίσουν όλες οι κατηγορίες αυτοκινήτων και ιδιαίτερα τα μοντέλα με κινητήρες δύο λίτρων και άνω, τα οποία ήταν μεν ολιγάριθμα, συνεισέφεραν όμως περίπου το 40% των εσόδων του κράτους από τον κλάδο των αυτοκινήτων λόγω του υψηλού Ειδικού Τέλους Ταξινόμησης και του Φ.Π.Α.
Η κατάργηση της απόσυρσης θα επηρεάσει κυρίως τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα και όχι τους πλούσιους πολίτες. Όποιος είχε χρήματα να αγοράσει ένα αυτοκίνητο της τάξης των 50.000 - 60.000 ευρώ, δεν βασιζόταν στα 2.000 έως 3.000 ευρώ που θα είχε όφελος από την απόσυρση, αντίθετα με εκείνον που θα σχεδίαζε να αγοράσει ένα μοντέλο αξίας γύρω στα 12.000 έως 15.000 ευρώ. Γιατί καταργήθηκε όμως η απόσυρση αυτοκινήτων;
Οι υπουργοί Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου και Περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη ανακοίνωσαν το οριστικό τέλος στο μέτρο της απόσυρσης αυτοκινήτων για τρεις κυρίως λόγους:
1. Το μέτρο της απόσυρσης δεν έχει περιβαλλοντικό νόημα, καθώς όχι μόνο δεν ενθαρρύνει την χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς, αλλά ενισχύει την τάση του έλληνα να αγοράζει αυτοκίνητα.
2. Η απόσυρση δεν ενισχύει την ελληνική οικονομία καθώς δεν υπάρχει εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία θα επωφελούνταν από την αύξηση κερδών.
3. Το μέτρο της απόσυρσης έχει τεράστιο δημοσιονομικό κόστος. Το ετήσιο κόστος εκτιμάται σε 400 εκατομμύρια ευρώ.
Τι θα γίνει με όσους έχουν ήδη αποσύρει τα Ι.Χ. τους; Μέχρι στιγμής, 63.000 αυτοκίνητα – σε σύνολο 730.000 προς απόσυρση οχημάτων – έχουν οδηγηθεί για ανακύκλωση, αλλά οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν ακόμη πληρωθεί, επειδή έχει «μπλοκάρει» - λόγω έλλειψης χρημάτων – ο κωδικός στην Εφορία. Ωστόσο, όσοι έχουν αποσύρει ως σήμερα τα αυτοκίνητά τους, θα τύχουν των ευεργετημάτων του προηγούμενου νόμου Σουφλιά και θα αποζημιωθούν κανονικά. Θα έχουν το δικαίωμα είτε να πάρουν το ποσό των 1000 ευρώ, είτε το ποσό των 500 ευρώ και δύο κάρτες απεριορίστων διαδρομών για τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Τι λένε όμως τα νούμερα;
Κόστος για κάθε απόσυρση: Κατά μέσο όρο 1.000 - 1.500 € για απόσυρση και 1000 € για κάθε αγορά αυτοκινήτου. Για κάθε αγορά 19% Φ.Π.Α., άρα κατ’ ελάχιστο 3000 € + φόρος ειδικής κατανάλωσης 1500 €.
Πώς προκύπτουν όμως τα 400 εκατομμύρια κόστος; Υπολογίστε και τα τυχόν κλεισίματα αντιπροσωπειών, απολυμένους εργαζόμενους (στο χώρο του αυτοκινήτου εργάζονται περίπου 70.000 οικογένειες), επιδόματα ανεργίας, σκασμένες επιταγές και βγάζετε το ισοζύγιο μόνοι σας. Αφού κόπτονται για το περιβάλλον, να επιβάλλουν τέλη βάση ρύπων. Έτσι όπως γίνεται χαρατσώνονται όσοι έχουν παλιά αυτοκίνητα, τα οποία πλέον δε μπορούν και να αποσύρουν.
Αλήθεια εκείνο το «Λεφτά υπάρχουν» που πήγε; Καταργήθηκε η ρύθμιση για τους ημιυπαίθριους..., καταργήθηκε το νομοσχέδιο για την ανακαίνιση των παλαιών οικιών σε κουφώματα μονώσεις..., η απεργία στον Ο.Λ.Π. ξαναρχίζει..., πάρε και μια έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις…, έχει και συνέχεια … μάλλον!!!
ΥΓ1. Ο Κωστάκης ενημέρωσε: ο λύκος είναι στα αρνιά, αλλά κανείς δεν άκουσε!
ΥΓ2. Οι 100 ημέρες είναι κοντά… υπομονή!
ΥΓ3. Wiltzer, καλώς ήρθες στην παρέα μας….
Να είστε όλοι υγιείς.
ΡΕΦΕΡΙ
Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ (έστω και με βαριά καρδιά...)
Κυρίες και Κύριοι, μετά την αναμενόμενη αποχώρηση του κ. Αβραμόπουλου από την διεκδίκηση της ηγεσίας της ΝΔ, η κατάσταση έχει μέχρι στιγμής ως εξής:
Η Dora έχει εξασφαλίσει την στήριξη του πολύ μεγάλου μέρους της βουλευτικής ομάδος, των πολιτευτών και εν γένει του κομματικού μηχανισμού. Όλοι σχεδόν οι «πρωτοκλασσάτοι» (με πολλά, μα πάρα πολλά εισαγωγικά), βαρόνοι, βαρονίσκοι, δούκες, κόμηδες, γόνοι, τζάκια, ήτοι το σύνολο της αριστοκρατίας που διοικεί τη ΝΔ από ιδρύσεώς της και την έχει οδηγήσει εις αυτήν την παρακμή, έχουν σπεύσει να δηλώσουν την υποστήριξή τους προς την θυγατέρα του Μητσοτάκη. Εις τα πλαίσια της στηρίξεως του κ. Μητσοτάκη το 1993 για να εκλεγεί ο «Μπουλντόζας» (Θου Κύριε…) φαίνεται ότι εντάσσεται και η χθεσινή έκφραση στηρίξεως του κ. Έβερτ υπέρ της κ. Μπακογιάννη. Συν βέβαια την εξασφάλιση της υποψηφιότητας της θυγατέρας του, Αλεξίας, εις την Α΄ Αθηνών και του γαμβρού του.
Άπλετη φυσικά είναι και η στήριξη των ΜΜΕ που προσπαθούν εναγωνίως να πείσουν την κοινή γνώμη ότι η Dora είναι η φυσική επιλογή των ψηφοφόρων της ΝΔ και επομένως η καλύτερη λύση. Τώρα για ποιους είναι η καλύτερη λύση, ας βάλει ο καθείς το μυαλό του να δουλέψει.
Παρά όμως την στήριξη τόσο του κομματικού μηχανισμού, όσο και των διαμορφωτών της κοινής γνώμης, η Dora δεν έχει πετύχει να πάρει ξεκάθαρη διαφορά εις τις μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις.
Τα αντιμητσοτακικά αντανακλαστικά ενός πολύ μεγάλου κομματιού της ΝΔ δεν έχουν επιτρέψει εις την κ. Μπακογιάννη να πάρει σαφές προβάδισμα.
Η αποχώρηση του κ. Αβραμόπουλου οδηγεί εις την εκλογή του νέου Αρχηγού από την πρώτη ψηφοφορία, εκτός και αν ο κ. Ψωμιάδης πετύχει διψήφιο ποσοστό. Πολύ δύσκολο. Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης να μην φθάσει ούτε αυτός μέχρι τέλους.
Τα αντιμητσοτακικά λοιπόν αντανακλαστικά εκφράζονται εν πολλοίς με την υποψηφιότητα του κ. Σαμαρά. Και λέω εν πολλοίς, διότι πάρα πολύς κόσμος δεν μπορεί να αποδεχθεί επουδενί για αρχηγό, ούτε την θυγατέρα του Μητσοτάκη, ούτε όμως και τον άνθρωπο που έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη και ίσως προτιμήσει – ο κόσμος αυτός – να απέχει.
Όπως και να το κάνουμε, όσοι είναι άνω των τριάντα, θυμούνται ιδιαιτέρως έντονα τα γεγονότα της πτώσεως της κυβερνήσεως το 1993. Θυμούνται ότι ο κ. Σαμαράς και οι συν αυτώ έριξαν την κυβέρνηση (παρά τις πολλές περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις του), ακόμη και αν δεχθούμε ότι κάποιοι άλλοι εντός της ΝΔ ήταν αυτοί που τελικώς εξώθησαν τον κ. Σαμαρά σε ρήξη. Δυστυχώς για τον τελευταίο, αυτοί οι άλλοι απεδείχθησαν τότε πιο ευφυείς, πιο μάγκες, και παρέμειναν εντός της ΝΔ, ενώ ο Μεσσήνιος πολιτικός βρέθηκε απέναντι από την Παράταξη.
Εις τη συλλογική μνήμη των περισσοτέρων νεοδημοκρατών ο Σαμαράς πλήγωσε και πρόδωσε την Παράταξη και έφερε τον βαρύτατα άρρωστο, Ανδρέα Παπανδρέου, ξανά εις την εξουσία. Ο Σαμαράς έκανε τότε ένα τεράστιο λάθος που μέχρι σήμερα πληρώνει και μάλιστα βαρύτατα.
Καθώς ήμουν ένας από εκείνους που έζησαν ιδιαιτέρως έντονα τη διάσπαση της ΝΔ, όντας εν ενεργεία Δαπίτης, είμαι σε πολύ δύσκολη θέση, μια και δεν έχω πολλά περιθώρια επιλογής. Γνωρίζοντας όμως μετά βεβαιότητας ποια δεν θέλω με τίποτα να ηγηθεί της ΝΔ, έστω και με βαριά καρδιά θα ψηφίσω τον κ. Σαμαρά.
Θέλω να πιστεύω ότι τουλάχιστον ο κ. Σαμαράς θα φανεί επιτέλους συνεπής εις τα λεγόμενα του και θα προσπαθήσει να προασπίσει τα εθνικά συμφέροντα.
Πλέον των πολλών άλλων λόγων, οι οποίοι δεν είναι ακόμη της παρούσης, ο κυριότερος λόγος που με οδηγεί εις την ανωτέρω επιλογή, αποτελεί ότι αδυνατώ να συνταχθώ με κάποια που υποστήριζε και προωθούσε την ψήφιση του αντεθνικού Σχεδίου Ανάν.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
Νέο Αρχηγό και γρήγορα
Πολύ σωστά επισημαίνει ο Α. Παπαχελάς σε άρθρο του στην «Καθημερινή» της 1.11.2009, ότι οι τα στελέχη και οι οπαδοί της Ν.Δ. από την 4η Οκτωβρίου και μετά επιθυμούν δύο αντιφατικά πράγματα: Από την μία να εκλεγεί νέος αρχηγός και από την άλλη να γίνει πολιτική συζήτηση για τα αίτια της ήττας.
Η αντιφατικότητα είναι και για μένα προφανής: Η εκλογή του νέου αρχηγού φρενάρει τις όποιες πολιτικές συζητήσεις για τα αίτια της ήττας, καθώς πολύ λογικά οι υποψήφιοι αποφεύγουν την κριτική για το παρελθόν και κοιτάζουν μόνο προς το μέλλον, ενώ η όποια πολιτική συζήτηση για τα αίτια της ήττας «καθυστερεί» την εκλογή του νέου αρχηγού με την έννοια ότι μπορεί να χρειάζεται πολύς καιρός και πολλή συζήτηση για να καταλήξει κάπου η όλη αναζήτηση.
Δύο λοιπόν είναι τα δεδομένα, πάνω στα οποία για εμένα πρέπει να κινηθεί η Ν.Δ.: 1) Υπάρχει απόλυτη ανάγκη να έχει άμεσα η παράταξη νέο αρχηγό, ώστε να μπορεί άμεσα να ασκήσει αντιπολίτευση στην ήδη παραπαίουσα κυβέρνηση του Γιωργάκη (αυτό τελικά του ταιριάζει πιο πολύ) και να έλθει άμεσα πάλι η παράταξη σε θέση μάχης για την εξουσία και 2) Είναι πολύ δύσκολο, αλλά και ψυχοφθόρο, να γίνει κριτική στον Κ. Καραμανλή και την κυβέρνησή του, όσο είναι ακόμη αρχηγός.
Συνεπώς, προτείνω να αφήσουν κατά μέρος όλοι τις συζητήσεις για τα αίτια της ήττας και επικεντρωθούν στην εκλογή νέου αρχηγού.
Η συζήτηση για τα αίτια της ήττας μπορεί να γίνει μόνο υπό το νέο αρχηγό, ο οποίος θα καθορίσει και εν πολλοίς τις σχέσεις της παράταξης με τον απερχόμενο Πρόεδρο.
Ήτοι, κρατάμε τίποτα από τα 5,5 χρόνια του Κ. Καραμανλή ή πάμε για κάτι εντελώς καινούργιο;
Θα πάμε δεξιότερα ή αριστερότερα;
Κρατάμε το «σεμνά και ταπεινά» (που αν είχε τηρηθεί, θα ήταν ακόμα στην εξουσία η Ν.Δ.) έναντι της όλης σαπίλας που ήδη βγάζει το ΠΑΣΟΚ;
Θα στείλουμε επιτέλους όλους τους Βατοπεδινούς και όλους όσους έχουν σχέση με τη Siemens σπίτι τους;
Παραμένω επίσης σταθερός στην άποψη ότι το πρώτο μέλημα του νέου αρχηγού της Ν.Δ. θα πρέπει να είναι το φάγωμα του Λάος, ήτοι το άνοιγμα προς τα δεξιά. Η Ν.Δ. δεν μπορεί να ξαναγίνει κυβέρνηση, όταν υπάρχει και άλλο κόμμα δεξιότερα του ΠΑΣΟΚ με ποσοστό 5,63 %. Παραδοσιακά στην Ελλάδα οι «δεξιοί» είναι λιγότεροι από τους «αριστερούς». Αν υπάρχει το Λάος στο παιχνίδι, πολύ δύσκολα η Ν.Δ. θα φτάσει ένα 42-43% που απαιτείται για να ξαναγίνει κυβέρνηση.
Για αυτό ακριβώς το λόγο (και μεταξύ άλλων πολλών βέβαια) η εκλογή της Ντόρας θα πρέπει να αποκλειστεί. Διότι αν εκλεγεί, θα ανεβάσει αυτόματα τα ποσοστά του Λάος σε δυσθεώρητα ύψη και θα κάνει τη νέα ανάληψη της εξουσίας από τη Ν.Δ. απλώς όνειρο απατηλό.
Υ.Γ. 1 Για τα μειονεκτήματα της Ντόρας θα επανέλθω σύντομα δριμύτερος.
Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ Χ
Της πλάκας πρωτάθλημα...
Έχουμε πρωτάθλημα της πλάκας. Ένα πρωτάθλημα, όπου μετά από οκτώ αγωνιστικές, έχουν ξεφύγει (με +11 από τον 3ο ΠΑΟΚ) οι δύο «αιώνιοι», που κατά γενική ομολογία, ΔΕΝ έχουν παίξει μπάλα.
Και, οκ, ο Ολυμπιακός παίρνει το... όσκαρ στους τραυματισμούς, έχει (μια) δικαιολογία.
Τι δικαιολογία όμως μπορεί να βρεθεί για τον Παναθηναϊκό; Αν εξαιρέσουμε διαστήματα στις αναμετρήσεις με Άρη και με ΠΑΟΚ, σε όλα τα υπόλοιπα; Μια σκέτη (πλην της ΟΑΣΗΣ του Νίνη) απογοήτευση, την οποία επιβεβαίωσαν και οι χθεσινές αποδοκιμασίες. Κουράστηκε ο κόσμος να βλέπει κάθε Κυριακή, τα ίδια και τα ίδια :
Βαρετό ποδόσφαιρο, ανούσια κατοχή της μπάλας, αδυναμία ανάπτυξης, γιόμες (μήπως και βρούμε τον Σισέ) και (ίσως) το κυριότερο; Μια άμυνα της πλάκας. Που χθες ΕΝΤΟΝΑ την προβλημάτισαν οι δέκα του Πανιωνίου. Που την έκαναν «γιο-γιο» οι παίκτες της Καβάλας. Που από τύχη δεν την «πλήγωσαν» της Στουρμ οι «παικταράδες». Που, που, που...
Που στην τελική, αποτελεί βασικό γρανάζι της ομάδας που συν - οδηγεί (μαζί με τον Ολυμπιακό) την κούρσα. Μια κούρσα όμως που δε θυμίζει φόρμουλα. Αυτά είναι για άλλους, πιο τυχερούς από εμάς.
Και έρχομαι στο συμπέρασμα : Τι κάνουμε όλοι εμείς, που (έχουμε μάθει) ελληνικό ποδόσφαιρο να παρακολουθούμε; Υπομονή. Και... μπορεί σε... χρόνια εκατό, τα πράγματα ν' αλλάξουν. Μπορεί (ίσως) τα εγγόνια μας, να δουν και λίγο μπάλα.
O Betmixer
Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009
ΠΕΡΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ...
Η τρομοκρατία είναι πάλι εδώ. Αλήθεια όμως, πότε έφυγε;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έφυγε ποτέ. Ήταν πάντοτε παρούσα. Το alter ego της Ελληνικής Δημοκρατίας (για αυτό την ονόμασαν …Ελληνική_Ρουλής)
Ίσως, γιατί αυτή την δημοκρατία έχουμε φτιάξει. Η δήθεν δημοκρατία των ολίγων και των προνομιούχων. Η δημοκρατία που επιτρέπει – μην πω υποθάλπει – το άδικο, τον πλουτισμό με άναρχο τρόπο (πάω να γίνω μέλος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ), την ατιμωρησία, τα διαπλεκόμενα, την πουστιά, την κομπίνα, τον ωχαδερφισμό, τον σταρχιδισμό, τα stage, τους γνωστούς – άγνωστους, κλπ, κλπ. Είναι μεγάλη η λίστα. Ατελείωτη.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά όπως και να την δεις, η τρομοκρατία αριστεροφέρνει…
Είτε την δεις ως αντίσταση κατά του συστήματος.
Είτε την δεις ως το μέσο εκείνο που επιταχύνει – επιβάλλει ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος.
Και όμως δεν είναι αριστερή.
Δεν έχει ιδεολογία. Κτυπάει στο ψαχνό. Και αν η 17 Νοέμβρη χτυπούσε κατά κάποιο τρόπο «πολιτικούς στόχους» και υπήρξαν κάποιοι που πιπίλισαν αυτή την καραμέλα, τώρα κανένας δεν μπορεί ούτε ουδέτερος να μείνει.
Άνανδρα, ειδεχθή χτυπήματα εναντίον ανθρώπων, που η μόνη τους διαφορά με τους υπολοίπους από εμάς, είναι ότι φοράνε μια στολή για να πάνε στη δουλειά τους. 700 ευρω παίρνει και αυτός. Με δάνεια είναι υπερχρεωμένος. Έχει οικογένεια και παιδιά. Πληρώνει για φροντιστήρια….
Δεν υπάρχει λογική.
Οφείλει όμως και η δημοκρατία μας να κοιταχτεί στον καθρέπτη. Τι βλέπει;
Τι πρέπει να δει και το σημαντικότερο, τι δεν βλέπει.
Δεν βλέπει ότι εκείνη γέννησε αυτό το μόρφωμα. Και το πιο δυσάρεστο είναι ότι είναι τροφός της.
Θα μου πείτε «σαν…..να τους δικαιολογείς»
ΟΧΙ. Σε καμμία περιπτωση.
Δεν έχουν καμμία ιδεολογία.
Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι:
Η δημοκρατία μας έχει ιδεολογία;
Υ.Γ. Να μην ξεχνάμε επίσης ότι αυτό το γεγονός έγινε 20 μέρες, αφού ανέλαβε η νέα κυβέρνηση. Και λίγες ώρες πριν φύγει ο George για το εξωτερικό. Και βέβαια λίγο πριν η Dora αναλάβει (στάνταρ)…… ρε λες;
Ο ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)