Κυρίες και Κύριοι, ομολογώ πως δεν κρατήθηκα και το ΣΚ πέρασα μία βόλτα από το Συνέδριο της ΝΔ. Έχοντας οπλιστεί με άφθονο χιούμορ και κατανόηση κατέφθασα εις το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας προκειμένου να αφουγκραστώ κλίμα.
Φθάνοντας λοιπόν εις το ΣΕΦ διαπίστωσα – όχι με έκπληξη πάντως – ότι οι περισσότεροι σύνεδροι, πολλοί εξ αυτών γνωστοί μου παλαιόθεν, είχαν πάρει τα κιλάκια τους. Επιβεβαιώνοντας μάλιστα τη σχετική πρόβλεψη – διαπίστωση του φίλτατου Αντίοπου, το συνέδριο της ΝΔ εδύνατο κάλλιστα να χαρακτηρισθεί και ως συνέδριο για την ανάδειξη της μεγαλύτερης κοιλιάς, ή ακόμη καλύτερα μπάκας…
Επίσης, το εν λόγω συνέδριο εδύνατο ευκόλως να χαρακτηρισθεί και ως το συνέδριο πίκρας για τους νυν ανεπάγγελτους, τέως κρατικοδίαιτους συνέδρους τους. Πολύ πίκρα, φίλτατοι. Ασταμάτητη και γοερή. Κλαυθμοί και οδυρμοί.
Και με το «δίκιο» τους, θα πω εγώ. Ξέρετε τι είναι να καθαρίζεις κάποια χιλιάρικα το μήνα με ελάχιστα προσόντα, ελάχιστη προϋπηρεσία, πλην όμως μπόλικη προσκόλληση και γλείψιμο, όντας βολεμένος σε κάποιο ή κάποιους (οι πιο τυχεροί) κρατικό οργανισμό, επειδή ήταν παρατρεχάμενοι κάποιου υπουργού;
Κατά τα άλλα, παρακολούθησα τις ομιλίες των τριών υποψηφίων. Όσοι εξ υμών επιχειρήσετε να αποδώσετε εις εμέ μαζοχιστικές διαθέσεις, μάλλον έχετε δίκιο. Και οι τρεις ομιλίες είχαν ένα κοινό: Δεν προσέδωσαν ελπίδα και αισιοδοξία και γενικώς κούρασαν τους πάντες, εκτός φυσικά από τους κλακαδόρους του κάθε υποψηφίου.
Πάντως, η αλήθεια είναι ότι η ομιλία του κ. Ψωμιάδη ήταν μακράν η πιο ενδιαφέρουσα και συναισθηματική. Ο Νομάρχης είπε κάποιες αλήθειες, έστω και αν δεν τόλμησε να προσωποιήσει τις ευθύνες, και προσπάθησε να αποσείσει από πάνω του τον χαρακτηρισμό του γραφικού πετυχαίνοντας μάλιστα να κερδίσει πόντους.
Η ομιλία της Doras ήταν η πληκτικότερη όλων. Υποτίθεται ότι η θυγατέρα του Μητσοτάκη προετοιμαζόταν τόσα χρόνια για αυτή την στιγμή και όμως αποδείχθηκε κατώτερη των προσδοκιών ακόμη και των πιο πιστών της υποστηρικτών. Η πιο καλτ στιγμή της ομιλίας ήταν η αποστροφή της ότι πάντοτε στήριζε τον Καραμανλή. Εκείνη τη στιγμή ομολογώ ότι δεν κρατήθηκα και ξέσπασα σε γέλια…
Η ομιλία του κ. Σαμαρά ήταν περισσότερο πολιτική μεν, αλλά όχι τίποτε σπουδαίο. Ο Μεσσήνιος προτίμησε να μιλήσει εις το εθνικό φρόνημα των νεοδημοκρατών, υπενθυμίζοντας το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων και κυρίως το Σχέδιο Ανάν, επενδύοντας εις το πιο αδύναμο σημείο της Doras. Η πιο καλτ στιγμή της ομιλίας ήταν η παρομοίωση του εαυτού του ως νέου Ομπάμα, της δε Doras ως της loser Χίλαρι. Εντάξει Αντώνη, μην κουράζεσαι άλλο, το πιάσαμε το υπονοούμενο…
Οι ανωτέρω διαφώνησαν μόνο για τους ποιοι τελικά οι 1.000.000 ψηφοφόροι που δεν ψήφισαν ΝΔ εις τις προηγούμενες εκλογές. Οι κλασσικοί δεξιοί ή οι ευκαιριακοί ψηφοφόροι; Τώρα γιατί δεν αντιλαμβάνονται οι ανωτέρω ότι και οι δύο ομάδες ψηφοφόρων τους έστρεψαν την πλάτη τους, δεν το καταλαβαίνω.
Φυσικά ουδείς τόλμησε να αναζητήσει τα αίτια της αίτιας, καθώς όλοι τους είναι συνυπεύθυνοι, άλλος λιγότερο, άλλη περισσότερο.
Είκοσι ημέρες πριν από την ψηφοφορία η ουσία είναι ότι εκεί που η Dora και οι συν αυτή προσδοκούσαν ότι θα κέρδιζαν με περίπατο, αποδεικνύεται ότι τα αντιμητσοτακικά αντανακλαστικά είναι τόσο ισχυρά που είναι σε θέση να οδηγήσουν τον Σαμαρά εις την αρχηγία.
Υ.Γ. 1ο. Και ο κ. ακόμη να παραιτηθώ Παυλόπουλος. Και ο κ. Παπαθανασίου. Και ο κ. Δένδιας. Και ο κ. Χατζηδάκης (φυσικά). Και ο κ. αντικειμενικός – εγγυητής της ενότητας Μεϊμαράκης (φυσικότερα). Και η κ. Πετραλιά. Άπαντες στηρίζουν Dora. Ήτοι, οι μισοί και πλέον κορυφαίοι υπουργοί μιας κυβερνήσεως που έχασε με +10%. Ε, αφού η συνταγή είναι «επιτυχημένη», ποιος ο λόγος να αλλάξει…
Υ.Γ. 2ο. Καθώς η ΝΔ είναι πρωτίστως πατριωτικό κόμμα, το παιχνίδι θα παιχθεί εις τα εθνικά. Περισσότερα προσεχώς.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
