Κυρίες και Κύριοι, σε ένα κοτέτσι όχι μακρυά από εδώ κόκορες και κοκοράκια συναγωνίζονται για την επικράτηση συναθροιζόμενοι με κότες και κοτόπουλα.
Ο ένας ο κόκορας, βαρύς, χοντρός και κουρασμένος από τα χρόνια που είναι εις την εξουσία, έχει το πάνω χέρι. Τον υποστηρίζουν (;) κάτι πάνω από το μισό του πληθυσμού του κοτετσιού. Κάτι κοκοράκια και γραίες κότες επιθυμούν διακαώς να αναλάβουν το μαγαζί, συγνώμη το κοτέτσι, αλλά δεν είχαν τα λειριά να τα βάλουν ανοιχτά μαζί του. Όλο λόγια και απειλές είναι, αλλά όταν πρόκειται να βγουν μπροστά, κάνουν κοκοκό…
Όσες ανοησίες και να χρεωθεί από τις κότες του, κανείς δεν τολμά να κουνήσει από την θέση του τον κόκορα αυτό. Το τι καλαμπόκι έχει φαγωθεί, κανείς δεν ξέρει… Υπάρχουν και άλλες κότες που είναι συνέχεια εις τα κοτό-παράθυρα και με κάθε ευκαιρία κακαρίζουν δίχως σταματημό. Όταν όμως μιλήσει ο κόκορας κάνουν την πάπια, γιατί φοβούνται ότι το επόμενο κοτέτσι θα τους βρει κοτόπουλο εις τη σούβλα…
Ο άλλος κόκορας, αγέρωχος, ευθυτενής και δεινός χειμερινός κολυμβητής. Αυτά. Εκείνος το αντίπαλο δέος εις την ομάδα του, έναν extra – extra – extra κόκορα, τον έχει θέσει εκτός παιχνιδιού. Μαζί του είναι πλήθος κοκοράκια και κοτούλες που το μόνο που τους νοιάζει είναι να ανακατευτούν με τα πίτουρα. Έτσι έχουν μάθει, αφού το κοτέτσι τους ανήκε για πολλά χρόνια και έχουν ξεμάθει τώρα που είναι εις την απ’ έξω. Δεν αμφισβητούν τον κόκορά τους, καθώς το καλαμπόκι (αν είναι και γιουγκοσλάβικο ακόμη καλύτερα) είναι κοντά και υπάρχει άφθονο για όλους.
Υπάρχουν και άλλοι κόκορες με τις κότες τους, αλλά αυτοί απλώς συμπληρώνουν το σκηνικό για το ξεκάρφωμα. Όπως οι ταινίες έχουν τους κομπάρσους τους…
Με αυτά και με αυτά κόκορες και κότες έχουν γεμίσει τον κόσμο όλο με τις κουτσουλιές τους και δεν καθαρίζεται η μπόχα με τίποτε…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
