Τελικώς, μάπα το καρπούζι. Σούπα το ματσάκι.
Κρίμα, και είχαμε ιδιαίτερες προσδοκίες για τη χθεσινή ψηφοθηρία.
Εν τέλει, η «Αριστοτελειοπαυλιάδα» είχε άδοξον τέλος.
Ούτε παραπομπή, ούτε παραίτηση, ούτε πολλές διαρροές, ούτε φωνές, κλαυθμούς και οδυρμούς. Μόνο κάτι υποκριτικά ψελλίσματα για το «κύρος», τάχα μου τάχα μου, του πολιτικού συστήματος και άλλα τέτοια κουραφέξαλα που εκτοξεύονται, κυρίως από την αξιωματική αντιπολίτευση, για εσωτερική κατανάλωση.
Εγώ, ένα ξέρω. Ότι δεν ξέρω, εάν ο Τέλης «τα πήρε» ή δεν «τα πήρε».
Αυτό όμως που χθες το βράδυ έγινε αντιληπτό σε όλους τους νοήμονες πολίτες είναι ότι το εν λόγω θεσμικό (ο Θεός να το κάνει) και νομοθετικό πλαίσιο περί «ευθύνης Υπουργών» έχει χρεοκοπήσει.
Όπως έχει, βεβαίως, χρεοκοπήσει, προ πολλού, στις συνειδήσεις του κόσμου η πολιτική και οι πολιτικοί.
Δυστυχώς, η Βουλή, καίτοι όφειλε να ασκήσει καθήκοντα Εισαγγελέα, κατά το Σύνταγμα και το Νόμο, μετέτρεψε τη διαδικασία από καθαρά νομική/ποινική, σε πολιτική.
Και ναι μεν ένα σκάνδαλο, ή η υποψία σκανδάλου, συνιστά, πρωτίστως, πολιτικό θέμα, πλην όμως, η απόδοση ποινικής ευθύνης είναι καθαρά νομική υπόθεση.
Ας αποφασίσουν, λοιπόν, τι επιτέλους θέλουν οι πολιτικοί να παραστήσουν. Τους ασκούντες την εξουσία και τους ελέγχοντες αυτήν ή τους μαθητευόμενους μάγους/εισαγγελείς;
Πέραν και πάνω, πάντως, από την ουσία της υπόθεσης, εκτιμώ ότι το ΠΑΣΟΚ, τελικά, έπεσε στη δική του παγίδα. Μετέτρεψε την εν λόγω ψηφοφορία σε ψήφο αποδοκιμασίας προς την Κυβέρνηση, δημιουργώντας, έτσι, μόνο του το δίλημμα, «αρχείο» ή εκλογές.
Κατ’ αυτό τον τρόπο, όμως, εξήγειρε το εν υπνώσει, μέχρι προσφάτως, ένστικτο αυτοσυντήρησης των νεοδημοκρατών, οι οποίοι, ασφαλώς, και θέλουν να αποφύγουν τις εκλογές, όπως ο διάβολος το λιβάνι.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, λοιπόν, απόλυτα φυσιολογικό το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.
Απορία 1η: Ο Τέλης αισθάνεται τώρα δικαιωμένος; Δεν καταλαβαίνει ότι, πλέον, του ‘μεινε, εφ’ όρου ζωής, η ρετσινιά ότι «τ’ άρπαξε»; Τέτοιο κώλυμα με την εξουσία, πια; Ή μήπως...
Απορία 2η: Αμφιβάλει κανείς ότι εάν η Ν.Δ. είχε 152 έδρες, ο Τέλης δεν θα ‘χε, χωρίς δεύτερη κουβέντα, πεταχτεί από το πλοίο, όπως ο ίδιος προσφυώς είχε πει στην πρώτη τη ομιλία;
Υ.Γ.: Τελικά ο Γιώργης (ο Καραταζαφέρης, ντε), βάλθηκε να μας διαψεύσει και μάλλον τα κατάφερε. Ωστόσο, εάν ήμουν βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. θα ντρεπόμουν να βγω στην κοινωνία σήμερα. Ο μπαρμπα-Γιώργης τους μοίραζε, λέει, σφραγισμένους τους φακέλους με τα ψηφοδέλτια. Μπράβο, εύγε, ζήτω!!! Αυτό θα πει ψήφος κατά συνείδηση….
Και …αμώ τα Κοινοβούλια!!!
Σεμνός & Ταπεινός
