Τελικά, έπρεπε να μπουν οι «επαγγελματίες» της επικοινωνίας στο παιχνίδι, για να καταφέρει, επιτέλους, η Ν.Δ. να ανακάμψει κάπως στο επικοινωνιακό πεδίο.
Διότι, το εύρημα με τα πράσινα παπαγαλάκια που εμφανίζονται στα γνωστά σποτς, αν μη τι άλλο, προκαλεί συζήτηση, ασχέτως εάν το αποτέλεσμα, αισθητικό κλπ, αρέσει ή όχι.
Είναι γνωστό σε όλους, ήδη από τη «χρυσή εποχή» του Χρηματιστηρίου, ότι «έκαστος στο είδος του και το ΠΑΣΟΚ στα παπαγαλάκια»...
Από τότε, τα πράσινα παπαγαλάκια έδιναν και έπαιρναν, διαμορφώνοντας συνειδήσεις, χειραγωγόντας τις μάζες κλπ.
Θα μου πείτε, ασφαλώς, ότι υπάρχουν και τα γαλάζια παπαγαλάκια. Θα συμφωνήσω. Όμως η επιρροή τους στις μάζες είναι ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Απλά καταντούν γραφικά pets για να περνά η ώρα. Σαν τους ντεμέκ παπαγάλους που δεν αρθρώνουν λέξη, παρά μόνο κρώζουν.
Συνεπώς, τα συγκεκριμένα σποτάκια έθιξαν συγκεκριμένα πρόσωπα και τακτικές. Γι’ αυτό και την πολεμική σε βάρος τους, μάλλον περιορισμένη θα την χαρακτήριζα. Ακριβώς, διότι τα συγκεκριμένα παπαγαλάκια δε μπορούν να εκτεθούν άλλο. Φοβούνται κανά γιαούρτωμα στο τέλος.
Από την άλλη, ο Πρόεδρος George είχε να αντιπαρατάξει το «αρχέγονο» δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»... Απεδείχθη ατυχέστατη επιλογή. Ο Καραμανλής δεν τ’ άφησε να πέσει κάτω, και πολύ καλά έκανε. Μάλλον το κρατούσε σε κάποιους, οι οποίοι, ας μην ξεχνάμε, όταν το 2000 μίλησε (ο Καραμανλής) για «καθαρές λύσεις» και «καθαρή Ελλάδα» (ή κάπως έτσι) τον κατηγόρησαν ως ρατσιστή!!! Τώρα, μέσα στην υπερβολή, παίρνει την εκδίκησή του. Μαγκιά του.
Το λεκτικό αυτό δίλημμα του George, απεδείχθη ατυχές στην ουσία του. Διότι, από τα λίγα (ελάχιστα ομολογώ) που γνωρίζω σχετικά με τη θεωρητική του σοσιαλισμού και της αριστεράς εν γένει, το ερώτημα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» το είχε διατυπώσει πριν από δεκαετίες ο Κορνήλιος Καστοριάδης, θέλοντας να αντιπαρατάξει τον «ιδεατό» σοσιαλισμό απέναντι στη βαρβαρότητα του «υπαρκτού» σοσιαλισμού. Ξέρετε, εκείνου του αδυσώπητου «σοσιαλισμού» του «παραπετάσματος» και του Φιντέλ Κάστρο που τόσο λάτρευε και εκθείαζε κάποτε ο πατέρας του George...
Ο οποίος πατέρας του George, όπως μου ενεθύμισε και ένας παλαιότερος (από εκείνους που χαρακτηρίζω ως «κινητή πολιτική βιβλιοθήκη») είχε, επίσης, χαρακτηρίσει τους ηγέτες της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ως «πράκτορες των αμερικάνων στην Ευρώπη».
Ας ρωτήσει, λοιπόν, κάποιος τον Πρόεδρο George, τελικά ποιόν σοσιαλισμό επαγγέλεται;
Το κορυφαίο, βέβαια, το είπε η τιτανοτεράστια Παπαρήγα, η οποία διανύει εσχάτως περίοδο μεγάλης έμπνευσης: «Όση σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο, έχει και το ΠΑΣΟΚ με το σοσιαλισμό»... Έγραψε. Προφανώς η κόντρα με τον Πάγκαλο της βγάζει τον καλύτερό της εαυτό... Red Bull !
Υ.Γ. Αυτοί οι Βρετανοί, εκτός από gay (λέμε τώρα εμείς οι «Ελληναράδες»), απεδείχθησαν και «ψιλικατζήδες». Άκου να παραιτούνται βουλευτές για 160 λίρες (ούτε καν 180 ευρώ).
Σα να λέμε ότι έπρεπε να παραιτηθεί ο Κούλης για το λεμονοστύφτη ... Ντροπή!!!
Σεμνός & Ταπεινός
