Πηγαίνοντας λοιπόν εις το νεκροταφείο (κάπου εις την Αττική), εις την είσοδο περίμενε τους οικείους που είχαν προσέλθει για το ύστερο χαίρε του ανθρώπου μας, ένας υποψήφιος Δήμαρχος μετά των γλαστρών υποψηφίων δημοτικών συμβούλων.
Ένας ευθυτενής, βαψομαλιάς, κουστουμάτος, που φορούσε εκείνο το ηλίθιο χαμόγελο της δήθεν συμπαράστασης και συμπόνιας, είχε έλθει για να αλιέψει ψήφους, καθώς το Νοέμβριο διεξάγονται δημοτικές εκλογές.
Ένας λεβεντομαλάκας πολιτικάντης που νόμιζε ότι μας κορόιδεψε όλους και ότι κέρδισε την καρδιά μας, άρα και την ψήφο μας – αν και οι περισσότεροι δεν ψηφίζουμε εις το Δήμο του – επειδή τάχα μου παρευρέθη εις την ταφή του δικού μας ανθρώπου.
Με την όλη συμπεριφορά του απέδειξε πόσο βλάκας και πόσο λίγος είναι. Αν, λέμε αν, γίνει καμία στραβή και εκλεγεί Δήμαρχος, είναι βέβαιο ότι θα γελάσει κάθε πικραμένος με τις λαλακίες που θα κάνει.
Αντίστοιχους λεβεντομαλάκες με ανάλογη συμπεριφορά
συναντούμε σε ολόκληρη την Ελλάδα σε κάθε εκλογική αναμέτρηση από τη πιο μικρή εις την πιο μεγάλη. Είμαι βέβαιος ότι άπαντες έχουμε διασκεδάσει, αλλά και εξοργιστεί αντικρίζοντας τη συμπεριφορά ανθρώπων που πολιτεύονται με επίπεδο δάπεδο μεν, αλλά με ύφος χιλίων καρδιναλίων δε...
Με νοοτροπία παλαιοκομματική, μικρόνοες πολιτικίσκοι, με μηδέν προσόντα, που ως ο φελλός επιπλέουν, είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για το λόγο που η Ελλάδα ανήκει ακόμη εις την Ανατολή…
Επειδή ακριβώς είναι άχρηστοι και ανίκανοι, γεγονός που κατά βάθος αντιλαμβάνονται, εκδηλώνουν τη λαμογιάρικη δράση τους, ευθύς αμέσως αναλάβουν τα όποια καθήκοντά τους. Έτσι και «τρώνε» με χρυσά κουτάλια, και δεν παράγουν έργο…
Κοινώς είναι για τα μπάζα…
Θα ρωτήσει κανείς, αυτοί φταίνε για όλα τα χάλια της χώρας; Αντί απαντήσεως, απλώς, ας ρίξουμε μία ματιά εις τις εκπομπές και τα τηλεπαράθυρα και θα αντιληφθούμε τι «νούμερα» μας αντιπροσωπεύουν…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
