Η αλήθεια είναι ότι δεν έτρεφα ιδιαίτερες προσδοκίες από το συνέδριο της ΝΔ, το πρώτο υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά. Παρά τις περί αντιθέτου εξαγγελίες και το προσυνεδριακό κλίμα που είχε δημιουργηθεί, το συνέδριο της ΝΔ ουδεμία σχεδόν διαφορά είχε με τα προγενέστερα. Σίγουρα δεν ήταν χειρότερο από το αλλήστου μνήμης συνέδριο που είχε γίνει μόνο «για να ξαναέλθει ο Σουφλιάς σπίτι του», αλλά... Θεωρητικά είχε τις προδιαγραφές να είναι διαφορετικό, ένεκα της παρουσίας του νέου Πρόεδρου και κυρίως των ελπίδων που γέννησε η πανηγυρική εκλογή του απέναντι σε όλους και όλα.
Ομολογώ ότι γενικά δεν έχω σε εκτίμηση τα συνέδρια των εν Ελλάδι πολιτικών κομμάτων. Συνήθως πρόκειται για συνέδρια που μόνο σκοπό έχουν να ελεγχθεί το κόμμα από τον εκάστοτε αρχηγό και να εξωστρακιστεί η εσωκομματική αντιπολίτευση, με τους συνέδρους να διαγκωνίζονται για μια θέση εις την κεντρική επιτροπή. Σχεδόν ποτέ δεν παράγεται πολιτική, δεν υιοθετείται γόνιμος διάλογος, δεν κατατίθενται νέες ιδέες και προτάσεις, ενώ οι ξύλινες και ανούσιες ομιλίες των συνέδρων κάλλιστα δύνανται να αποστείλουν εις την αγκαλιά του Μορφέα τους υπολοίπους συνέδρους, εις την περίπτωση βέβαια που βρεθεί κάποιος να έχει το μαζοχισμό να τις ακούσει…
Βλέποντας κανείς τα ονόματα που εκλέχθηκαν εις την Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ, ευκόλως αντιλαμβάνεται ότι οι εξαγγελθέντες στόχοι περί ανανέωσης του πολιτικού δυναμικού του κόμματος απέτυχαν παταγωδώς. Τα νέα πρόσωπα που απαιτεί η κοινωνία για να την εκφράσουν, είτε δεν κατάφεραν να εκλεχθούν, είτε δεν τόλμησαν να υποβάλουν υποψηφιότητα γνωρίζοντας ότι δεν έχουν ελπίδα να εκλεγούν, είτε ακόμη χειρότερα απείχαν από τις συνεδριακές διαδικασίες.
Αντιθέτως, ως επί τω πλείστον εκλέχθηκαν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι του ευρύτερου κομματικού σωλήνα,
οι έχοντες δηλαδή εμπειρία σε εσωκομματικές διαδικασίες και ίντριγκες, οι ευνοούμενοι βουλευτών και πολιτικών γραφείων, κάποιοι αποτυχόντες πολιτευτές κλπ. Κοινό χαρακτηριστικό όλων των ανωτέρω είναι η θητεία σε κάποιο πόστο των Κυβερνήσεων της ΝΔ, βεβαίως, βεβαίως. Όμως η κοινωνία άλλα ζητούσε. Οι 800.000 ψηφίσαντες εις τις εσωκομματικές εκλογές του Νοεμβρίου δεν επέλεξαν τον Αντώνη Σαμαρά για να βλέπουν και πάλι εις το προσκήνιο εκείνους που απέτυχαν παταγωδώς κατά την κυβερνητική θητεία τους. Εκείνους που δοκίμασαν το μέλι. Τους φελλούς που επιπλέουν με κάθε ηγεσία…
Η σύνθεση της Πολιτική Επιτροπή αποδεικνύει ότι η ΝΔ δεν πήρε το μήνυμα της κοινωνίας. Αποδεικνύεται ότι η νομενκλατούρα του κόμματος ακόμη δεν έχει αντιληφθεί, γιατί ο ελληνικός λαός καταψήφισε τη ΝΔ εις τις εκλογές του Οκτωβρίου. Επίσης αποδεικνύεται ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει κατορθώσει ακόμη να επιβάλει το στίγμα του, αν μάλιστα ληφθεί υπ’ όψιν το στραπάτσο που έπαθαν οίτινες του πολιτικού γραφείου του κατά τις εκλογές για τον Πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ…
Δεδομένου λοιπόν ότι για τις θέσεις των δύο Αντιπροέδρων του κόμματος έχουν μάλλον καπαρωθεί από τους κ. Αβραμόπουλο και Δήμα, κομβικής σημασίας τόσο για την εικόνα της ΝΔ εις την κοινωνία, όσο για την πορεία του κόμματος θα αποτελέσει το πρόσωπο του νέου Γενικού Γραμματέα. Επιβάλλεται ο νέος Γενικός Γραμματέας να είναι ένα πρόσωπο νέο και άφθαρτο μεν, ουχί όμως και τελείως άγνωστο. Φυσικά, θα πρέπει να αποκλειστούν υποψηφιότητες που συνδέονται με το κυβερνητικό παρελθόν της ΝΔ και δη των κορυφαίων υπουργών της, τους οποίους έχει αποδοκιμάσει ο ελληνικός λαός. Οι τυχόν υποψηφιότητες από τον χώρο του κόμματος που είχε ιδρύσει ο κ. Σαμαράς, θα δικαιώσουν τους κακοθελητές που ομιλούν περί μετατροπής της ΝΔ σε μεγάλη Πολιτική Άνοιξη. Καθώς η ΝΔ απαιτεί χτίσιμο από την αρχή, ο νέος Γ.Γ. επιβάλλεται να γνωρίζει τα του οίκου της.
Κατόπιν των ανωτέρω και δεδομένων των υποψηφιοτήτων που έχουν ανακύψει, φρονώ ότι το πρόσωπο του Ανδρέα Λυκουρέτζου πληροί τις ανωτέρω προϋποθέσεις και προσφέρει τα εχέγγυα για τον επανακαθορισμό της φυσιογνωμίας της ΝΔ, τον επανασχεδιασμό της οργανωτικής δομής της και κυρίως την επανασύνδεση του κόμματος με την κοινωνία.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ