Ποτέ δεν τους γούσταρα, τους θεωρούσα δε τη νο1 πληγή του πλανήτη. Ας μην αναλύσω όμως το γιατί. Υπάρχουν δισεκατομμύρια λόγοι, γνωστοί λίγο πολύ στον περισσότερο κόσμο.
Πάντα όμως αυτή την φυλή την παραδεχόμουνα για το τι έχει καταφέρει, ενώ μπορώ να πω, ότι την ζήλευα κιόλας για τον υποδειγματικό τρόπο λειτουργίας του κράτους του. Έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορούσε να επιβιώσει εκεί που είναι.
Ενδεικτικά θα πω ότι στο Ισραήλ ο στρατός λειτουργεί άψογα, δεν έχει εσωτερικούς εχθρούς (σε αυτό είμαστε παγκόσμιοι πρωταθλητές), ούτε μεσημεριανάδικα γεμάτα αδερφές και γενικώς ο Τύπος λειτουργεί όπως πρέπει να λειτουργεί σε ένα κράτος. Αβαντάρει δηλαδή τις ενέργειες της κυβέρνησης (γιατί αλλιώς κλείνει), όχι όπως εδώ, που τα ΜΜΕ είναι πάνω από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Μετά λοιπόν τα χθεσινά τραγικά γεγονότα ένα δάκρυ κύλησε, ...δάκρυ χαράς.
Το τούρκικο πλοίο έπεσε στην παγίδα που είχαν στήσει οι μετρ της παγκόσμιας πλεκτάνης Ισραηλινοί, οι οποίοι έδειξαν για μια ακόμα φορά στον Ερντογάν, ποιος έχει το πάνω χέρι και τον γυρίσαν πίσω από το ταξίδι του στη Λατινική Αμερική.
Στο ψητό λοιπόν. 9-19 (άγνωστο ακόμα πόσοι ακριβώς) Τούρκοι νεκροί (από σφαίρες όχι από ατύχημα) σε διεθνή χωρικά ύδατα!!!!!!!
Θα ήταν ανέντιμο εκ μέρους μου να πω ότι λυπάμαι.
Πού πήγε η περιβόητη μαγκιά των Τούρκων αναρωτιέμαι;
Εδώ οι κυβερνώντες φοβούνται το Λάκη, στους τούρκους θα σηκώσουν μπαϊράκι.
Με το Ισραήλ όμως πρόβατα οι (τζάμπα μάγκες) γείτονες.
Βαράνε ανελέητα τους Κούρδους, το ίδιο βέβαια κάνει και το Ισραήλ με τους Παλαιστίνιους, οι οποίοι έχουν οπλισμό μεσαίωνα.
Έτσι λοιπόν ο κύριος Νταβούτογλου (Τούρκος ΥΠΕΞ), ο οποίος ειρωνικά ήθελε να βοηθήσει την φτωχή χώρα Ελλάδα, τώρα τρέχει και κάνει διαβήματα στον ΟΗΕ. Σιγά τα αυγά, πρόσεχε Νταβούτογλου μην σε βοηθήσουμε εμείς σε λίγο καιρό, γιατί οι Εβραίοι εκτός των άλλων έχουν και πυρηνικά!!
Ο πολύς κύριος Ερντογάν τζόγαρε εναντίον λάθος αντιπάλου τόσο καιρό και τώρα πλήρωσε το τίμημα.
Μάλλον τον χτύπησε η νόσος των καλών πολιτικών (γιατί κακά τα ψέματα καλός είναι σε σχέση με τους δικούς μας). Ιστορικά λοιπόν, αυτή η νόσος είναι η αλαζονεία. Η υπερεκτίμηση των δυνάμεών σου.
Όσον αφορά τους στρατιωτικούς της Τουρκίας, τα διάσημα γεράκια της Άγκυρας, μεταμορφωθήκανε εν μία νυκτί σε …μπεκάτσες της Άγκυρας.
Η εξίσωση μετά από καιρό πήρε θετική τροπή για μας. Κερδίσαμε χρόνο, μπας και βρεθεί κανένας σοβαρός ηγέτης σε αυτή τη χώρα, όχι οι καρπαζοεισπράκτορες που έχουμε τώρα. Οι οποίοι Τούρκοι δεν χαμπαριάζανε τίποτα, στρατιωτικές βάσεις στην Αλβανία, ψευτομαγκές στη Θράκη και στο Αιγαίο, υποδοχή εθνάρχη από τους Σκοπιανούς στον Ερντογάν κτλ.
Τώρα όμως βρέθηκε μπροστά τους ένας αντίπαλος πολύ δυνατός, ο οποίος τους πήρε τις πρώτες παρτίδες περίπατο. Επίπεδου Champions League σε αυτόν τον τομέα οι Εβραίοι.
Και επειδή δεν θέλω να κάνω το μάγκα με ξένα κόλλυβα θα πω το εξής: Οι Τούρκοι δεν τα πάνε καλά με κανένα γείτονα, γιατί πάντα κάνουν επεκτατικές κινήσεις. Με εμάς όμως είναι διαφορετικά, όχι μόνο λόγω συμφερόντων, αλλά κυρίως γιατί στο παρελθόν μόνοι μας, το ξαναλέω μόνοι μας, τους έχουμε κάνει ασύλληπτες νίκες εντός και εκτός έδρας (σε τούρκικο έδαφος δηλαδή) και ακόμα ψάχνουν να βρουν το πως. Γιατί στο 99% των «διενέξεων» ήμασταν πολύ λιγότεροι από αυτούς.
Υ.Γ. 1. Καλή τύχη με αυτούς που έμπλεξες Ταγίπ
Υ.Γ.2. Μια ζωή το έλεγα ότι οι "σκληροί" Τούρκοι είναι πάπιες πολυτελείας...
ΕΡΥΘΡΟΣ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ
