Κυρίες και Κύριοι, ο κακός χαμός που γίνεται εντός – εκτός της ΝΔ δεν μας άφησε να ασχοληθούμε με τον θριαμβευτή των πρόσφατων εκλογών. Όχι, ούτε αστειεύομαι, ούτε ειρωνεύομαι. Ο πάλαι ποτέ Γιωργάκης, George, Jeffrey, ή όπως αλλιώς τον αποκαλούσε η μισή Ελλάδα, την Κυριακή έγινε Γιώργος και μάλιστα Γιώργος Παπανδρέου.
Η αλήθεια είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία, συμπεριλαμβανομένου εμού βεβαίως, βεβαίως, και τι δεν είχε πει για τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Τον είχε ειρωνευτεί, τον είχε λοιδορήσει, είχε γελάσει με τα ελληνικά του και τα απίστευτα σαρδάμ του και κυρίως με την αδυναμία του να εκφραστεί με φυσικό τρόπο. Ειλικρινά δεν θυμάμαι άλλον αρχηγό κόμματος να έχει δεχθεί τόση κριτική και απαξίωση.
Ο Γιώργος – George δεν έπειθε με τίποτε. Όταν μάλιστα είχε χάσει τις εκλογές του 2007 και το Βήμα και ο ΔΟΛ ζητούσαν την παραίτησή του, ελάχιστοι πίστευαν σοβαρά ότι θα γινόταν κάποτε πρωθυπουργός. Ήταν βλέπετε τότε και η εικόνα του άφθαρτου ακόμη Καραμανλή που έπειθε και τον πλέον δύσπιστο για την παντοδυναμία του.
Και όμως ο Γιώργος – George διέψευσε τους πάντες και κυρίως τους συντρόφους του εντός του ΠΑΣΟΚ. Εν αρχή κέρδισε κατά κράτος τον πληθωρικότατο Vangjel και παρέμεινε εις την αρχηγία.
Εν συνεχεία, μεθοδικά και βάση σχεδίου περιθωριοποίησε όλα τα εκσυγχρονιστικά στελέχη, μη διστάζοντας να τοποθετήσει επί της ουσίας εκτός κινήματος ακόμη και τον κ. Σημίτη. Η αλήθεια είναι ότι το αμαρτωλό εκσυγχρονιστικό παρελθόν έδωσε εις τον Γιώργο την δυνατότητα αλλά και το πρόσχημα να «καθαρίσει» το ΠΑΣΟΚ από τα κυβερνητικά «βαρίδια».
Χάρη κυρίως εις τα λάθη και τα σκάνδαλα της ΝΔ, αργά αλλά σταθερά μείωνε τη διαφορά που τους χώριζε και από το Νοέμβριο περίπου του 2008 πήρε κεφάλι εις τις δημοσκοπήσεις. Η αδυναμία και κυρίως η ανεπάρκεια της κυβερνήσεως της ΝΔ να αντιδράσει σε ο,τιδήποτε συνέβαινε, έδωσε εις το ΠΑΣΟΚ την ευκαιρία να αυξήσει το προβάδισμα.
Εις τις ευρωεκλογές του Ιουνίου το ΠΑΣΟΚ κέρδισε μεν, αλλά έδειξε ότι ακόμη δεν ήταν έτοιμο να κυβερνήσει. Αλλά ως από μηχανής θεός, ο Καραμανλής με την κυβέρνησή του, τους «βοήθησε» και εις αυτό, με αποτέλεσμα στις 4 Οκτώβρη να καταγάγει περιφανή νίκη, μα συνάμα και απροσδόκητη ως προς την έκταση της. Ούτε και ο ίδιος δεν πίστευε ότι θα νικούσε με +10%.
Ως ευγενής άνθρωπος που φαίνεται ότι είναι, οφείλει να ευχαριστήσει δημοσίως τον Καραμανλή για το δώρο που του έκανε. Του παρέδωσε την εξουσία εις το πιάτο…
Ο κ. Παπανδρέου πέτυχε νίκη ανάλογη με εκείνη του κ. Καραμανλή το 2004, Νίκη που έστω και θεωρητικά του δίνει την ιστορική ευκαιρία να προσφέρει εις την χώρα.
Τώρα τι δύναται να πετύχει, ένας Θεός ξέρει…
Δεδομένου όμως ότι η μεγάλη πλειοψηφία που τον ψήφισε δεν έχει και μεγάλες προσδοκίες και απαιτήσεις από αυτόν, το μόνο βέβαιο είναι ότι ό,τι και να πετύχει θα του πιστωθεί εις το ακέραιο.
Ο Γιώργος έδειξε από την αρχή τις προθέσεις του να κυβερνήσει μόνος τους για το λόγο αυτό δεν δίστασε να αφήσει εκτός κυβερνήσεως πρωτοκλασσάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως ο Σκανδαλίδης, ο Παπουτσής, ο Ευθυμίου, η Δαμανάκη.
Αν ο Γιώργος κατά την περίοδο της διακυβερνήσεώς του φανεί το ίδιο σκληρός παίκτης, όσο φάνηκε και εις το εσωκομματικό του πεδίο, μην αποκλείσετε να κάνει την έκπληξη…
Υ.Γ. 1ον. Αν ο Καραμανλής είχε πράξει έστω και τα μισά από όσα έκανε ο Γιώργος για να μην του κουνιέται κανείς εσωκομματικά, θα ήταν ακόμη Πρωθυπουργός. Με τα αν όμως δεν γράφεται ιστορία.
Υ.Γ. 2ον. Τρέχουν όλοι να δηλώσουν υποταγή…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
