Αναρωτιέμαι, ποιος «φωστήρας» αποφάσισε να παίξει προχθές η Εθνική στο ΟΑΚΑ. Σε στάδιο αφιλόξενο, σε πόλη η οποία αναλώνεται στις οπαδικές –
συλλογικές κόντρες και τη γαλανόλευκη τη θυμάται μόνο στα… πανηγύρια. Την πεντάρα «πρέπει» (σιωπηλά έστω) να την αφιερώσουν οι διεθνείς μας σε όλους όσοι δεν πήγαν χθες στο Ολυμπιακό Στάδιο. Ένα εντυπωσιακό «5-2» που ήρθε μέσα από μία εμφάνιση αρκούντως ικανοποιητική.
Ναι, εμφανίσαμε αδυναμίες αμυντικές, ναι έκανε «μπαμ» η απουσία του Κυργιάκου και του Αβραάμ.
Ναι, έκανε λάθος ο Ρεχάγκελ με τη χρησιμοποίηση του «δεν έχω ομάδα – μου λείπουν παιχνίδια» Τζιόλη (ευτυχώς το λάθος διορθώθηκε νωρίς).
Ναι, μας «έσπρωξε» προς την ανατροπή ο κύριος Οβρεμπο και τον ευχαριστούμε.
Δε μπορούμε όμως να παραβλέψουμε το γεμάτο πάθος παιχνίδι που έκαναν χθες βράδυ οι διεθνείς μας.
Ούτε την «φονική» εμφάνιση του (κορυφαίου κατ' εμέ) Έλληνα στράικερ (λέγε με Φάνη Γκέκα).
Ούτε το σπάνιας έμπνευσης τέρμα που σημείωσε ο «Ξέρω πολύ μπάλα» Σαμαράς.
Ούτε την εμφάνιση για Όσκαρ του «Ακόμα κλέβω μπάλες» Πατσατζόγλου.
Συνοψίζοντας : Η Εθνική θα πάει στα μπαράζ και εδώ θα το τονίσω: Ας οριστεί ως έδρα στο εντός, ένα γήπεδο της επαρχίας. Νωπές είναι οι μνήμες από το ΚΑΤΑΜΕΣΤΟ «Παγκρήτιο».
BETMIXER
