Παρακολουθούμε τις όμορφες στιγμές διαδοχής στην Ν.Δ.
Όλοι επικαλούνται την βάση, αυτή την μεγάλη δεξαμενή των αγωνιστών, των αγνών σημαιοφόρων, των άξιων πολιτών που πάντα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή (θα πρέπει να δούμε και από τους υποψηφίους ποιοι ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή).
Κανείς όμως στην Ν.Δ. δεν ασχολείται – γιατί δεν τον αγγίζει προφανώς – με το πογκρόμ που συντελείται την παρούσα φάση. Ίσως δεν ενδιαφέρει κανέναν γιατί η φιλοσοφία της ΝΔ πάντα περιελάμβανε πατρικίους και πληβείους.
Το νέο ξεκίνημα του κάθε υποψηφίου επέρχεται με «φθαρμένα υλικά». Το νέο ξεκίνημα συνοδεύεται από υπογραφές και διακηρύξεις στελεχών, που αν δεν είχαν ιδιοτέλεια, θα άφηναν νέο αίμα και νέες γενιές επιτυχημένων κοινωνικά αλλά «κομμένων» παραταξιακά να στείλουν μήνυμα ελπίδας μέσω της υπογραφής τους.
Πολλοί από τους υποστηρικτές είναι και οι υπεύθυνοι της αλαζονείας που χρεώθηκε σε ολόκληρο το κόμμα της «κεντροδεξιάς». Θα έπρεπε λοιπόν πρωτίστως οι «φερέλπιδες» υποψήφιοι να κοιτάξουν, ποιους αφήνουν να τους πλησιάζουν και να φροντίσουν να αποβάλλουν ή τουλάχιστον να «παιδεύσουν», όσους έχουν μάθει να τα βρίσκουν εύκολα, ασπαζόμενοι εν τοις πράγμασι το δόγμα «εκεί που έφτυνα προσκυνάω»
Δεν ξεχνάω: Τα βιογραφικά των υποψηφίων
Α. Σαμαράς: Κληρονόμος βουλευτικής έδρας στα 26 του. Ατσαλάκωτος μέχρι να γίνει υπουργός του Μητσοτάκη και μετά να διεκδικήσει τα εθνικά του δίκαια με την ΠΟΛ.ΑΝ., τη στιγμή όμως που θελημένα ή άθελα του τα καμώματα αυτά τα πλήρωσε ένας ολόκληρος λαός κατ’ εμέ, μια ολόκληρη παράταξη κατ’ άλλους. Δεξιός μεν, θα μπορούσε να πει κανείς καλός για να ηγηθεί, αλλά δεν ξέρω πως μια φιγούρα από τα παλιά θα πείσει ότι δεν πολιτεύεται με όρους προ του (Κ)αραμανλή
Θ. Μπακογιάννη: Κληρονόμος μιας ολόκληρης πολιτικής κουλτούρας και όχι απλά μιας έδρας. Συμφωνώ ότι δεν πρέπει να της καταλογίζουμε οικογενειακή ευθύνη, αλλά θα μου επιτρέψετε να πω, ότι η ίδια επέλεξε να «ανδρωθεί» με τα οικογενειακά κότσια. Η ίδια είναι που έφτασε εκεί που έφτασε και ελέω ονόματος. Οι ισχυρισμοί δε περί μη εγκατάλειψης της κομματικής ταυτότητας, ίσως να μην συγκινούν, όσους παρευρίσκοντο έξω από την Αραβαντινού το 1996 και παρακολουθούσαν την δεξίωση που εκτυλισσόταν για τον εορτασμό της πτώσης του εβερτισμού.
Δ. Αβραμόπουλος: Κληρονόμος ταπεινής καταγωγής, την οποία όμως, αντί να την αναδείξει και να αποδείξει ότι πράγματι πέτυχε μόνος του, την ξέχασε. Συμπεριφέρεται σαν τον Λουδοβίκο και απευθύνεται στους φίλους, που ουδέποτε φρόντισε ο ίδιος να έχει. Βέβαια μια πρόταση που συγκεντρώνει πόντους, καθώς όσοι θα ξαναβγάλουν τη Ν.Δ. κυβέρνηση, ας έχουν και την ευθύνη της επιλογής. Μην ξεχνάτε όμως ότι η βάση πλέον ξύπνησε και ξέρει να τιμωρεί. Και θα αποδείξει ότι ξέρει να διοικεί. Όχι με τη συμμετοχή ορισμένων σε διοικητικά πόστα, αλλά με την επιβολή των δικαίων και την κατακραυγή στα άδικα.
Π. Ψωμιάδης: Κληρονόμος και κληροδότης (ενδεχομένως) μιας γνήσιας κομματικής συνείδησης. Μια υποψηφιότητα χωρίς σίγουρα τα αναγκαία ποιοτικά χαρακτηριστικά, αλλά ενδεικτική της ανησυχίας για το τι μέλλει γενέσθαι. Ενδεικτική στο να στηλιτεύσει τις κομματικές επετηρίδες και τις λογικές του «είναι η σειρά μου…ή… μου το χρωστάει η μοίρα μου». Πέτυχε όμως να αναδειχθεί σε ισότιμο συνομιλητή με βαρώνους και του αξίζει ένας μικρός έπαινος. Θα περίμενα όμως ειδικά για τα stage να μην κάνει απλά την διαπίστωση ότι αν απολυθούν τα γαλάζια, κόκκινα και κίτρινα παιδιά, θα κλείσει η Νομαρχία λόγω έλλειψης προσωπικού αλλά βγαίνοντας ο ίδιος αγωνιστικά να κλείσει αυτός με συμβολικό ψήφισμα την Νομαρχία! 2-3 μέρες άλλωστε θα άξιζαν στην αγωνία των οικογενειών.
Ο Α…γνωστος Χ(;): Θα τον κρίνουμε και αυτόν. Παρατηρούμε προς το παρόν την κινητικότητα του. Δεν θα χαριστούμε, αν διακρίνουμε το πάθος για ηγεσία να είναι πιο βαρύ από την κομματική συνείδηση. Και κάτι για την ηλικία…Δεν φέρνει η ηλικία το νέο. Τα μετρημένα μυαλά φέρνουν και το νέο και το φρέσκο.
Δεν διεκδικώ τον τίτλο του κριτή. Ούτε μου ανήκει άλλωστε. Πολλώ δε μάλλον, δεν θέλω να κατηγορώ τους ανωτέρω έτσι γιατί μου ήρθε…Σέβομαι την αξία του καθενός, συμμερίζομαι τις φιλοδοξίες του.
Όλα όσα περιέγραψα είναι αφενός για να μην θεωρηθεί ότι απευθύνονται σε χαζούς και για να τους παροτρύνω να διεκδικήσουν την αρχηγία με άλλη ατζέντα. Με όρους πολιτικούς, με πραγματικές θέσεις και με καίριες παρεμβάσεις τώρα που χρειάζεται αντιπολιτευτική δράση. Για να αισθανθεί ο πολίτης ότι υπάρχει και κάτι που θα κρατάει τα μπόσικα, όταν (τώρα δηλαδή) η κυβέρνηση αυθαιρετεί(το τελευταίο βέβαια θέλει πολύ ανάλυση)
Δεν το ασπάζομαι απαραίτητα, το παραθέτω όμως σαν μια σκέψη που μου άρεσε. Ακούγεται ότι οι εκλογές στην Ν.Δ. έχουν σημασία και για το πολιτικό σύστημα της χώρας. Ο λίγος – εν τέλει – Καραμανλής και η παρέα του μας τελείωσε, ο Γιωργ-άκης (ή –ος) θα κυβερνήσει λίγο καιρό (να διευθετήσει και αυτός ορισμένα θέματα) και μετά πάει… Αν η Ν.Δ. τώρα δεν βγάλει τζάκι τελειώνουμε μια και καλή με τις οικογένειες σε αυτή την χώρα.
Στην κρίση σας……
Β-rok-er
