Αγαπητό ημερολόγιο, καλό μήνα.
Το περασμένο Σ/Κ βρέθηκα στο Ηράκλειο της Κρήτης. You know, το προπύργιο του ΠΑΣΟΚ. Παρ’ όλο που την πόλη αυτή την είχα επισκεφτεί και ως παιδί, ουσιαστικά τη γνώρισα το 2004, απ’ όταν, και για 3 χρόνια, την επισκεφτόμουν τακτικά.
Όταν πρωτοκατέβηκα, λοιπόν, το 2004 στο Ηράκλειο και, αφού έκανα και μια μικρή περιοδεία στο νομό, ένα ερώτημα μου γεννήθηκε, εντελώς αυθόρμητα:
Πώς οι Ηρακλειώτες έδιναν επί 20 χρόνια ηγεμονικά ποσοστά στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο, ως Κυβέρνηση, είχε κατά κυριολεξία αφήσει το νομό τους και την πρωτεύουσά του στο έλεος του Θεού;
Οδικό δίκτυο; Απαρχαιωμένο, ίσως το πιο επικίνδυνο στη χώρα.
Υποδομές (νερό, ηλεκτροδότηση;) Ανύπαρκτες.
Αεροδρόμιο; Ελεεινό και ανεπαρκέστατο, καίτοι είναι το μεγαλύτερο, μετά το «Ελ. Βενιζέλος», σε αφιξαναχωρήσεις αεροσκαφών.
Η πόλη του Ηρακλείου; Ένα εξάμβλωμα. Η μοναδική ίσως παραθαλάσσια πόλη στον κόσμο που είχε γυρισμένη την πλάτη της στη θάλασσα και μνημείο αυθαιρεσίας και παντελούς έλλειψης ρυμοτομίας. Η αγροτική παραγωγή με τα περίφημα πρώιμα κηπευτικά; Αποσαθρωμένη από τις λαμογιές των γνωστών συνδικαλιστών των συνεταιρισμών.
Και όμως. Αυτοί οι άνθρωποι έδιναν επί δύο δεκαετίες σταλινικά σχεδόν ποσοστά στο ΠΑΣΟΚ! Να οφειλόταν αυτό στην «δημοκρατική» (Θου Κύριε!) παράδοση του νησιού; Ίσως εν μέρει. Εν μέρει, δε, κάποιοι να ήταν ικανοποιημένοι από τις επιδοτήσεις που αθρόα τους χορηγούνταν, ως μη έδει, με τα περίφημα «πανωγραψίματα». Ένας φίλος, γνώστης του αντικειμένου, μου έλεγε πως αν τα δικαιώματα των Ηρακλειωτών αγροτών μετρούνταν στην πραγματικότητα, η Κρήτη θα έφτανε στη Ρόδο! Άλλοι πάλι, μάλλον βολεύονταν γιατί έχτιζαν το αυθαίρετό τους όπου γούσταραν (εξ ου και η τραγική εικόνα της πόλης σε ορισμένες συνοικίες).
Είχα 2 χρόνια, από το 2007, προεκλογικά και τότε, να κατέβω στο Ηράκλειο. Και τι είδα;
Είδα νέους σύγχρονους δρόμους που ολοκληρώθηκαν ή ολοκληρώνονται με ταχείς ρυθμούς (ΒΟΑΚ, κάθετοι άξονες). Είδα το νέο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής στον Αθερινόλακκο που εξασφαλίζει ενεργειακή επάρκεια. Είδα το φράγμα Αποσελέμη που κατασκευάζεται με ταχείς ρυθμούς και θα λύσει το πρόβλημα ύδρευσης σε όλο το βόρειο μέτωπο του νομού και μέχρι τον Άγιο Νικόλαο. Είδα ολοκληρωμένη το νέο παραλιακό μέτωπο της πόλης που πλέον είναι το κέντρο της διασκέδασης και της ψυχαγωγίας. Επιτέλους, το Ηράκλειο ανασαίνει από τη θάλασσα. Και, ήδη, δρομολογήθηκε η κατασκευή του νέου υπερσύγχρονου αεροδρομίου στο Καστέλλι, απαίτηση πολλών ετών από τους τουριστικούς, και όχι μόνο, φορείς όλης της Κρήτης.
Και όμως. Σε αυτόν το νομό που πλουσιοπάροχα έλαβε αυτά τα πέντε χρόνια, όσα δεν είχε λάβει από το κράτος τα προηγούμενα 20, είδα και τους ΠΑΣΟΚους έτοιμους να αναλάβουν ξανά τα ηνία της χώρας… Θέλει η …. να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει.
Συνάντησα όμως και νεοδημοκράτες. Λυπημένους, ντροπιασμένους, εκτεθειμένους από τα σφάλματα της παράταξής τους. «Μωρέ, τα κατάφεραν να κάνουν το Γιωργιό Πρωθυπουργό οι ξεγιβεντισμένοι!», έλεγαν.
Ξέρετε, αυτοί οι νεοδημοκράτες είναι και οι πιο ηρωικοί, για ευνόητους λόγους. Είναι αυτοί που είχαν ζήσει περισσότερο απ’ όλους τη λαίλαπα της πρώιμης πασοκικής οκταετίας. Και τρέμουν με την ιδέα ότι αυτοί, οι ίδιοι άνθρωποι ακριβώς (οι γνωστοί και ως «πρασινοφρουροί»), θα ξαναρθούν στα πράγματα. Γι’ αυτό, ίσως η ΝΔ στο Ηράκλειο, να είναι και η πιο συσπειρωμένη σε όλη την Ελλάδα! Και μιλώ για τους νεοδημοκράτες. Όχι γι’ αυτούς που ευκαιριακά ψήφισαν ΝΔ το 2004 ή το 2007.
Οι άνθρωποι αυτοί με ρωτούσαν, τι γίνεται επάνω (στην Αθήνα). Τι λέει ο κόσμος. Πώς πάνε τα πράγματα; Αυτοί γεμίσαν την Πλατεία Ελευθερίας την Κυριακή το βράδυ με παλμό που υπερέβαινε κατά πολύ τον πραγματικό όγκο της συγκέντρωσης.
Οι άνθρωποι αυτοί μου θύμισαν ποιοι είναι εκείνοι που την επαύριον θέλουν να ξαναπάρουν τις τύχες του τόπου στα χέρια τους.
Όσο και αν μας πλήγωσε η παράταξη, μια μικρή ελπίδα, αχτίδα φωτός παραμένει ζωντανή. Τρεμάμενη, ίσως, αλλά υπάρχει ακόμα. Να του δώσουμε του Κωστάκη άλλη μία ευκαιρία; Τι θα έχει να χάσει τώρα; Ξέρει ότι θα είναι η ύστατη φορά. Ίσως τώρα κάνει αυτά, τα οποία μας έκανε να πιστέψουμε το 2004. Θα καταλάβει ότι αυτή η ευκαιρία θα είναι η τελευταία, όχι για τον ίδιο, αλλά για τον τόπο;;; Θα διώξει από δίπλα του τους μεγαλοσχήμονες, του καθηγητάδες, τα στελέχη του κομματικού σωλήνα που δεν έχουν δουλέψει στη ζωή τους, τους κουφούς;
Μπορεί να έχει πολύ γούστο (και πλάκα) να δούμε τον George Πρωθυπουργό. Αλλά δεν είναι ώρα γι’ αστεία... Παρέλκει να επισημάνω την απροκάλυπτη δήλωση υποταγής στους Αμερικανούς (βλ. αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης, τη θέση του για το σχέδιο Ανάν κλπ).
Εγώ πάντως την Παρασκευή θα είμαι στο Πεδίον του Άρεως ....
Υ.Γ.: Δεν περίμενα ποτέ από εσένα να κάνεις τη «γλάστρα»!!!!!
Υ.Γ. 2: Την Παρασκευή 19:30 πού θα είσαι;
Αύριο, προβλέψεις!
Σεμνός & Ταπεινός
