Γιατί είναι αδύνατη μια γρήγορη ενδιάμεση συμφωνία
Τάσος Τέλλογλου
(Πηγή : http://www.protagon.gr)
Ο Αλέξης Τσίπρας αλλά και ο αντιπρόεδρός του Γιάννης Δραγασάκης θεωρούν πιθανή μια γρήγορη συμφωνία, «μίνιμουμ» όπως την αποκάλεσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα ρευστότητας της χώρας. Τη θεωρούν πιθανή. Αλλά δεν εξηγούν πού στηρίζουν την αισιοδοξία τους. Πιθανά να ερμηνεύουν την πυκνότητα των επαφών του κ. Τσίπρα με την κ. Μέρκελ ως ένα σημάδι ότι μπορούν να λυθούν «πολιτικά» τα προβλήματα της διαπραγμάτευσης. Αλλά δεν μπορούν ή, για την ακρίβεια, μπορούν έως ένα σημείο. Ποιο; Και στη Ρίγα οι δανειστές έκαναν σαφές ότι χωρίς staff level agreement (με αυτούς «τους μικρούς ανθρώπους», όπως λέει ο Γ.Β) δεν πρόκειται να υπάρξει συζήτηση στο Eurogroup και χωρίς συμφωνία στο επίπεδο των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης δεν πρόκειται να υπάρξουν χρήματα.
Μπορεί να δοθούν χρήματα αν δεν έχει συμφωνηθεί πώς θα ισοσκελισθεί ο προϋπολογισμός του 2015; Θέλει κάτι τέτοιο ο ΣΥΡΙΖΑ που εχει δεσμευθεί για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς;
Από τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση δεν υπάρχει έστω ένα που να προκαλεί ευθεία, άμεση αύξηση εσόδων, αν εξαιρέσει κανείς την αύξηση του φόρου πολυτελείας και τους φόρους που πιστεύει ότι θα πάρει η κυβέρνηση από τα κανάλια και την πώληση των συχνοτήτων (σ.σ. που δεν χρειάζονται πλέον). Όλα τα άλλα μέτρα προϋποθέτουν χρόνο. Όμως αυτή η μίνιμουμ συμφωνία είναι μία συμφωνία για τον τρέχοντα χρόνο.
Για να καλύψει το δημοσιονομικό κενό η κυβέρνηση πρέπει ή να μειώσει δαπάνες, που δεν πρόκειται να κάνει, ή να προκαλέσει αύξηση φόρων που φέρνουν άμεσα έσοδα. Ποιοι είναι αυτοί; Οι έμμεσοι φόροι. Και εκεί έχει δύο δυνατότητες: ή να τον αυξήσει το ΦΠΑ σε κάποια είδη ή να αυξήσει σε κάποια και να τον μειώσει σε κάποια άλλα. Η διαφορά του ΦΠΑ κατά 10 μονάδες από τα τιμολόγια προμηθευτών στα τιμολόγια πώλησης της λιανικής, δημιουργεί τεράστια προβλήματα που αντιλαμβάνονται τόσο η Νάντια Βαλαβάνη όσο και ο Γιάννης Δραγασάκης. Όμως η ελληνική κυβέρνηση δυσκολεύεται να κάνει αυτό που πάντα η αριστερά ξόρκιζε. Να αυξήσει τους πιο άδικους φόρους, τους έμμεσους. Μόνο που τώρα δεν έχει άλλη διέξοδο αν θέλει χρήματα μέσα στον Μάιο.
Υ.Γ: Στη συνέντευξή του στην Αυγή της Κυριακής, ο Γ. Δραγασάκης κάνει λόγο για τα «κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας», έναν όρο που χρησιμοποίησε στο ομώνυμο βιβλίο του ο ιστορικός Κώστας Κωστής περιγράφοντας τη «διαμόρφωση του ελληνικού κράτους τους τρεις τελευταίους αιώνες». Ο Δραγασάκης είπε ότι ο Κωστής χρησιμοποίησε τον όρο για να περιγράψει τις ελίτ της χώρας. Μόνο που ο χαρακτηρισμός για τους κακομαθημένους αφορά όλους μας. Και τους ψηφοφόρους του Δραγασάκη.
