Από τον Μυστήριο
Είναι τουλάχιστον αστεία η προσπάθεια του κ. Βενιζέλου να παραστήσει τον κοινωνικά ευαίσθητο πολιτικό αρχηγό, ο οποίος μόνος αυτός κόπτεται δήθεν για τη μη λήψη άλλων φορομπηχτικών μέτρων.
Ο ορισμός της πολιτικής υποκρισίας. Ένας δηλαδή από τους κατ’ εξοχήν υπεύθυνους για την οικονομική καταστροφή που βιώνουν η Ελλάδα και οι Έλληνες (υπουργός Εθνικής Οικονομίας επί του ενός και μοναδικού Γιώργου Παπανδρέου και επί Παπαδήμου, γαρ) να εμφανίζει εαυτόν ως υπερασπιστή του λαού.
Προφανώς δεν έχει ακόμη χωνέψει το 12,3% που έλαβε το ΠΑΣΟΚ υπό την αρχηγία του τον Ιούνιο, και γι’ αυτό χρειάζεται ακόμη αρκετό καιρό για να το αποδεχθεί το «εγώ» του. Και ο Γιώργος να ήτανε – που λέει ο λόγος – πολύ παρακάτω δεν θα πήγαινε…
Δυστυχώς όμως ανάλογες αντιλήψεις έχουν και αρκετοί υπουργοί, που νομίζουν ότι ακόμη όντως «λεφτά υπάρχουν» και πολιτεύονται με λογικές που παραπέμπουν σε ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80 ή των κυβερνήσεων μετά το 2000. Λες και το υπουργείο είναι τσιφλίκι τους…
Ευτυχώς ή δυστυχώς αυτή η τρικομματική κυβέρνηση αποτελεί την τελευταία ευκαιρία πριν την οριστική διάλυση που θα προκαλέσει η επιστροφή στην δραχμή. Έχουν πια εξαντληθεί όλες οι άλλες, και αν αποτύχει και αυτή η κυβέρνηση είναι μαθηματικά βέβαιο ότι μέχρι το τέλους του έτους οι εξελίξεις θα είναι κοσμογονικές.
Αν δεν καταφέρουν κατ’ αρχήν να συνεννοηθούν στοιχειωδώς, δεν έχουν μέλλον. Ούτε αυτοί, ούτε όμως κι εμείς.
Με την υιοθέτηση λαϊκίστικων και ανεδαφικών προτάσεων επί σκοπώ να πετύχουν μικροκομματικά οφέλη, ουδείς δεν πρόκειται να βγει κερδισμένος εκ των τριών κομμάτων που συμμετέχουν στην κυβέρνηση. Βέβαια, κάποιοι έχουν πάει στο άλλο άκρο πλειοδοτώντας τα πλέον αντιλαϊκά μέτρα προκειμένου να γίνουν αρεστοί στην Τρόικα, όπως έκαναν πάρα πολλοί υπουργοί των προηγούμενων κυβερνήσεων…
Είναι όμως κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι αν η κυβέρνηση αυτή αποτύχει, θα καταβαραθρωθούν και οι τρεις μαζί…
Και μετά το χάος και καταστροφή. Και στο βάθος η παλαβή ριζοσπαστική Αριστερά στην εξουσία που θα βαφτίζει για το θεαθήναι το Μνημόνιο σε …«πρόγραμμα κοινωνικής ανάκαμψης και ανακούφισης»…
Έτσι, ακόμη και τώρα, λίγο πριν το οριστικό τέλος, τα γνωστά και μη εξαιρετέα «κομάντα» συνεχίζουν να λαϊκίζουν και να τάζουν μαγικές λύσεις, λες και απευθύνονται ακόμη σε χαχόλους. Δεν θέλουν να αντιληφθούν ότι εμπρός στην εθνική καταστροφή που πλησιάζει, η κοινωνική οργή θα τους πνίξει. Όταν πια θα έχουν χαθεί όλα, δεν θα υπάρχουν τόσα ελικόπτερα ώστε να γλυτώσουν όλοι…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
