Από το Σεμνό & Ταπεινό
Ο πρώην Πρωθυπουργός της απελθούσας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, Αλέξης Τσίπρας, κατήγγειλε τους παλαιούς πολιτικούς που «έριξαν την χώρα στο χαντάκι», ζητώντας απ’ τον λαό να τους καταδικάσει.
Κατανοητό να το λέει αυτός, που εφτά μήνες τώρα έσκαψε το χαντάκι καμιά 80αρια δισεκατομμύρια βαθύτερα.Προκαλεί, όμως, πλέον, αλγεινή εντύπωση, αλλά και γέλωτα, το φαινόμενοι ορισμένοι, κυρίως πρώην πασοκάνθρωποι (εκ του βαθέως, βεβαίως – βεβαίως), οι οποίοι, καίτοι διανύουν την πολιτική-κομματική-ιδεολογική τους κλιμακτήριο, εν τούτοις, σε μια έξαρση «πολιτικού παλιμπαιδισμού», θυμήθηκαν ότι είναι «αριστεροί» και, ομνύοντας καθημερινά στην αγνότητα της καθ’ ημάς αριστεράς, πουλάνε τρέλα και αριστεροφροσύνη !
Θυμήθηκαν, τώρα, ότι το «παλαιό κομματικό σύστημα» ήταν διεφθαρμένο και ανίκανο και ήταν οι εκπρόσωποί του που έριξαν τη χώρα στα βράχια. Κατανοώ, βεβαίως, την ανάγκη τους, ως νέοι γενίτσαροι, να δείξουν ότι είναι «συριζότεροι» του Σύριζα ή «αριστερότεροι» του Φλαμπουράρη και του Βούτση και γι’ αυτό επιδεικνύουν έναν πρωτοφανή φανατισμό που μόνον θυμηδία μπορεί να προκαλέσει.
Διότι όλοι αυτοί οι τύποι ασμένως υπηρέτησαν το «παλαιό και φθαρμένο» πολιτικό σύστημα από κρατικές και άλλες θέσεις, θεσούλες και αργομισθίες. Μια χαρά έριχναν την ψήφο τους επί 20 και 30 χρόνια, δηλώνοντας, μάλιστα, «κοψοχέρηδες», αν τους έλεγες να ψηφίσουν κάτι άλλο. Αλλά τότε, δεν έβλεπαν μπροστά τους ανίκανους και διεφθαρμένους πολιτικούς. Δεν άκουγαν για σκάνδαλα. Δεν ήξεραν για πάμπερς, κοσκωτάδες και εξοπλιστικά του παρολίγον αρχηγού και πρωθυπουργού Άκη...
Όχι, βέβαια... Γιατί η τσέπη ήταν γεμάτη, γιατί δούλευαν ελάχιστα έως καθόλου, αλλά πληρώνονταν πλουσιοπάροχα, έπαιρναν παχυλές συντάξεις στα 50 και στα 55 και είχε ο θεός ...
Μόλις, όμως, η φούσκα έσκασε και τα κεκτημένα χάθηκαν, όλοι αυτοί οι αγωνιστές του σοσιαλισμού ανακάλυψαν την Πρώτη Φορά αγνή και άδολη Αριστερά ! Χωρίς καμιά συγγνώμη. Χωρίς καμία αυτοκριτική. Χωρίς αιδώ!
Τι κι αν μας φόρτωσαν με την ανικανότητά τους και 3ο μνημόνιο; Τώρα είναι αργά για δάκρυα. Ο Λαφαζάνης και η Ζωή, εξάλλου, που συνεχίζουν τον σκληρό αντιμνημονιακό αγώνα, δεν προσφέρουν ιδιαίτερες ευκαιρίες για διακυβέρνηση.
Γι’ αυτό παραμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ, προσδοκώντας την πλήρη πασοκοποίηση του και -που ξέρεις- μπορεί στο μέλλον να ξαναφάνε με χρυσά κουτάλια εις υγείαν των κορόιδων!
Εξάλλου, ο βίος και η πολιτεία της βραχείας πρώτης αριστερής (με ολίγον από εθνολαϊκίστικη δεξιά) διακυβέρνησης, έδωσε απτά δείγματα γραφής περί της «αγνόητος», της «αθωώτητος» και του «ήθους» τους...
Σεμνός & Ταπεινός
