Η τράπεζα σε ρόλο μαέστρου που μαγεύει το κοινό του.
Δανεισμένος από τραγούδι αλλά με πολύ μεγάλη αλήθεια μέσα του αυτός ο τίτλος. Το χρέος της Ελλάδος, όπως λένε διακεκριμένοι οικονομολόγοι, δεν είναι δημόσιο αλλά ιδιωτικό. Χρέος, δηλαδή, τραπεζικό, αλλά και ιδιωτών, φυσικών προσώπων.
Χρέος ιδιωτικό, που δημιουργήθηκε και μεγιστοποιήθηκε από τη μεσαία τάξη. Το 90% των δανείων που δόθηκαν από τράπεζες προς το εσωτερικό της χώρας αφορούσαν κυρίως καταναλωτικά δάνεια, αλλά και δάνεια επιχειρήσεων που κατέληξαν να είναι καταναλωτικά. Εν ολίγοις, ο δανεισμός που έπρεπε να αποδώσει σε μια επένδυση, δεν απέδωσε ποτέ, γιατί απλούστατα δεν επενδύθηκε ποτέ.
Η λεγόμενη μεσαία τάξη χρησιμοποίησε αυτά τα δάνεια κυρίως για να έχει την ψευδαίσθηση ότι διατάζει και μάλιστα με δανεικά. Τα μπουζούκια προτιμήθηκαν από τις μακροχρόνιες επενδύσεις, οι επιχειρήσεις στέρεψαν από κεφάλαια κίνησης, γιατί έπρεπε να κινηθούν τζιπ των 4.000 κυβικών, και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.
Και τώρα όλοι μαζί ψάχνουμε να δούμε γιατί οι τράπεζες δε δανείζουν, ούτε καν με τη μορφή στεγαστικών δανείων. Πολύ απλά γιατί έχουν πάρει πίσω ελάχιστα από αυτά που δάνεισαν. Κι ακόμα χειρότερα, γνωρίζουν ότι με την κατάσταση στην οικονομία έχουν ελάχιστες πιθανότητες να τα πάρουν. Ίσως και η στέρηση δανεισμού να μας σώσει από τα χειρότερα, δηλαδή από την κατάρρευση τραπεζικών καταστημάτων, που συνεπάγεται "εξαφάνιση" των τραπεζικών λογαριασμών. Μην πάμε πολύ μακριά – κάτι αντίστοιχο έγινε στην Αμερική, με τα στεγαστικά δάνεια που "έσκαγαν" σαν βαρελότα στην Ανάσταση.
Το ερώτημα που γεννάται αυτομάτως είναι πόσο καλύτερα θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα, αν τα δάνεια που είχε πάρει όλη η μεσαία τάξη χρησιμοποιούνταν με πιο σωστό τρόπο. Δηλαδή, αν είχαν επενδυθεί για να παράγουν νέο πλούτο και όχι απλώς για να μεταφερθούν με διάφορες σπατάλες στα χέρια λίγων που ήδη είχαν πολλά χρήματα.
Παράδειγμα; Στις αντιπροσωπείες μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών στην Ελλάδα που έκαναν χρυσές δουλειές. Το όλο θέμα αρχίζει πλέον να μοιάζει σαν καλοδουλεμένο κόλπο για να εξαφανιστεί η μεσαία τάξη και να δημιουργηθούν δύο κοινωνικά στρώματα: οι πολύ πλούσιοι και οι πολύ φτωχοί, με τις τράπεζες να αναλαμβάνουν το ρόλο διαμεσολαβητή και νόμιμου ενορχηστρωτή της εξαφάνισης αυτής της τάξης που επιμένει να θέλει να διατάξει. Απλώς τώρα θα απέχει πολύ περισσότερα σκαλιά από το όνειρό της που... δανεικά είχε αγγίξει.
(Πηγή : http://e-pcmag.gr/techtalk/i-mesaia-taxi-pou-thelei-na-diataxei )
GK
