Πιστεύω ότι έχει συμβεί σε όλους τους άντρες που σέβονται τον εαυτό τους. Σε αυτούς δηλαδή που είναι ποδοσφαιρόφιλοι ή αλλιώς κολλημένοι με τη μπάλα και ουχί gay-friendly ή ανήκοντες σε αυτούς που προτιμούν το μηχανοκίνητο αθλητισμό (Θου Κύριε…).
Εννοώ να βρίσκεστε σε μία παρέα αντρών – γυναικών, να ξεκινάτε μία απολύτως σοβαρή συζήτηση για τα ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα, και οι παρευρισκόμενες γυναίκες με το γνωστό ειρωνικό τους υφάκι να εκδηλώνουν την απαρέσκεια και την απέχθεια τους για τη «μπάλα».
Με φράσεις κλισέ του στιλ : «Αμάν πια με το ποδόσφαιρο», «Πάλι για το ποδόσφαιρο θα μιλήσετε;» ή «Θα σου δώσει να φας ο ΠΑΟ/Ολυμπιακός/ΑΕΚ;» κλπ.
Αναρίθμητες, φαντάζομαι, είναι οι φορές που κάθεστε αμέριμνοι στον καναπέ σας αναμένοντας να παρακολουθήσετε την αγαπημένη σας ομάδα και η γυναίκα σας να γκρινιάζει μισή ώρα πριν, μισή ώρα τον αγώνα, επειδή τάχα μου ασχολείστε μόνο με τη «μπάλα» και δεν συζητάτε για τη σχέση σας φερ’ ειπείν…
Όσοι δε, πιο θαρραλέοι εξ Υμών, προτιμάτε να πάτε στο γήπεδο από τον καναπέ σας, δεν χρειάζεται νομίζω να απαριθμήσω τι ακούτε, όταν τολμήσετε να το ανακοινώσετε στη σύζυγο ή όταν γυρίζετε…
Και έχοντας μάλιστα χάσει η ομάδα σας…
Αν μάλιστα έχετε και διαρκείας, ε, τότε ναι, Είστε ήρωες!!!
Αποτελεί αξίωμα ότι οι γυναίκες απεχθάνονται το ποδόσφαιρο, αν όχι το μισούν. Ουχί φυσικά επειδή δεν το καταλαβαίνουν. Δεν είναι δα και νόμος της πυρηνικής φυσικής η έννοια του οφσάιντ, παρά τα περί αντιθέτου θρυλούμενα σε ανδρικά ανέκδοτα. Άλλωστε, ακόμη και οι οπαδοί της ομάδας του Λιμανιού είναι σε θέση – ενίοτε – να αντιληφθούν πως παίζεται το τόπι…
Οι γυναίκες λοιπόν έχουν κηρύξει πόλεμο στην …ασπρόμαυρη θεά για ένα και μόνο λόγο.
Διότι, τρελαίνονται με την ιδέα ότι οι άντρες τους γουστάρουν, παθιάζονται, περνούν καλά, συζητούν επί ώρες, αφοσιώνονται σε κάτι, εις το οποίο αυτές δεν συμμετέχουν. Ούσες επί της ουσίας αποκλεισμένες από την «χαρά» του ανδρός τους.
Αδυνατούν λοιπόν να τον δεχθούν και παντί τρόπω εκδηλώνουν την αντίθεσή τους αυτή προβάλλοντας κάθε είδους «εμπόδια».
Αρνούνται να αποδεχθούν ότι οι άντρες τους είναι δυνατόν να περνούν καλά χωρίς αυτές…
Το ποδόσφαιρο ήταν, είναι και θα είναι μία εκδήλωση ανδρικής συνάθροισης και μαζικοποίησης, αναγόμενη στην εποχή που ήμασταν ακόμη παιδιά.
Υ.Γ. 1ο. Περιττώ, νομίζω, να εκφράσω την άποψή μου για εκείνους που φέρνουν στο γήπεδο το έτερο ήμισύ τους για να παρακολουθήσουν μαζί – τα «πιτσουνάκια» μου – την ομάδα τους. Ακόμη και σε ντέρμπι τις φέρνουν. Έλεος!!!!!!!!!!
Υ.Γ. 2ο. Οι γυναίκες με κατανοήση για το ανωτέρω πάθος αποτελούν ισχνή μειοψηφία. Οπότε ναι, το παραδέχομαι είμαι πολύ τυχερός....
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
