Φαίνεται ότι τούτη δω η κυβέρνηση έχει προκρίνει τη λύση της «περαίωσης» δια «πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν». Το οικονομικό επιτελείο επέλεξε τη λύση της περαίωσης για τους οφειλέτες και μη του Δημοσίου με την ελπίδα να εισρεύσει ζεστό χρήμα στα άδεια ταμεία. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης προκειμένου να αποσυμφορηθούν οι φυλακές και με τον τρόπο αυτό εξοικονομηθούν χρήματα, αλλά να εισρεύσει και πάλι ζεστό χρήμα, αποφάσισε να θεσπίσει ευνοϊκές ρυθμίσεις τόσο για τους κρατούμενους όσο και για τους φυγόδικους.
Έτσι, όλα δείχνουν ότι μέσα στο επόμενο διάστημα η Κυβέρνηση προτίθεται να «κλείσει» όλα τα ανοιχτά μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής.
Με το πρόσχημα της δυσχερούς θέσης της χώρας λόγω της επαπειλούμενης χρεοκοπίας, η Κυβέρνηση θα επικαλεστεί την ανάγκη να «λυθούν» οι όποιες «εκκρεμότητες» με τους γείτονες.
Άλλωστε και ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου είχε ευθαρσώς δηλώσει ότι με την προσφυγή στο ΔΝΤ, η Ελλάς κατέστη χώρα περιορισμένης κυριαρχίας.
Επειδή όμως είναι αδύνατο να αποδεχθεί η κοινή γνώμη «λύσεις» εις βάρος των εθνικών δικαίων και συμφερόντων, συνεπώς μειωτικές για το εθνικό μας γόητρο, η Κυβέρνηση επιστρατεύει τη λύση της μυστικής διπλωματίας. Προφανής στόχος να τεθεί ο ελληνικός λαός προ τετελεσμένων.
Έτσι, έχουμε στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Δρούτζα να αυτοαναιρείται, «αποκαλύπτοντας» για τους δικούς του λόγους, ότι ο κ. Ρόντος, πανταχού παρών σύμβουλος του κ. Παπανδρέου από την εποχή που ήταν ΥΠΕΞ, διεξάγει διαπραγματεύσεις με την ηγεσία των Σκοπίων. Τίθεται επομένως το ερώτημα πάνω σε ποια βάση διεξάγονται αυτές οι διαπραγματεύσεις και με ποια ιδιότητα ένας «ιδιώτης», όπως ο κ. Ρόντος, εκπροσωπεί, αν εκπροσωπεί, τα συμφέροντα και δίκαια της χώρας μας.
Η κινητικότητα στο θέμα της ονομασίας είναι έντονη, καθώς θα διεξαχθούν στις 19 και 20 Νοεμβρίου στη Λισσαβώνα η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ και το συμβούλιο κορυφής της ΕΕ τον Δεκέμβριο, με το διεθνή παράγοντα (βλ. ΗΠΑ) να επιθυμεί διακαώς την ένταξη των Σκοπίων στους δύο αυτούς διεθνείς οργανισμούς. Φρονώ ότι η ελληνική ηγεσία είναι έτοιμη να συναινέσει στην ένταξη των Σκοπίων υποκύπτοντας με χαρακτηριστική ευκολία στις διεθνείς πιέσεις, καίτοι φυσικά δεν θα έχει συμφωνηθεί η ονομασία.
Στο Κυπριακό, η κινητικότητα σκοπό έχει την επαναφορά του Σχεδίου Ανάν, με διαφορετική φυσικά ονομασία και επουσιώδεις τροποποιήσεις για το θεαθήναι, για να μην προκληθεί ο Κυπριακός λαός. Στο πλαίσιο αυτό κινούνται οι πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στις ΗΠΑ, όπου σε ένα από τα πιο σημαντικά «think tanks» της Ουάσιγκτον ενώπιον σημαινόντων προσώπων υποστήριξε ότι η Ελλάδα εισέβαλε στην Κύπρο!!
Μπορεί η δήλωση αυτή να αποτελεί πάγια θέση του ΑΚΕΛ, δεν παύει όμως να εντάσσεται στην λογική που θέλει να εξομοιώνεται ο θύτης και το θύμα, να επιρριφθούν δηλαδή ευθύνες και εις την Ελλάδα για την τούρκικη εισβολή. Σκοπός προφανής να προκληθούν ενοχές στο 76% του Κυπριακού λαού που απέρριψε υπερήφανα το κατάπτυστο Σχέδιο Ανάν. Δυστυχώς σήμερα η Κύπρος δεν έχει Τάσσο Παπαδόπουλο…
Τέλος στο Αιγαίο, η λύση που θα προκριθεί είναι επίσης προφανής. Η επιχείρηση αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας που διεξήγαν με συνέπεια οι Τούρκοι επί τριάντα χρόνια στέφεται με επιτυχία. Η πολιτική ηγεσία της χώρας μας έχοντας προ πολλού απεμπολήσει τα δικαιώματα αυτά, καίτοι βασίζονται στο διεθνές δίκαιο, προέκρινε την λύση της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου. Άλλωστε η σοβούσα οικονομική κρίση παρέχει και το σχετικό άλλοθι…
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εδώ και μία δεκαετία περίπου, ίσως και περισσότερο, διεξάγονται διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε Έλληνες και Τούρκους εμπειρογνώμονες για την «οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης». Ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς συζητείται και ουδείς έχει ενημερώσει επισήμως τον ελληνικό λαό αν υπάρχει συμφωνία σε κάτι.
Αντιλαμβάνομαι πλήρως ότι οι διαπραγματεύσεις για την επίλυση των εθνικών μας θεμάτων δεν δύναται να διεξάγονται δημοσίως. Το μείζον όμως θέμα είναι αν οι διαπραγματευτές μας διεξάγουν τις διαπραγματεύσεις αυτές με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και τα εθνικά δίκαια μας και μόνο…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
