Γεια σου φίλε! Δε ξέρω τι «γεύση» σου άφησε η διακοπή των πρωταθλημάτων και οι αναμετρήσεις των εθνικών ομάδων, εμένα όμως μου έδειξε με τρόπο εμφατικό, πως το ποδόσφαιρο της χώρας μας έχει πρόβλημα ΧΟΝΤΡΟ.
Θα ξεκινήσω από τα πεπραγμένα των ομάδων ΜΑΣ, σιγά μην έβλεπα μόνο το δέντρο (Άνδρες) και έχανα το δάσος (μικρότερες κατηγορίες-ηλικίες).
Με τη Λετονία λοιπόν το πήραμε το τρίποντο, παίξαμε καλή μπαλίτσα, όμως η ιστορία «έγραψε» το ισχνό «1-0», κόντρα σε αντίπαλο που έπαιζε μόνο άμυνα και ήταν πολύ λίγος...
Την Τρίτη είχαμε έξωθεν βοήθεια, μια σκανδαλωδώς υπέρ μας διαιτησία. Είχαμε και την «εύνοια» της άμεσης αντίδρασης στη «γκολάρα» του Σπυρόπουλου (Τζαβέλας και πάλι Τζαβέλας), είχε και σημαντικές απουσίες ο αντίπαλος, έπαιξε και ο Φερναντέζ την άμυνά του στα όρια της βλακείας (πιο έξω δε γινόταν) και πήραμε το ματς. Όμως (εδώ σας θέλω), το έγκλημα θα είναι αν μείνουμε στα έξι πονταλάκια :
- Επιθετικούς ΔΕΝ έχουμε. Έναν είχαμε (κίλερ Γκέκας) και αυτός αφοσιώθηκε στα της Μπουντεσλίγκα όπου (παρεμπιπτόντως) κάνει όργια.
- Χαφ αμυντικά (υψηλής ποιότητας) ΔΕΝ έχουμε. Οκ, αναγεννημένος και σούπερ ο Πρίττας, φιλότιμος και αξιόπιστος (στην αναχαίτιση ΚΑΙ στην 1η πάσα) ο (επίσης τραυματίας) Τζιόλης, μα από εκεί και πέρα; Συγκρίνονται οι λοιποί διαθέσιμοι με αυτούς που είχε στη διάθεσή του ο Ρεχάγκελ όταν έκανε το έπος της Πορτογαλίας; Σκεφθείτε απλά ποιοι έμεναν εκτός ομάδας. Ο Ζήκος και ο (παλιός, καλός) Στολτίδης. Στην τωρινή την Εθνική; Θα έπαιζαν για πλάκα...
Πάμε και στις Ελπίδες; Οκ, στην Τσεχία είχαν «σφαγιαστική» διαιτησία και δικαιολογώ την ήττα «3-0». Στον επαναληπτικό όμως της Τρίπολης, ποια ήταν η εικόνα; Θα είμαι αυστηρός και θα τη χαρακτηρίσω με ειλικρίνεια, ως ακριβώς την είδα : Για λύπηση. Άνευ όρων παράδοση. Ούτε την τιμητική ισοπαλία δε μπορέσαμε να πάρουμε. Για το γαμώτο...
Να το κλείσουμε το ιστορικό με τους Νέους; Στην Πορτογαλία γίνονται αυτές της μέρες τα προκριματικά του Euro U19 και ξεκινήσαμε «λαμπρά». Ήττα (0-1) από τη Γεωργία, δύσκολη επικράτηση (1-0) επί του «μεγαθήριου» Αζερμπαϊτζάν. Μιλάμε ότι «ξεχειλίζει» η αισιοδοξία. Η παραγωγή ταλέντων είναι αστείρευτη, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Για του λόγου το αληθές; Επισκεφθείτε κάποιο γήπεδο για να δείτε αγώνα Φούτμπολ Λιγκ, ή ακόμα καλύτερα; Αν η καλή σας απεχθάνεται το ποδόσφαιρο, πάρτε τη μαζί σας σε αγώνα της Φούτμπολ Λιγκ 2. Θα το «αγαπήσει» σας λέω το άθλημα (ίσα που σας χωρίζει). Είναι τέτοιο το θέαμα, που.. χάνεται η μπάλα. Κυριολεκτικά. Σε κάποιο από τα πέριξ του γηπέδου στενά...
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Μα για να δώσω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στον Φερνάντο Σάντος. Αριστείο του απονέμω για τη διαχείριση του (φτωχού) μας υλικού. Ο Ίβηρας κόουτς τα πάει για την ώρα εξαιρετικά. Και καταρρίπτει το μύθο του «αμυντικογενούς προπονητή».
Όσο για την αθρόα εισροή ξένων στη Σούπερ Λίγκα; Καθόλου (μα καθόλου) ΔΕΝ με ενοχλεί. Το φαινόμενο (εξάλλου) είναι παγκόσμιο. Στις μικρές κατηγορίες προηγμένων ποδοσφαιρικά χωρών, βγαίνουν τα ταλέντα. Με το σωρό. Γιατί εκεί δουλεύουν πρακτικά, σοβαρά και όχι παπατζίδικα. Στις μικρές κατηγορίες. Αυτό πρέπει να γίνει και εδώ.
Αν όμως το επιχειρήσουν οι μεγάλες ομάδες; Αν βάλουν stop στους ξένους και αποφασίσουν να στηριχτούν (κατά βάση) στους... εγχώριους βιρτουόζους; Η κατρακύλα της βαθμολογία των ομάδων μας στη λίστα της ΟΥΕΦΑ είναι πιο δεδομένη και από τις κληρώσεις στο Κύπελλο Ελλάδος μπάσκετ. Όπου εντελώς συμπτωματικά δε ζευγαρώνουνε ποτέ ο ΠΑΟ με τον ΟΣΦΠ. Πριν από το μεγάλο τελικό. Αθάνατη Ελλάδα...
ΥΓ. Τα παραδείγματα Άρη & ΠΑΟΚ είναι ενδεικτικά και αποστομωτικά, στο αφελές ερώτημα : «Εάν βοηθούν οι ξένοι». Για την έλευση των οποίων απαιτείται ΣΟΒΑΡΟ scouting. Όχι τα φράγκα τα τρελά...
Υ.Γ. 2 Για ψαγμένες στοιχηματικές προτάσεις: http://www.betmixers.gr/
BETMIXER
