Όποιος πάει να προτάξει ποδοσφαιρική ανάλυση σ΄ αυτό το ντέρμπι, σημαίνει ότι είναι στημένος ή άμπαλος.
Δηλαδή ήταν θέμα παικτών, μαγκιάς ηττοπάθειας, τι ακριβώς; Ας μας εξηγήσει κάποιος από τους μεγάλους ποδοσφαιρικούς αναλυτές αυτού του blog. Εμείς δεν είμαστε αντικειμενικοί, τα βλέπουμε όλα πράσινα, όποτε ας μας πουν αυτοί που τα βλέπουν ουδέτερα.
Εγώ είδα μια ομάδα με πάθος, με πρόγραμμα, με σύστημα, με όρεξη. Ο τερματοφύλακας – κηπουρός, κανονικός θεατής, έβλεπε τις μπάλες να περνούν, να χτυπάνε στα δοκάρια, να περνάνε άουτ και να μην έχει επέμβει ούτε μια φορά.
Αι στο διάολο, γαμώ την κοινωνία μου, ήταν καλύτερος ο Ολυμπιακός και κέρδισε; Μόνο στο φάρδος.
Αυτά που θέλαμε να δούμε από τον Παναθηναϊκό, παρόλα τα αμυντικά του θέματα, τα είδαμε σε όλα τα ντέρμπι κι όχι μόνο με τον Ολυμπιακό, τόση γκαντεμιά όμως μαζεμένη, δεν ξανάγινε. Αυτό το φάρδος είναι ανίκητο εδώ και δεκαετίες και συνοδεύει εφ’ όρου ζωής τη συγκεκριμένη ομάδα και είναι δύσκολο στα του 85 έτη να αλλάξει συνήθειες ο Γανυμήδης, το κεφάλι του οποίου απεικονίζεται στο σήμα του Ολυμπιακού.
Τι ήταν ο Γανυμήδης, κάπου θα το έχετε ακούσει.
Ο Γανυμήδης λοιπόν, ήταν ένας νέος ξακουστός για την ομορφιά του, γιος του Τρωός και την Καλλιρρόης. Ο Δίας γοητευμένος από την ομορφιά του, μεταμορφώθηκε σε αετό, τον άρπαξε και τον μετέφερε στον Όλυμπο όπου έζησε αιώνια. Καταλαβαίνεται έτσι; Ένας «τοιούτος» της αρχαίας εποχής. Κι όπως λέει και ο λαός, για να επιστρέψουμε και στο σήμερα, όλοι οι κίναιδοι είναι τυχεροί.
Όταν ξυπνήσει ο θεός από τον λήθαργο που έπεσε την Κυριακή, εδώ είμαστε να τα ξαναπούμε. Ο στόχος δεν αλλάζει.
Πρωταθλητή σε θέλουμε Παναθηναϊκέ!
Χωρίς ΥΓ σήμερα…
ΡΕΦΕΡΙ
