Ως έχετε πολύ καλώς αντιληφθεί, δεν σχολίασα την πολύ μεγάλη επιτυχία της Πανάθας μέσα εις την Ισπανία, ούτε την ήττα με κάτω τα χέρια του Θρύλου της Ευρώπης Ολυμπιακού από τους τελευταίους της Γαλλίας.
Δεν συνηθίζω άλλωστε να «κομίζω γλαύκας εν Αθήναις», ούτε να «κλέβω εκκλησίες».
Απλώς συνέβη και φέτος ό,τι συμβαίνει κάθε σχεδόν χρόνο. Ο ΠΑΟ είναι για τα μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια, ο δε ΟΣΦΠ το πολύ για το Νευροκόπι (συγνώμη Νευροκοπιώτες, αλλά έτσι είναι το σύνθημα…).
Βεβαίως ακόμη και τώρα θεωρώ ότι η Βιγιαρεάλ έχει ακόμη το προβάδισμα, έστω και μικρό, αφού είναι καλύτερη ομάδα. Ο ΠΑΟ όμως έχει αποδείξει πολλάκις ότι δεν «μασά» και είναι σε θέση να προκριθεί. Πάντως, είναι μάλλον αδύνατο να μην δεχθεί τέρμα εις το ΟΑΚΑ…
Επίσης θα έχετε αντιληφθεί, ότι εν πολλοίς κρατάω «πισινή» για τον αγώνα εις το Γ. Καραϊσκάκης. Ο γαύρος αν χάσει χάνεται, καθώς επί της ουσίας εξευτελίζεται η κατάκτηση του πρωταθλήματος με τον τρόπο που «επιτυγχάνεται». Οπότε προβλέπω «αίμα και άμμος». Οι «επιστήμονες» θα δώσουν ένα ακόμη ρεσιτάλ.
Επίσης φοβάμαι τον Τεν Κάτε, ο οποίος εις τις εγχώριες υποχρεώσεις τα έχει κάνει μαντάρα με τις «φανταστικές» εμπνεύσεις του.
Πρόκειται καθαρά για έναν αγώνα γοήτρου. Το δε γόητρο όμως είναι εν προκειμένω το μεγάλο στοίχημα και για τους δύο.
Εντελώς διαφορετικός αγώνας από τους ευρωπαϊκούς μεσοβδόμαδα, άλλες συνθήκες, άλλα κόζια. Προβλέπεται ότι όλοι και λέμε όλοι, φυσικά και δεν εννοούμε τους παίκτες και τους προπονητές. Ας μην ξεχνάμε ποιανού υιός διαιτητεύει, την αξέχαστη ρήση του εν λόγω πατρός, και ποιο είναι το διακύβευμα…
Εδώ είναι «Μπαλκάνια» δεν είναι παίξε – γέλασε.
Υ.Γ. Έχει και μπάσκετ, αλλά όπως έχω ήδη σχολιάσει, για το καλό του αθλήματος πρέπει να κερδίσει ο γαύρος. Μπας και την γλιτώσουν οι φουκαριάρηδες οι παίκτες του και δεν τους ξαναρίξουν καρέκλες. Εξάλλου μέσα εις το ΣΕΦ θα είναι πιο γλυκό…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
