Κυρίες και Κύριοι, είναι γεγονός ότι η κοινωνία ουδόλως ασχολείται με τις «δελφινομαχίες» εντός της Ν.Δ. ενόψει της επόμενης ημέρας μετά την ήττα. Το έχουμε πει και το έχουμε γράψει πολλάκις και προ πολλού.
Το άκαιρο όμως κατά πολλούς «ξέσπασμα» του κ. Μανώλη φανερώνει ότι εντός της Ν.Δ. ο αγώνας έχει ανάψει για τα καλά. Οι απόψεις του βουλευτή εξ Αργολίδας δείχνουν την διάχυτη αγωνία πολλών της «καραμανλικής» πτέρυγας του κόμματος εις την προοπτική αλώσεως του από τη κ. Ντόρα Μπακογιάννη και τους συν αυτή «μητσοτακικούς».
Δεν αποτελεί μυστικό ότι πολλοί εντός της Ν.Δ. θεωρούν ότι ο κ. Μητσοτάκης επομένως και η θυγατέρα του, δεν αποτελούν αυθεντικό τμήμα της παρατάξεως. Ουδέποτε είχαν δει με καλό μάτι τόσο την έλευσή του όσο κυρίως την άνοδό του κ. Μητσοτάκη εις την ηγεσία της παρατάξεως, θεωρώντας τον εν πολλοίς ξένο σώμα. Για το λόγο αυτό ο κ. Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός την τριετία 1990-1993 αντιμετώπισε τόσα προβλήματα από τους λεγόμενους ακραιφνείς «καραμανλικούς» που εν τέλει οδήγησαν εις την πτώση της κυβερνήσεώς του.
Με την ανάληψη της Προεδρίας του κόμματος ο κ. Μητσοτάκης εις την προσπάθειά του να πάρει τον πλήρη έλεγχο της Ν.Δ. δημιούργησε ένα προσωπικό στρατό, ο οποίος άλωσε τον κομματικό και κρατικό μηχανισμό.
Μετά την πτώση του κ. Μητσοτάκη ο στρατός αυτός, μειωμένος φυσικά αφού την είχαν κάνει οι γνωστοί Ουφατζήδες (ήτοι όπου φυσάει ο άνεμος), κληροδοτήθηκε εις την θυγατέρα του με μόνο σκοπό να ηγηθεί κάποτε εκείνη της Ν.Δ. και να γίνει η πρώτη ελληνίδα πρωθυπουργός. Οι γνώστες της ανθρωπογεωγραφίας της Ν.Δ. δύνανται ευκόλως να καταθέσουν πόσο άρρηκτα δεμένη είναι η «μητσοτακική» ομάδα και πόσο αλληλοϋποστηρίζονται τα στελέχη της. Αναλαμβάνει ο δείνα εκπρόσωπός της ένα υπουργείο; Αμέσως καταφθάνουν και οι υπόλοιποι. Φεύγει και πάει σε άλλο; Ακολουθούν και αυτοί. Σε κάθε επίπεδο, φορέα, νομό, δήμο, συνδικαλιστική οργάνωση, νεολαία και κόμμα, οι «μητσοτακικοί» έχουν εκπροσώπους.
Το 1997 ο κ. Καραμανλής εκλεγόμενος αρχηγός και το 2004 πρωθυπουργός «χάλασε» αρχικά τα σχέδια του «μητσοτακικού» μπλοκ ή μάλλον τα καθυστέρησε...
Με όσα όμως συμβαίνουν το τελευταίο χρόνο – από τον Ζαχόπουλο δηλαδή και μετά – οι «μητσοτακικοί» αναθάρρησαν, έκαναν νέες συμμαχίες και ήδη ελέγχουν το μισό ίσως υπουργικό συμβούλιο. Διαβλέπουν ότι επιτέλους ήλθε η ώρα της Ντόρας…
Φυσικά η έντονη δράση των «μητσοτακικών» έφερε και την αντίδραση των «καραμανλικών» που και μόνο εις την ιδέα της κ. Μπακογιάννη ως αρχηγού του κόμματος, «βγάζουν σπυράκια». Ούτε να σκεφτούν δεν θέλουν να παραδώσουν τα κλειδιά εις το 25% (τόση περίπου υπολογίζεται η δύναμη των «μητσοτακικών» εις το σύνολο των στελεχών). Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε κάθε νομό έχει εκλεγεί τουλάχιστον ένας «μητσοτακικός» βουλευτής, ο οποίος εις την περίπτωση που η Ντόρα πάρει τα ηνία, θα έχει το «πάνω χέρι» εις την περιφέρειά του σε σχέση με τον «καραμανλικό» βουλευτή.
Για αυτό εις το «καραμανλικό» μπλοκ ψάχνουν εναγωνίως για το αντίπαλο δέος της κ. Μπακογιάννη, η οποία έχει το προβάδισμα, ίσως και συμφωνημένο σε επίπεδο κορυφής…
Όμως δεν είναι εύκολο να βρεθεί ισοδύναμος αντίπαλός της με προοπτική νίκης. Ο κ. Σαμαράς εμφανίζεται ο πιο πιθανός, αλλά φέρει για πολλούς βαριά ακόμη τη σκιά της αποστασίας του 1993 και της πτώσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Σε κάθε περίπτωση έχει το προβάδισμα. Ο κ. Αβραμόπουλος έχει και αυτός τη σκιά του Κ.Ε.Π. και του χρεώνουν ακόμη την άρνησή του εις το γεύμα του «Διονύσου» να συνδράμει τη Ν.Δ. το 2000 με αποτέλεσμα την ήττα της. Πολύ δύσκολο πάντως να τα καταφέρει. Οι κ. Αλογοσκούφης και Παυλόπουλος έχουν καεί για διαφόρους λόγους ενώ οι μικρότεροι ηλικιακά αλλά και από άποψη αναγνωρισιμότητας, Ευριπίδης και Άρης δεν φαίνεται ακόμη να είναι έτοιμοι για το μεγάλο βήμα.
Και μένει ο κ. Σουφλιάς, ο οποίος ποτέ δεν ήταν αρεστός εις τους «καραμανλικούς», αντιθέτως μάλιστα.
Αυτά λοιπόν βλέπουν οι «καραμανλικοί» βουλευτές και τρελαίνονται. Βλέπουν τη Ντόρα να έρχεται και αυτοί να μην μπορούν να αντιδράσουν.
Φυσικά ουδείς σχεδόν εκτός Ν.Δ. είναι σε θέση να διακρίνει την οιαδήποτε διαφορά σε ιδεολογική βάση μεταξύ καραμανλικών και μητσοτακικών.
Το βέβαιο όμως είναι ότι εις τη Ν.Δ. δεν «πλακώνονται» για το «φιλελευθερισμό» ή τον «κοινωνικό συντηρητισμό»…
Για το ποιος θα συνεχίσει να κάνει κουμάντο εις το κόμμα «πλακώνονται»…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
