Η καταδίκη του κ. Ψωμιάδη έχει εγείρει πολλές και υπερβολικές αντιδράσεις εκατέρωθεν. Οι πολιτικοί του πολέμιοι αντέδρασαν λες και κατέρριψαν τη χούντα πρωτοστατούντος φυσικά του κ. Τρεμόπουλου, ο οποίος δε μπορούσε να κρύψει τη χαρά του. Θαρρείς ότι για όλα τα προβλήματα της Χώρας ευθύνεται ο κ. Ψωμιάδης. Από την άλλη, οι υποστηρικτές του στάθηκαν απέναντι στη δικαστική απόφαση επικριτικά και εντελώς, ισοπεδωτικά.
Ενώ, έξι βουλευτές του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κατέθεσαν τροπολογία στη βουλή - δεν ψηφίστηκε - που σε γενικές γραμμές έλεγε ότι για να εκπέσει του αξιώματός του κάποιος εκλεγμένος σε ΟΤΑ μετά από αμετάκλητη δικαστική απόφαση για παράβαση καθήκοντος, θα πρέπει η παράβαση να συνδέεται με το αξίωμα που κατέχει. Σε αντίθετη περίπτωση δεν υπάρχουν συνέπειες! Αν δηλαδή κάποιος καταδικαστεί και μάλιστα τελεσίδικα για παράβαση καθήκοντος ενώ είναι Νομάρχης αλλά εκλεγεί π.χ. Περιφερειάρχης, να μην εκπίπτει του αξιώματος του όπως προβλέπει σήμερα ο νόμος! Ενώ ο κ. Καρατζαφέρης δήλωσε ότι ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται κατά περίπτωση με στόχο να προσεταιριστεί κάποια χαμένα ψηφαλάκια του Νομάρχη της καρδιάς μας. Τι συνιστά όμως, ειδική περίπτωση; ή ειδική περίπτωση είναι οποιαδήποτε αδίκημα προέρχεται από κάποιον πολιτικό μας φίλο;
Και ναι μεν υπάρχουν πολιτικοί, που έχουν φάει εκατομμύρια και παραμένουν ατιμώρητοι αλλά αυτό σημαίνει ότι όλα τα μικρότερα αδικήματα θα πρέπει να μένουν ατιμώρητα; Τότε δε θα χρειαζόμασταν τα δικαστήρια και θα αποφασίζαμε μόνοι μας ποιος πρέπει να καταδικαστεί και ποιος όχι. Δεν τιμωρήθηκε κάποιος που καταχράστηκε δημόσιο χρήμα άρα γιατί να τιμωρηθώ εγώ που απλώς δεν έκανα καλά τη δουλειά μου;
Όμως, ο νόμος είναι νόμος και δε μπορεί να εφαρμόζεται επιλεκτικά και κατά το δοκούν ή στην περίπτωσή μας κατά πως μας συμφέρει. Ναι όντως υπάρχουν ατιμώρητα αδικήματα και ίσως πολύ σοβαρότερα αλλά από κάπου δε πρέπει επιτέλους, να αρχίσει η εφαρμογή των νόμων και για τους πολιτικούς ;
Από την άλλη, ο συγκεκριμένος βενζινοπώλης ήταν άρρωστος, όμως κανένας νόμος δε δικαιολογεί τη νόθευση βενζίνης και τη ζημιά των συνανθρώπων του σε περίπτωση ανίατης ασθένειας. Να δεχτούμε ότι ο κ. Ψωμιάδης λειτούργησε ανθρωπιστικά δεδομένων των πραγματικών περιστατικών και μείωσε υπέρογκα το πρόστιμο. Όμως κ. Ψωμιάδη και τα συναισθηματικά κίνητρα ακόμα κι αν δεν εμπεριέχουν δόλο και ίδιον όφελος επιφέρουν συνέπειες. Από την άλλη, αφού λειτούργησε συναισθηματικά και ήθελε να βοηθήσει έναν άρρωστο συνάνθρωπο, θα μπορούσε να βάλει από την τσέπη του κάποιο ποσό για τη κάλυψη του προστίμου.
Τέλος, το επιχείρημα ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός έχει νωπή τη λαϊκή εντολή αφού εκλέχτηκε ενώ ο λαός ήξερε τη συγκεκριμένη υπόθεση αποτελεί έναν άκρατο και εντελώς επικύνδυνο λαϊκισμό. Δε νομίζω ότι ο κ. Ψωμιάδης κατά τον προεκλογικό του αγώνα έκανε σημαία του τη συγκεκριμένη υπόθεση αλλά ακόμα και αυτό να είχε συμβεί ο λαός δεν καταδικάζει, δεν αθωώνει, ούτε η λαϊκή ψήφος είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Κυρίως όμως, ένας εκλεγμένος εκπρόσωπος του λαού δεν είναι υπεράνω του νόμου.Τότε κανένας Υπουργός δεν θα έπρεπε όχι μονο να τιμωρείται αλλά ούτε καν να κατηγορείται.
Το πολιτικό σύστημα με τέτοιες ενέργειες δείχνει να μην καταλαβαίνει ότι η ατιμωρισία και η ανοχή σε κάθε είδους αδικήματα δημιούργησε την ανίατη πολιτική κρίση που συμπαρέσυρε σε μεγάλο ποσσοστό και την οικονομική.
Όταν η πολιτική αλαζονεία χαρακτηρίζει έναν πολιτικό τότε η πολιτική ευθύνη πάει περίπατο. Κάποτε όμως έρχεται η στιγμή της κρίσης και τότε ο πολιτικός πρέπει να έχει την λεβεντιά να αποδέχεται και να αναλαμβάνει τις ευθύνες και τις συνέπειες των πράξεών του, αν έχει το αίσθημα της ευθύνης. Αν δεν το έχει καλύτερα να σιωπά και όχι να βγαίνει στα κανάλια και να παρακαλάει για άφεση αμαρτιών.
Έτσι, το περιβόητο αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη, που ακούμε συχνά από πολιτικά χείλη είναι κενό γράμμα.
Έφη Μαυροπούλου
