Πάνω που έχουν χάσει κάθε ελπίδα βλέπουν μακριά ένα καράβι, φωνάζουν με όση δύναμη τους έχει απομείνει, το καράβι τους βλέπει και τους μαζεύει, αλλά για κακή τους τύχη είναι πειρατικό.
Πάνω στο κατάστρωμα οι τρεις μουσουργοί πεσμένοι κάτω, και ο δεύτερος καπετάνιος τους ανακρίνει.
- Εσύ ποιος είσαι; ρωτά τον πρώτο.
- Εγώ είμαι ο Μπετόβεν ο μεγάλος συνθέτης, απαντά αυτός
- Και τι ξέρεις να κάνεις;
- Ξέρω να γράφω συμφωνίες!!
- Από δουλειές του καραβιού τι ξέρεις να κάνεις;
- Τίποτα.
- Αμάν, λέει ο κουρσάρος, την πατήσαμε.
Γυρνά τότε προς τον Μότσαρτ:
- Εσύ, του λέει, τι ξέρεις να κάνεις;
- Εγώ είμαι ο Μότσαρτ, το παιδί θαύμα, γράφω και εγώ έργα, όπερες κλπ.
- Καλά, του λέει, να δένεις τον φλόκο στο κατάρτι ξέρεις;
- Όχι βέβαια, εγώ είμαι μουσικός.
Έξαλλος ρωτά και τον Λιστ:
- Εσύ; Πες μου ότι ούτε και συ δεν ξέρεις καμιά δουλειά του καραβιού.
- Όχι βέβαια, εγώ είμαι ο Λίστ ο μεγάλος μουσικός εγώ ξέρω να γράφω βαλς.
Πάει, λοιπόν και αυτός στον αρχιπειρατή και του λέει:
- Καπετάνιε, αυτοί είναι τελείως άχρηστοι δεν ξέρουν να κάνουν τίποτα, μόνο κάτι μπούρδες για μουσικές λένε, σκέτη φύρα είναι.
- Πέτα τους στα σκυλόψαρα τότε!!
Τους παίρνει τότε αυτός τους δένει τα χέρια και τα μάτια και τους πετά στη θάλασσα, έρχονται οι καρχαρίες και τους τρώνε.
ΤΕΛΟΣ
-
-
-
-
-
-
-
Ηθικό δίδαγμα: Η Πειρατεία σκοτώνει τη Μουσική!!!!!!!
