Ή αλλιώς... πώς θα πατάω κάτι που πετάει;
Η τεχνολογία 3D είναι πολύ ωραία, αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι για περιορισμένη χρήση. Έτσι, βέβαια, όπως πάει το όλο θέμα, θα φτάσουμε να έχουμε κινητά με 3 ίντσες οθόνη και βάθος αμέτρητο. Λες και κοιτάμε δηλαδή μέσα σε ένα ποτήρι που επιπλέουν ένα σωρό παγάκια.
Δεν ξέρω πόσο ωραίο και λειτουργικό θα είναι αυτό. Συν του ότι με τη σημερινή τεχνολογία touch το 3D είναι ασύμβατο. Πώς να πατήσεις κάτι που επιπλέει μπροστά σου;
Και ας πούμε ότι η τεχνολογία βρίσκεται και έτσι μπορείς να πατήσεις ό,τι επιπλέει. Άντε να το κάνεις αυτό σε μια οθόνη 3 ιντσών, που η μια εφαρμογή μπορεί να είναι κρυμμένη πίσω από μια άλλη. Σαν να βλέπω από τώρα χρήστες κινητών να στριφογυρίζουν τις συσκευές τους για να μπορέσουν να δουν κρυμμένα αντικείμενα στις οθόνες των 3D κινητών τους.
Επίσης, έχω κάποιους ενδοιασμούς για το πως θα μπορεί να αντιλαμβάνεται το βάθος στον πραγματικό κόσμο ένας άνθρωπος που έχει μπερδέψει τον εγκέφαλό του μετά από παρατεταμένη χρήση μιας οθόνης 3D. Μελέτες δείχνουν ότι υπάρχει σύγχυση και δυσκολία αντίληψης του χώρου μετά από αρκετές ώρες μπροστά από οθόνες 3D. Φανταστείτε το τώρα αυτό σε συνδυασμό με μια γυναικεία παρουσία στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου...
Ναι στην τεχνολογία 3D που είναι εντυπωσιακότατη, ειδικά σε μεγάλες οθόνες και όταν παρακολουθείς ταινίες ή παίζεις παιχνίδια. Απλώς όλη η τρέλα, έτσι όπως εξελίσσεται, μου θυμίζει λίγο από τεχνολογική φούσκα. Μέχρι να σκάσει, αν σκάσει, ας ελπίσουμε να μην κουτουλάμε σε κολόνες, να μην παλεύουμε στριφογυρίζοντας τα μελλοντικά κινητά μας και να έχουμε δρόμους με λιγότερα μποτιλιαρίσματα
(Πηγή : http://e-pcmag.gr/techtalk/ti-xepida-apo-othonitsa-mia-stalia)
JK
