Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΒΕΒΑΙΗΣ ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ


Από το Μυστήριο
Η προπαγάνδα των αργυρώνητων εν Ελλάδι πολιτικών, δημοσιογράφων, πανεπιστημιακών και πάσης φύσεως «αναλυτών» θέλει την Τουρκία ως μία περιφερειακή υπερδύναμη. Σωρεία άρθρων, «αναλύσεων» και «εκτιμήσεων» παρουσιάζουν την Τουρκία ως μία οικονομικά ακμάζουσα χώρα, με έναν πανίσχυρο στρατό, ο οποίος εξοπλίζεται με τα πλέον σύγχρονα και φονικά όπλα.
Σκοπός όλων αυτών των αναλύσεων είναι να «πειστεί» η ελληνική κοινή γνώμη ότι περιττεύει κάθε προσπάθεια αντίστασης εκ μέρους της Ελλάδος έναντι των διεκδικήσεων της Άγκυρας.
Εν ολίγοις προσπαθούν να πείσουν ότι η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να αντισταθεί εις τη δύναμη των Τούρκων, οπότε πρέπει να κάτσει στα αυγά της. Σε κάθε κρίση (Ίμια, S 300, προδοσία – παράδοση Οτσαλάν, υφαλοκρηπίδα, υπερπτήσεις τούρκικων μαχητικών πάνω από τα ελληνικά νησιά, κλπ) όλα τα ανωτέρω φερέφωνα μας «συμβουλεύουν» να υποχωρήσουμε για να μην «πάθουμε κανένα κακό». Τώρα μάλιστα με την σοβούσα οικονομική κρίση τα επιχειρήματά τους φαντάζουν ακόμη περισσότερο λογικοφανή. Τον ενδοτισμό και την υποχωρητικότητά τους την έχουν βαφτίσει «real politic».
Τα γεγονότα όμως τους διαψεύδουν, τους ξεμπροστιάζουν. Η Τουρκία δεν είναι, ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει περιφερειακή υπερδύναμη. Ναι μεν οι ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας της είναι εντυπωσιακοί, όμως το χάσμα των σχετικά ολίγων πλουσίων και των δεκάδων εκατομμυρίων φτωχών (νεαρής ηλικίας μάλιστα) διευρύνεται και εις το μέλλον είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει κοινωνικές εντάσεις.
Εν τω μεταξύ διεξάγεται και η αέναη πάλη Κεμαλιστών – Ισλαμιστών, ήτοι του εκσυγχρονιστικού δυτικότροπου μέρους της Τουρκίας εναντίον του παραδοσιακού μέρους, η οποία κορυφώθηκε με την υπόθεση Εργενεκόν.
Ως προς την στρατηγική της βαρύτητα, κατ’ αρχήν το Ισραήλ έδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο εις την Άγκυρα προ μηνός, ποιος είναι το αφεντικό στη Νοτιανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Οι ΗΠΑ, από την άλλη, έχουν δείξει παντί τρόπω την έντονη ενόχληση τους για την προσπάθεια διαμεσολάβησης της Τουρκίας υπέρ του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Ο πολυδιαφημισμένος (κάποιοι μάλιστα εις την ημεδαπή στάζουν μέλι εις το άκουσμα του ονόματός του) Τούρκος ΥΠΕΞ, Αχμέτ Νταβούτογλου, ήδη δέχεται βολές εντός και εκτός Τουρκίας για την ακολουθούμενη επιθετική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Οι Τούρκοι χάνουν τους στρατηγικούς συμμάχους τους.
Όμως, το πλέον σοβαρό πρόβλημα της γείτονος χώρας είναι ξανά το Κουρδικό. Από τις αρχές του χρόνου πάνω από 150 Τούρκοι στρατιώτες και παραστρατιωτικοί έχουν σκοτωθεί και εκατοντάδες άλλοι έχουν τραυματιστεί από τις σχεδόν καθημερινές επιθέσεις των ανταρτών του PKK εναντίον στρατιωτικών στόχων. Οι Κούρδοι δεν αρκούνται πια σε τοποθετήσεις βομβών σε διερχόμενα στρατιωτικά οχήματα, αλλά δεν διστάζουν να επιτίθενται εναντίον φυλακίων, τα οποία επανδρώνουν κληρωτοί τούρκοι στρατιώτες άρα και ανεκπαίδευτοι, με φονικά αποτελέσματα.
Η Τουρκία ματώνει οικονομικά εις τα βουνά του Κουρδιστάν, διεξάγοντας έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδίσει.
Όσο και αν υπερέχει σε πολεμικό εξοπλισμό, έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι δεν καταβάλεται ένα αντάρτικο, όταν υποστηρίζεται μαζικά από ένα έθνος. Πόσω μάλλον όταν το έθνος αυτό αριθμεί 15.000.000, με εκατομμύρια εξ αυτών να κατοικεί σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας, οι οποίες απειλούνται άμεσα με αντάρτικο πόλεων…
Το Κουρδικό έχει επανέλθει εις το προσκήνιο, καθώς οι εξαγγελίες και υποσχέσεις του Ταγίπ Ερντογάν προς τους Κούρδους περί ισονομίας και ανάδειξης της κουρδικής εθνικής ταυτότητας έμειναν στα λόγια. Οι Κούρδοι, οι οποίοι τον είχαν ψηφίσει μαζικά στις προηγούμενες και προπροηγούμενες εκλογές, ένιωσαν προδομένοι. Η αλήθεια είναι ότι το κεμαλικό κατεστημένο ουδέποτε είδε με θετικό μάτι τις όποιες παραχωρήσεις προς τους Κούρδους και για το λόγο αυτό το μακρύ χέρι του Κεμαλισμού, η δικαιοσύνη, προέβη σε δικαστικές διώξεις εναντίον Κούρδων βουλευτών και δημάρχων.
Φυσικά, μόνο τυχαία δεν είναι η χρονική σύμπτωση της έξαρση της επιθετικότητας των Κούρδων με την σύγκρουση Ισραήλ – Τουρκίας. Ας μην ξεχνάμε ότι το Ισραήλ και δη η Μοσάντ έστησαν επί της ουσίας το ημιανεξάρτητο κράτος των Κούρδων εις το Β. Ιράκ. Φαίνεται ότι οι Ισραηλινοί ξεπληρώνουν με το ίδιο νόμισμα τους Τούρκους, για την στήριξη που παρέχουν εις τους Παλαιστίνιους…
Η προχθεσινή όμως εξέλιξη είναι ικανή να κάνει τα κόκαλα του Κεμάλ να τρίζουν και την καθεστηκυία τούρκικη τάξη να βλέπει εφιάλτες. Ο μεγαλύτερος φόβος των Τούρκων από συστάσεως του τούρκικου κράτους, ήτοι η διάσπαση της Τουρκίας, λαμβάνει πια σάρκα και οστά.
Ο στρατιωτικός ηγέτης του ΡΚΚ, Μουράτ Καραγιλάν, μιλώντας στο BBC απηύθυνε πρόταση ανακωχής προς την Τουρκία. Ο Καραγιλάν δήλωσε ότι οι μαχητές του είναι πρόθυμοι να αφοπλιστούν υπό την εποπτεία των Ηνωμένων Εθνών, «εάν το κουρδικό ζήτημα επιλυθεί με δημοκρατικό τρόπο, μέσω διαλόγου». Προειδοποίησε, όμως, την Άγκυρα ότι εάν δεν αποδεχθεί τις προτάσεις, το ΡΚΚ θα προχωρήσει στην ανακήρυξη αυτόνομου κουρδικού κράτους. «Ναι, θα κατεβάσουμε τα όπλα μας, εάν το κουρδικό ζήτημα επιλυθεί διά της δημοκρατικής οδού, μέσω διαλόγου. Εάν η τουρκική κυβέρνηση απορρίψει αυτή την πρόταση, θα πρέπει να ανακηρύξουμε την ανεξαρτησία μας» διαμήνυσε ο Καραγιλάν.
Φυσικά, η πρώτη ανεπίσημη αντίδραση της Τουρκίας ήταν αρνητική, καθώς αξιωματούχος της είπε στο βρετανικό ειδησεογραφικό δίκτυο πως «δεν σχολιάζει δηλώσεις τρομοκρατών».
Σε περίπτωση που το PKK προχωρήσει στην ανακήρυξη ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, είναι βέβαιο ότι η κλιμάκωση της σύγκρουσης θα είναι ραγδαία.
Γίνεται αντιληπτό λοιπόν, ότι έχει ήδη ξεκινήσει ο αγώνας των Κούρδων μόνο στόχο έχει την ανεξαρτητοποίηση του Κουρδιστάν, στόχος που τελικά θα επιτευχθεί εις το απώτερο μέλλον λόγω και του μεγέθους του κουρδικού έθνους.
Μέχρι τότε η Τουρκία θα χάνει καθημερινά τα παιδιά της στα βουνά του Κουρδιστάν, ματώνοντας και οικονομικά, γεγονός που θα την οδηγήσει μετά βεβαιότητας σε οικονομική καταστροφή και εν τέλει σε διάσπαση ανάμεσα εις το ευρωπαϊκό – τουρκικό κομμάτι και το Κουρδιστάν.
Το ανωτέρω σενάριο δεν αποτελεί έναν ευσεβή πόθο, αλλά έχει πολλές πιθανότητες πια να επαληθευθεί.
Το ακόμη πιο τρομακτικό σενάριο για την Τουρκία είναι να ξυπνήσουν και τα έθνη των εκατομμυρίων Κιργισίων και Αράβων που ζουν στην χώρα και να θέσουν και αυτά θέματα αυτοδιάθεσης…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ