Ο Ρουβικώνας είναι ένας ποταμός στη βόρειο Ιταλία, όπου ο Ιούλιος Καίσαρας το 49 π.χ. τον διέσχισε, όταν αποφάσισε πια να έρθει αντιμέτωπος με τον Πομπηίο. Η έκφραση σημαίνει να πάρεις μια ριψοκίνδυνη απόφαση χωρίς επιστροφή (από την ίδια ιστορία έχει μείνει και το alea jacta est για όσους διαβάζουν Αστερίξ: "ο κύβος ερίφθη").
Γι' αυτό και γω θα πω ορισμένα πράγματα πρός τιμήν της ελληνοσερβικής φιλίας.
Κατ' αρχήν, τίμη και δόξα στους ήρωες εθελοντές, επαναλαμβάνω εθελοντες και όχι μισθοφόροι που πολέμησαν στο πλεύρο των αδερφών μας Σέρβων.
Το ότι έγιναν μονάδα του σέρβικου στράτου με τα δικά της εμβλήματά.
Το μήνυμα του στρατηγού Μπλάντιτς που ζήτησε να μπεί η ελληνική σημαία στη πόλη για τους γενναίους Έλληνες που πολέμησαν στο πλευρό μας.
Τα μετάλια που απένειμε ο ηρωικός Ράντοβαν Κάραντιτς (που το '93 στην Αθήνα μπροστά στους πολιτικούς μας είπε, ότι έχουμε μόνο το Θεό και τους Έλληνες στο πλευρό μας) στους Έλληνες εθελοντές.
Όλα αυτά έγραψαν μια σύγχρονη χρυσή σελίδα Ελλήνων στρατιωτών που με αυταπάρνηση και χωρίς προσωπικό κέρδος πολέμησαν για το δίκιο της Σερβίας.
Εδώ θέλω να δηλώσω την απόλυτη αντίθεσή και ενόχληση μου για τον κ. Ανδριανόπουλο, γιό ενός εκ των θρυλικών 5 αδερφών, ο οποίος το 1999 κατά τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς επιτίθετο σε όσους υποστήριζαν τους Σέρβους, ενώ το 2005 άλλη δουλειά δεν είχε να κάνει, φαίνεται, και φαγώθηκε να κάνει ερωτήσεις στη Βουλή με σκοπό να στείλει τους Έλληνες ήρωες του πολέμου της Γιουκοσλαβίας στα διεθνή δικαστήρια.
Άλλη μια μεγάλη προσωπικότητα ήταν ο αδικοχαμένος Αρκάν. Ο εγχώριος και ο διεθνής τύπος συλλήβδην το κατηγορήσανε για δολοφόνο σφαγέα, χασάπη κτλ αυτόν και τους τίγρεις του, όπως ονόμαζε την ειδική μονάδα που έφτιαξε από τον ανθό της Σερβίας. Δηλαδή τι έπρεπε να κάνει, την πάπια, επειδή ηταν πατριώτης; Επαναλαμβάνω, η χώρα του βρισκότανε 5 χρόνια σε πόλεμο. Στα μάτια τα δικά μου λοιπόν και των περισσότερων Σέρβων είναι εθνικός ήρωας και μεγάλος ηγέτης. Επισημάνω δε, του στενούς δεσμούς του Αρκάν με εξέχουσες προσωπικότητες της ελληνικής νύχτας καθώς και με γνωστούς Έλληνες οπαδούς.
Ο λόγος που ασχολήθηκα με τους σύμμαχους Σέρβους σήμερα δεν είναι μόνο η συμπάθεια που τους έχω, αλλά το γεγονός οτι βρίσκω πολλές ομοιότητες ιστορικά στη διάσπαση της Γιουκοσλαβίας με την τωρινή ελληνική πραγματικότητα, αλλά δεν θα επεκταθώ καλοκαιριάτικα. Δεν είναι τώρα η εποχή. Πάντως από εχθρούς εσωτερικούς και γείτονες έχουμε πλεόνασμα, αντίθετα στην οικονομία μας είμαστε πάντοτε μείον...
Υ.Γ. Πολλά ανθεληνικά site Σκοπιανών, Τούρκων, Αλβανών κτλ ζητάνε (όπως και ο κ. Ανδριανόπουλος) την καταδίκη των ηρώων. Δίνουνε στοιχεία, ονόματα, τόπος, διαμονής κτλ των ηρώων, αλλά εντύπωση μου κάνουν αυτά που γράφει ένα φιλοβουλγαρικό (γενικά) site, το http://www.bulgarmak.org/ για τη Σερμπρένιτσα, αλλά και για ότι η Μακεδονία ανήκει στους Βούλγαρους, ότι η ελληνική ιστοριά είναι ψεύτικη κτλ. Ένα έχω να πω για αυτό το site. Με τους Βούλγαρους δεν εχώ τίποτα, δεν τους έχω άχτι, όπως έχω άλλους λαούς με προεξέχοντες τους Τούρκους, αλλά τόσα και τόσα άπειρα, θα έλεγα, "μαθήματα" του προηγούμενου αιώνα που λάβατε, ρε βλάκες διαχειριστές αυτού του site, δεν ήταν αρκετά; Θέλετε και άλλους γύρους; Αφήστε μας να ασχοληθούμε ήσυχα με το ψέμα (Τουρκία) στην άλλη πλευρά του Αιγαίου
Ο ΕΡΥΘΡΟΣ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ
