Εις τη συμβολή λοιπόν των οδών Ιπποκράτους και Ναυαρίνου επιχείρησα να διασχίσω τη διάβαση των πεζών με σκοπό να περάσω εις απέναντι πεζοδρόμιο. Και λέω ότι επιχείρησα, διότι ένας νεοέλληνας γάιδαρος εκείνη τη στιγμή πάρκαρε το αυτοκίνητό του πάνω εις τη διάβαση με αποτέλεσμα να μην μπορώ να περάσω και να φθάσω εις το πεζοδρόμιο.
Ομολογώ ότι δεν έχω πια την υπομονή να αντέξω ανάλογες συμπεριφορές και ως συνήθως αντέδρασα. Εις την παρατήρησή μου ότι πρόκειται περί διάβασης πεζών, ο εν λόγω «γάιδαρος», αφού μου «εξήγησε» ότι περιμένει να φορτώσει, έκανε την «παραχώρηση» και μου επέτρεψε να φθάσω εις το πεζοδρόμιο.
Μετά από αυτήν την «παραχώρησή» του προφανώς θα έπρεπε να τον ευχαριστήσω κιόλας.
Εκείνο όμως που εξόργισε ήταν ότι εις το απέναντι πεζοδρόμιο – πέντε μέτρα απόσταση – παρακολουθούσαν το όλο σκηνικό απαθείς τέσσερις – πέντε αστυνομικοί των ΜΑΤ. Εντελώς αδιάφοροι, κοινώς εις τον δικό τους μοναδικό κόσμο.
Όταν φώναξα προς αυτούς και τους υπέδειξα την ανωτέρω παραβατική συμπεριφορά, πάλι δεν αντέδρασαν, παραμένοντας σε αφασία. Με κοιτούσαν, τους κοιτούσα, και αυτό.
Πραγματικά θα ήθελα να ήξερα, τι τους μαθαίνουν εις τις αστυνομικές σχολές και πως τους εκπαιδεύουν όταν έχουν πια αναλάβει υπηρεσία.
Προφανώς θα τους έχουν πει, ότι όταν υπηρετείς εις την Τροχαία, δεν υπάρχει λόγος να ασχολούνται με τα επ’ αυτοφώρω αδικήματα, παρά μόνο με τις κλήσεις. Οπότε, αν είναι επιφορτισμένοι (sic) με το σωρηδόν κόψιμο κλήσεων, δεν είναι υποχρεωμένοι να ενδιαφερθούν για κάποιο άλλο αδίκημα που τελείται ενώπιον τους. Έτσι, και τα ΜΑΤ, όταν φρουρούν τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και μπροστά τους παρκάρει κάποιος πάνω σε διάβαση, δεν είναι υποχρεωμένοι να του ζητήσουν έστω να απομακρυνθεί, αφού ο ρόλος τους είναι επακριβώς ορισμένος, να φρουρούν…
Δεν υπάρχει άλλη λογική εξήγηση.
Υ.Γ. Αποτελεί μέγα κατόρθωμα ότι με τα καμώματα, τη συμπεριφορά, αλλά και την ανικανότητα της ΕΛ.ΑΣ., έχει καταφέρει να απομακρύνει τα συντηρητικά στρώματα της κοινωνίας, ήτοι τους τελευταίους υπερασπιστές της.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
