Από τον Πληροφοριοδότη
Περίεργα άρθρα συνεχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους συχνά πυκνά στις τουρκικές εφημερίδες σχετικά με τα γεγονότα την νύχτα των Ιμίων. Λες και κάποιος θέλει να υπενθυμίσει στους Τούρκους, αλλά και στους φίλους και συμμάχους Έλληνες, τι έγινε την περίοδο αυτή και φυσικά τις μέχρι τώρα συνέπειες στα θέματα «συνδιαχείρισης» του Αιγαίου που προωθεί η Άγκυρα.
Μια εκδοχή για τη νύχτα της 30ης-31ης Ιανουαρίου 1996 και την κορύφωση της έντασης στις βραχονησίδες Ιμια πρόβαλε στις αρχές της εβδομάδας η τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ», δημοσιεύοντας επιστολή Τούρκου αξιωματικού που υπηρετούσε σε τουρκική φρεγάτα στην περιοχή εκείνη τη μέρα.
Ο αξιωματικός υποστηρίζει ότι η πτώση του ελληνικού πολεμικού ελικοπτέρου κατά την κρίση στις βραχονησίδες Ιμια το 1996 έγινε, αφού το ελικόπτερο εξέπεμψε σήμα κινδύνου, στη συνέχεια η ελληνική φρεγάτα δεν κατάφερε να φωτίσει την πλατφόρμα προσγείωσης, η διοίκηση της οποίας απέρριψε πρόταση της παραπλήσιας τουρκικής φρεγάτας για προσγείωση του ελικοπτέρου σε αυτήν.
Στην επιστολή αναφέρεται ότι «Καθώς πλησίαζε η ώρα της
επιχείρησης και η ένταση κορυφωνόταν, έγιναν δύο απροσδόκητα πράγματα: το ελικόπτερο του ελληνικού πλοίου Ύδρα εξέπεμψε σήμα κινδύνου. Το σήμα αυτό το ακούσαμε κι εμείς. Το Ύδρα όμως δεν κατάφερε να φωτίσει την πλατφόρμα. Στην έκκληση της τουρκικής φρεγάτας Γιαβούζ προς το ελληνικό ελικόπτερο και το πλοίο "η πλατφόρμα προσγείωσής μας είναι ανοιχτή, μπορεί να προσγειωθεί το ελικόπτερο", λάβαμε από τον διοικητή του Ύδρα την απάντηση "negative, negative", με την πιο ψυχρή φωνή που έχω ακούσει ποτέ".
Εμείς από την πλευρά μας δεν θα σταθούμε στις ανακρίβειες που αναφέρονται στο παραπάνω άρθρο, όπως για παράδειγμα ότι το μοιραίο ελικόπτερο ανήκε στην φρεγάτα «Ναβαρίνο» και όχι στην Ύδρα, αλλά αντίθετα θα σταθούμε στα τελευταία λόγια του χειριστή ...negative…negative…
Φανταστείτε λοιπόν από την μια μεριά τον χειριστή να απαρνείται την τελευταία του ίσως ελπίδα για σωτηρία, που δεν ήταν άλλη από την προσγείωση στο ελικοδρόμιο της τουρκικής φρεγάτας. Φανταστείτε τον ηρωισμό και την υπερηφάνεια του πραγματικού Έλληνα στην περίπτωση αυτή.
Και από την άλλη πλευρά, ας φέρουμε όλοι στο μυαλό μας την εικόνα του κ. Πάγκαλου, τότε ΥΠΕΞ, όταν ενδιαφερόταν μόνο για το πως θα καταφέρει να απομακρύνει την Ελληνική σημαία από τα Ίμια, φτάνοντας στο σημείο να επικαλείται και την βοήθεια του «θεού ανέμου» για να κατεβάσει την σημαία από τον βράχο...
Τα παληκάρια έδιναν τη ζωή τους θυσιαζόμενα για την Ελλάδα, τη στιγμή που το παιχνίδι ήταν στημένο...
Δυστυχώς για εμάς, οι ίδιοι πολιτικοί διαχειρίζονται σήμερα και τις ανεξέλεγκτες προκλήσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο, με τα τούρκικα μαχητικά να πετάνε πάνω από τα Ελληνικά νησιά και τα ερευνητικά σκάφη να οργώνουν την υφαλοκρηπίδα μας για πετρέλαιο. Εξάλλου, το «ΧΩΡΑ» δεν βυθίστηκε ποτέ !!!
Η ανοχή, η αδυναμία, και κυρίως η φοβία φαίνεται ότι χαρακτηρίζουν απόλυτα την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα στον χώρο των πολιτικών μας.
Ξεκάθαρο είναι ακόμα, ότι έχουμε όλοι μας ευθύνη για τις επιλογές μας και θα πρέπει κάποτε να αναλάβουμε το μερίδιο που μας αναλογεί.... με κάθε κόστος
Ο Πληροφοριοδότης
