Πολλά είναι αυτά που μπορούν να γραφούν για το χθεσινή μεγάλη ευρωπαϊκή νίκη του Παναθηναϊκού. Το βασικότερο όμως όλων, είναι το εξής : Η νίκη είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ για έναν βασικό λόγο. Γιατί επιτεύχθηκε με μια αμυντική λειτουργία που ήτανε της πλάκας. Και με έναν αρνητικό (δεν κάνει το παλικάρι ο Σπυρόπουλος για μεγάλη ομάδα) αριστερό μπακ. Που ήταν ο... καλύτερος παίκτης του Ρανιέρι. Πάλι καλά που δεν τον ακολούθησαν (σε απόδοση) οι μεσοεπιθετικοί του πολυμετοχικού. Και εξηγούμαι :
- Ο Σιμάο έπαιζε για δύο και για τρεις...
- Ο «Σάλπι» απέδειξε (ΞΑΝΑ) πόσο ΧΡΗΣΙΜΟΣ είναι. Για μένα του αξίζει ο άτυπος τίτλος του MVP. Κάνει το «1-1», βγάζει και απίθανη σέντρα συστημένη στο κεφάλι του «killer» «Τζιμπρίλ Σισέ». Το «3-2» (θρίαμβος) θα μείνει ιστορία...
- Ο (ανύπαρκτος) απ' το 46' ως το 89' Σισέ, απέδειξε (λες και το χρειάζεται..) ποιος είναι. Πόσο «βαριά» τα έχει.
- Ο Νιόπλιας παρέδωσε μαθήματα προπονητικής. Και «απάντησε» σε όσα του «έσουραν» οι «γνωστοί - άγνωστοι». Αποτελεί ιεροσυλία να τίθεται σε σύγκριση με τον ΑΠΙΘΑΝΟ Τεν Κάτε. Που πήγε να.. δείξει τις γνώσεις του, κάπου στην... Αραβία.
Η ρεβάνς της ερχόμενης εβδομάδας είναι πολύ δύσκολη. Και εγώ εκτιμώ πως η Ρόμα (της φτάνει το «μισό - μηδέν») θα είναι αυτή που θα περάσει στους «16» του Europa League. Χθες πάντως ο Παναθηναϊκός απέδειξε για ακόμα μία φορά, το αυτονόητο : Είναι ο καλύτερος εκπρόσωπός μας στα Κύπελλα Ευρώπης. Και τούτο δεν το δέχονται, μόνο οι «κομπλεξάρες»...
BETMIXER