Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Τον λογαριασμό θα τον πληρώσουμε με υποχωρήσεις στα εθνικά...

Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε τις δραματικές εξελίξεις στην οικονομία και έφτασε η στιγμή να δούμε το φινάλε. Δυστυχώς δεν θα έχει happy end, αλλά to be continued…Το θέμα είναι πόσες συνέχειες θα έχει γιατί αν πάει σαν τον γνωστό κινηματογραφικό μποξέρ ROCKY, την κάτσαμε τη βάρκα…
Τα πρώτα μέτρα έχουν ήδη αρχίσει να εφαρμόζονται αλλά τα χειρότερα έπονται.
Δώρο Χριστουγέννων, Πάσχα, επιδόματα, ασφαλιστικό και κάθε λογής παροχή έχουν ήδη μπει στο στόχαστρο των ειδημόνων της οικονομίας.
Λογικό, αφού αποτελεί πάγια τακτική όλων των τεχνοκρατών ότι για να φέρεις κέρδος, όταν δεν έχεις τα ανάλογα έσοδα, πρέπει να μειώσεις τα κόστη σου. Μόνο που τα golden boys αποφοιτήσαντες του Χάρβαρντ και των άλλων παρόμοιων ευαγών ιδρυμάτων είναι νουμερολάτρες, σφόδρα καπιταλιστές και λιγότερο ανθρωπιστές. Και όσο περισσότερο golden είναι, τόσο λιγότερη ανθρώπινη συνείδηση έχουν.
Το πρόβλημα δεν είναι αυτοί, αλλά εμείς. Τι κάναμε εμείς για να μην φτάσουμε σε αυτό το σημείο.
Θέλετε να σας πω τι κάναμε; Δεν μπορώ, γιατί αναφερόμενος εις τους πολιτικούς μας θα εκτροχιαστώ λεκτικά με ύβρεις και σε επίπεδο που δεν ταιριάζει στο πολιτισμένο αυτό blog, στο οποίο φιλοξενούμαι.
Το πρόβλημα βέβαια είναι πολυσύνθετο και διαφωνώ κάθετα με όσους υποστηρίζουν ότι είναι οικονομικό.
Οικονομικό είναι μόνο στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή του 100% ελέγχου της κυκλοφορίας του χρήματος και της εξαθλίωσης του ανθρώπινου γένους με σκοπό την απόλυτη εξάρτηση όλων των εθνών, και απώτερο σκοπό την αφαίρεση της ελεύθερης βούλησης και σκέψης.
Οι μέθοδοι γνωστοί και έχουν ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζονται ανά τον κόσμο (γιγάντωση των τραπεζών και των πολυεθνικών, συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, μείωση αγοραστικής δύναμης, αφαίρεση προνομίων, αναδιανομή πλούτου).
Για την Ελλάδα όμως το θέμα είναι άκρως πολιτικό και έχει σχέση τόσο με Εθνικά όσο και με Ευρωπαϊκά θέματα (εξοπλισμοί , Τουρκία, Κυπριακό (σχέδιο Ανάν), Σκοπιανό (βέτο), Θράκη, Ήπειρος, ενέργεια – άνοιγμα προς τη Ρωσία, Ελληνικά πετρέλαια (αν υπάρχουν), η σχέση ευρώ – δολαρίου κ.α.)
Τι νομίζατε; Ότι το ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν ή το βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ δεν θα το πληρώναμε;
Για μία ακόμη φορά είδαμε το τυρί, αλλά δεν είδαμε τη φάκα. Απλόχερα η «παγκόσμια κοινότητα» μας προσέφερε Ολυμπιακούς αγώνες (ανάπτυξη) ένταξη στο ευρώ, έκαναν ότι δεν έβλεπαν τα ελλείμματα μας, τραπεζικά συστήματα, όπου όλοι θα μπορούσαν με πλαστικό χρήμα να ευημερήσουν.
Όλα τα πράγματα όμως έχουν ένα αντάλλαγμα.
Είμαι πεπεισμένος ότι αν υπαναχωρούσαμε ή ακολουθούσαμε τις εντολές στα παραπάνω θέματα, δεν θα άνοιγε μύτη… Αν δίναμε τα ανταλλάγματα…
Το κακό είναι ότι το παίζαμε και ουδέτεροι (ότι το «παίζαμε» είναι βέβαιο).
Εθνικά υπερήφανοι. Δεν επιλέξαμε καμία πλευρά.
Δεν μπορείς όμως να είσαι εθνικά υπερήφανος μόνο σε επιλεγμένα θέματα που φοβάσαι ότι θα έχουν πολιτικό κόστος. Πρέπει να είσαι παντού. Δεν μπορείς με άλλα λόγια να λες όχι στην ένταξη των Σκοπίων, και από την άλλη να καταβροχθίζεις αμάσητα τα κοινοτικά κονδύλια.
Βλέπετε εσείς καμία υπερηφάνεια σε αυτό; Και μαλάκες και υπερήφανοι λοιπόν….
Η στάση λοιπόν αυτή που κρατάμε τόσα χρόνια, θα μεταμορφωθεί σε στάση επίκυψης. Και όλοι αυτοί που περίμεναν τα ανταλλάγματα, θα πάρουν θέση πίσω μας και θα περιμένουν τη σειρά τους υπομονετικά χωρίς σάλιο (που είπε και ο Λοβέρδος) έχοντας καταπιεί κουτιά από Viagra για μεγαλύτερη διάρκεια…
Νιώθουν ότι πιαστήκανε μαλάκες. Άρα η πράξη θα περιέχει και στοιχεία εκδίκησης…
Μάθανε ότι πηδ…..στε πλακώσανε και οι γύφτοι που λέει και ο θυμόσοφος λαός μας. Το θέμα είναι, πόσοι είναι αυτοί που περιμένουν να μας πηδ…..
Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε φίλους ούτε συμμάχους. Μόνο λυκοφιλίες. Και για κερδίσεις από αυτές πρέπει και εσύ να είσαι λύκος…
Οι ευθύνες βέβαια που αναλογούν σε όλους εμάς, τους πολίτες αυτής της χώρας που θεωρούμαστε πολιτικοποιημένα ζώα (ζώα σίγουρα), είναι τεράστιες.
Θα αναφερθώ όμως την επόμενη φορά.
Υ.Γ. Χαρίζω και ένα επιχείρημα στην Ν.Δ. … Τελικά η στάση του πρώην πρωθυπουργού που προκήρυξε εκλογές (που ήξερε ότι θα χάσει) και η προμελετημένη παραίτηση του, ήταν στάση εθνικά υπερήφανη και με υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στην κατάσταση. Φαντάζεστε να έπρεπε να πάει ο ίδιος να διαπραγματευτεί με όλους αυτούς που συναντά ο τωρινός πρωθυπουργός;
Με τί μούτρα;;;
Εις το επανιδείν.
Ο ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ