"Κυρία σεβαστής ηλικίας με αμύθητα πλούτη (κινητά, ακίνητα, καταθέσεις κλπ) ζητά κύριο να τη συντροφέψει στο υπόλοιπο της ζωής της ο οποίος θα τηρεί τιςεξής 3 προϋποθέσεις:
1. Δε θα την εγκαταλείψει ποτέ,
2. Δε θα την χτυπήσει ποτέ,
3. Στο κρεβάτι θα είναι...ταύρος."
Η αγγελία δημοσιεύεται, η κυρία περιμένει 1 εβδομάδα, 1 μήνα, 1εξάμηνο, 1 χρόνο....
Έχει πια απελπιστεί: "Τι να τα κάνω τα πλούτη όταν δεν έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου! Θα με φάει η μαύρη μοναξιά!".
Κι ενώ η κυρία μοιρολογεί χτυπάει το κουδούνι της πόρτας. Η κυρία ακούει το κουδούνι και τρέχει να ανοίξει. Έκπληκτη αντικρίζει έναν κύριο σε αναπηρικό καρότσι χωρίς χέρια και πόδια.
- Γεια σας, λέει ο κύριος. Ήρθα για την αγγελία!!
Η κυρία μένει έκπληκτη αλλά προσπαθεί να φανεί ψύχραιμη.
- Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά υπήρχαν και κάποιες προϋποθέσεις.
- Το γνωρίζω.
- Ναι, αλλά χωρίς να θέλω να σας προσβάλω, εσείς δεν έχετε πόδια...
- Άρα δεν πρόκειται να φύγω ποτέ μακρυά σας!!!
- Ε, ναι... Ίσως έχετε δίκιο, αλλά και πάλι χωρίς να θέλω να σας στενοχωρήσω, εσείς δεν έχετε και χέρια...
- Άρα δεν πρόκειται ποτέ να σας χτυπήσω!!!
- Ίσως έχετε και πάλι δίκιο, αλλά δεν ξέρω αν προσέξατε ότι υπήρχε και τρίτη προϋπόθεση!
- Και πως νομίζεις ότι χτύπησα το κουδούνι κυρά μου;;;
