Μια νέα χρονιά ξεκίνα με λιγοστές ελπίδες και μηδαμινά όνειρα. Το χειρότερο από όλα που έχουν καταφέρει είναι να φέρουν την ψυχολογία μας στα τάρταρα. Όχι φως στο τούνελ δεν υπάρχει, άλλα πλέον δεν ξέρουμε, εάν υπάρχει καν τούνελ... Είμαστε απλά στο μαύρο σκοτάδι.
Αυτήν την κρίσιμη στιγμή η ελληνική κοινωνία μαστίζεται από ανεργία και ασυδοσία.
Ανεργία
Κάθε μέρα ακούς και ένα μαύρο μαντάτο ανεργίας. Έρχεται όλο και πιο κοντά. Οι τρομακτικές διαστάσεις τις ανεργίας είναι πλέον προ των πυλών κάθε ελληνικής οικογένειας. Μεγάλο όμως είναι και το πρόβλημα των συνθηκών εργασίας. Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι πλέον γεγονός. Μιλάμε για μειώσεις μισθών 50% και αντίστοιχα αύξηση ωρών εργασίας. Έχουμε καταλάβει τι σημαίνει βαρβαρότητα. Είναι τραγικό να οδηγούμαστε στην καταστροφή και να ακούς ελέφαντες να λένε στα μυρμήγκια ότι μοιραστήκαν το φαγητό…
Ασυδοσία
Είναι τραγικό στο λίκνο της δημοκρατίας οι νόμοι να είναι διακοσμητικά στοιχειά. Κανένας δεν τηρεί τα στοιχειώδη. Από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει. Είμαστε πραγματικά για γέλια ή καλύτερα για κλάματα. Δεν υπάρχει μέρα που να μην την βιώνεις. Σου καταπατούν την ελευθερία σου.
Παραδείγματα καθημερινά. Πραγματικά ατέλειωτα. Δεν μιλώ μόνο για τους πολίτες, άλλα και για το ίδιο το κράτος που δίνει το παράδειγμα. Αφού τόσα χρονιά μάθαμε να ζούμε στην ασυδοσία, μήπως είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα στην Αναρχία και ο καθένας να πάρει το νόμο στα χέρια του;
Τι μας οδηγεί σαν κοινωνία στην απολυτή κατάρρευση; Ο κοινωνικός ιστός διαλύεται και κάθε τι υγιές διασύρεται. Η κοινωνία θα πρέπει πρώτα να συνέρθει από την πτώχευση άξιων και μετά από την οικονομική. Η νεολαία είναι πια αμόρφωτη. Έτσι είναι και πιο εύκολη προς χειραγώγηση .Τα πράγματα χειροτερεύουν και κανένας δεν ενδιαφέρεται.
Πρέπει όλοι μας να δώσουμε φως στην ελπίδα μας για ένα καλύτερο αύριο για αυτούς που μας ακολουθούν.
Φιλικά,
ΜΑΪΣΤΡΟΣ
