Κυρίες και κύριοι, σήμερα θα ασχοληθούμε με τις εκλογές για την ανάδειξη του Προέδρου των Η.Π.Α. και συγκεκριμένα την παράμετρο του ρατσισμού, κρυφού και φανερού, που εν πολλοίς θα κρίνει εάν ο επόμενος Πρόεδρος της μόνης υπερδύναμης θα είναι έγχρωμος. Αφορμή του άρθρου αυτού εκτός των άλλων, είναι η σύλληψη δύο νεαρών ακροδεξιών που σύμφωνα με το FBI σχεδίαζαν να δολοφονήσουν δεκάδες έγχρωμους μεταξύ των οποίων και το Μπαράκ Ομπάμα. Οι δύο νεαροί νεοναζί, skinheads από την πολιτεία του Τενεσί, σχεδίαζαν να ληστέψουν κατάστημα όπλων και να επιτεθούν σε Λύκειο όπου φοιτούν κυρίως Αφροαμερικανοί. Σχεδίαζαν ακόμη να δολοφονήσουν τον Μπαράκ Ομπάμα σαν τελικό στόχο σε ένα αμόκ δολοφονιών.
Τον Ιούλιο – Αύγουστο είχαν συλληφθεί και άλλοι που επίσης σχεδίαζαν να δολοφονήσουν τον πρώτο έγχρωμο υποψήφιο Πρόεδρο.
Τα δύο αυτά περιστατικά μόνο τυχαία δεν είναι. Αποτελούν μία μορφή αντίδρασης – την πιο ακραία – της βαθιάς Αμερικής των λευκών προτεσταντών ακροδεξιών που δεν είναι διαθετημένοι να αποδεχθούν ούτε καν την ιδέα ότι υπάρχει περίπτωση να τεθεί επικεφαλής της «λευκής» Αμερικής που γεννήθηκαν και γαλουχήθηκαν, ένας έγχρωμος και μάλιστα φιλελεύθερος – για τα αμερικάνικα δεδομένα πάντα.
Για πολλούς λευκούς κυρίως του Νότου, δεν έχει γίνει αποδεκτό ότι οι έγχρωμοι και οι λοιπές μειονότητες έχουν τα ίδια δικαιώματα με αυτούς. Ζουν σε έναν δικό τους κόσμο, ξεχασμένο εις τις δεκαετίες προ του ’60, ίσως μάλιστα να έχουν μείνει και εις τις μνήμες του Αμερικάνικου εμφυλίου.
Δεν είναι όμως μόνο οι λευκοί ακροδεξιοί που δεν αποδέχονται επουδενί πιθανή εκλογή ενός «νέγρου». Μεγάλα τμήματα της λευκής πλειοψηφίας νιώθουν αρκετά άβολα εις την σκέψη της εκλογής του Ομπάμα. Ένας λανθάνων ρατσισμός που διαχέεται εις τα στρώματα αυτά, καθιστά αμφίρροπες τις εκλογές αυτές.
Ακόμη και οι ίδιες εταιρείες δημοσκοπήσεων τονίζουν ότι τα αποτελέσματα των ερευνών τους που τώρα δείχνουν προβάδισμα του Ομπάμα, υπάρχει περίπτωση να μην είναι ακριβή, καθώς πολλοί ερωτώμενοι ντρέπονται να απαντήσουν ότι δεν θέλουν έναν έγχρωμο Πρόεδρο και ως εκ τούτου οι απαντήσεις τους είναι αναληθείς ή στρεβλές. Αναφέρουν μάλιστα πολλοί σχολιαστές των Μ.Μ.Μ. των Η.Π.Α. την περίπτωση ενός έγχρωμου υποψηφίου κυβερνήτη εις την Καλιφόρνια το 1988 που ενώ προηγούνταν με διαφορά εις όλες τις δημοσκοπήσεις, έχασε εν τέλει από τον αντίπαλό του λευκό του συνυποψήφιο και όλοι τότε απέδωσαν την ήττα του αυτή εις το χρώμα του δέρματός του.
Το μεγάλο λοιπόν ερώτημα και διακύβευμα των εκλογών είναι αν η «λευκή» Αμερική είναι έτοιμη να δεχθεί ένα «έγχρωμο» εις τα ηνία της.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
