Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Συρία: Γιατί Πόλεμος και όχι Στρατιωτικές Επιχειρήσεις και "Πειθώ"


Από τον VF
Όποιοι θέλουν να προβληματισθούν σοβαρά για το τι δέον γενέσθαι και όχι να καταγγέλλουν να ευχολογούν ή να πενθούν ή ας χαζολογήσουν λίγα λεπτά το κατωτέρω.

Κατ αρχάς από τα τέλη του 90 αρχές 2000 με τα διάφορα στρατηγικά παίγνια από την σχολή του Στράντφορντ κοκ, η εκδημοκρατικοποίηση της Αραβίας, όρος όχι μόνον ανεδαφικός αλλά και ατελέσφορος όσον αφορά βαθύτατα διαβαθμισμένες φυλετικές κοινωνίες, συνεδέθη επίσης αβασίμως και γελοιωδώς με επίτευξη επιχειρηματικών στόχων "κονόμας". Τότε που έπρεπε λοιπόν να αποτραπεί η επόμενη γενεά ισλαμικής τρομοκρατίας μετά τα μέσα του 50 και του 70, δεν απετράπη, γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε όχι μόνον βούληση αλλά και οικονομική πολιτισμική κοινωνική και πνευματική υποδομή και ακολούθως εμβάνθυση προς τούτον. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΠΑΝΕΚΤΗΣΕ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΚΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΤΗΤΑ Ο ΔΥΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΥΡΙΟΙ, ΟΧΙ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ.
Μιλώ για πόλεμο και όχι για εισβολή κατοχή στρατηγικών στόχων κυρίως εγγύς πλουτοπαραγωγικών πηγών, ήτις έσεται εξ αρχής καταδεδικασμένη. Κατ' αρχάς όταν μιλάς για εισβολή, επιχειρήσεις με βόμβες κοκ, ο νους σου πηγαίνει, και ορθώς, σε παιγνιδάκια πολιτικών επιχειρηματιών κ ολίγων και "εκλεκτών" στρατιωτικών με διάφορες φυλές από όπου θα πάρουν μπαξίσι αμφότεροι, όπως κάτι σκανδαλάκια που απεκρύβησαν στις ΗΠΑ.
Στον πόλεμο τέτοιες συμφωνίες είναι παρεπόμενες, καθόσον η ανθρώπινη φύση κρύβει το αναπόφευκτον της διαφθοράς, πλην όμως οι συμφωνίες αυτές ΔΕΝ θα είναι πλέον το ΚΥΡΙΟ ζητούμενον. Το ζητούμενον είναι η ΕΠΙΒΙΩΣΗ μας ως ΔΥΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, μία δυτική κοινωνία που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΡΑΣΕΙ ΤΩΡΑ γιατί σε 30 με 40 χρόνια με την υπογεννητικότητα που μας μαστίζει και την ραγδαία μουσουλμανική αύξηση θα είναι ΑΡΓΑ.
Περαιτέρω υπό αυτό το πλαίσιο σκέψεως αν σκοτωθούν 500-100000 κοκ δικοί σου σκοτώθηκαν, και όσες μάνες να παραπονούνται όσα συγκινητικά αντιπολεμικά αυγεροπούλεια ντοκιμαντέρ γίνουν, στο ΘΥΜΙΚΟ των λαών της Ευρώπης προέχει η ΝΙΚΗ. Φυσικά όπως ξανατόνισα μετριοπαθείς Άραβες μουσουλμάνοι από Λίβανο, Τυνησία, Κοσμική Αίγυπτο, φυλές της Λιβύης και της Αλγερίας, Συρία, και φυσικά Κούρδοι ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ ΝΑ ΠΥΚΝΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΕΝΙΑΙΟ ΑΡΑΒΙΚΟ "ΑΝΤΙΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΚΟ" ΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΟΥΝ ΣΑΟΥΔΑΡΑΒΕΣ, ΤΟΥΡΚΟΙ, ΗΑΕ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΑΚΡΑΙΟΙ
Νίκη, η οποία θα πρέπει ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ να γίνει υπέρ Ευρώπης Δυτικού Κόσμου και "Ειρηνικού Ισλάμ" με εισαγωγικά το τελευταίο πλην ελαχίστων εξαιρέσεων αλλά εδώ που φθάσαμε μικρή σημειολογική σημασία έχει. Συνεπώς "τα θύματα του πετρελαίου" στρατιώτες καθίστανται ήρωες στα μάτια της κοινής γνώμης όπως και οι εχθροί δεν είναι πλέον γηγενείς που παλεύουν για το έδαφός τους αλλά εχθροί. Συνεπώς δεν υπολογίζεις απώλειες και δεν στήνεις επιχειρήσεις με απώτερο σκοπό κάποιους στρατηγικούς στόχους και οικονομικούς κάποιες φορές, αλλά πολεμάς κατά μέτωπον ή όπως επιλέγεις. Το διακύβευμά σου είναι η ΝΙΚΗ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΣ. Η δε σύγκριση με Αφγανιστάν και Βιετνάμ δεν είναι επιτυχής, αφού άλλο το Αφγανιστάν, άλλο το Βιετνάμ, σαν τόποι σαν φυλές σαν στρατηγικοί στόχοι. Οι Αμερικάνοι όταν ήθελαν τσάκισαν το Ιράκ εύκολα, απλά δεν θέλησαν να χάνουν χρόνο για δημοκρατίες μετά την οικονομική τους επικυριαρχία. Εφήρμοσαν, πλην όμως προχείρως και καουμπόικα, το διαίρει και βασίλευε. Συνεπώς τέλη του '90 αρχές του 2000 εχάθη η ευκαιρία όχι στρατηγικά αλλά από άπληστη καιροσκοπική κερδοσκοπία. Αν την χαρακτηρίσετε καπιταλισμό κοκ πολύ ωραία αυτά αλλά χάνεται την ροή των γεγονότων για αμπελοφιλοσοφίες.
Τώρα όμως η Ευρώπη πρέπει και να κερδίσει και να μείνει στην περιοχή. Και να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση των περιοχών αυτών και στην μη εξαθλίωση και εξαγρίωση των εκεί Μουσουλμάνων. Οι Σαουδάραβες έχουν γεμάτα στομάχια, μα είναι ένας ψυχικά άρρωστος λαός, ή με άρρωστες παραδόσεις που όμως αν και έχομε μπει στην εποχή της τεχνολογίας συνεχίζουν να εφαρμόζουν. Οι Σύροι, οι Ιρακινοί οι Λιβανέζοι έχουν άλλη κουλτούρα και είναι προσεγγίσιμοι άνθρωποι. Αυτά τα ολίγα.
Υ.Γ. Η μη αναφορά μου στους Αμερικάνους δεν είναι τυχαία, αν θέλομε να επιτύχομε, οι Αμερικάνοι πρέπει να είναι κομπάρσοι ή βοηθητικοί όπως στον Β΄ Παγκόσμιο. Όχι πρωταγωνιστές, γιατί η ατζέντα τους στην καταστροφή της Ευρώπης δεν έχει κόκκινη γραμμή. Τουλάχιστον από αρκετές δεξαμενές σκέψεώς τους. Αρκετές και δυνατές.
VF