Οι ημέρες που ακολουθούν μέχρι το τέλος του Ιουνίου, ή καλύτερα μέχρι την ημέρα που στη Βουλή οι 300 καλούνται να πάρουν θέση για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, ενδέχεται να αλλάξουν και την ιστορία της Ελλάδας, αλλά ενδεχομένως και την πολιτική ιστορία το σημερινό αποτυχημένο πολιτικό σύστημα.
Ο πρωθυπουργός που εξαπάτησε πλήρως τον ελληνικό λαό υποσχόμενος «λαγούς με πετραχήλια», ενώ γνώριζε απόλυτα τι περίμενε να ακολουθήσει (θυμίζω συχνές συναντήσεις πριν τις εκλογές με τον Διοικητή της Τραπέζας Ελλάδος) σχεδόν ικετεύει σήμερα σε συναίνεση τα άλλα κόμματα. Προσπαθεί να μοιραστεί τις ευθύνες του και με τους άλλους, για την ακρίβεια να τους κάνει συνενόχους στο μεγάλο «έγκλημα» που φέρει την σφραγίδα και την υπογραφή του, έγκλημα για τουλάχιστον άλλη μια γενιά, που λέγεται Μνημόνιο. Και είναι έγκλημα όχι από μόνο του, γιατί μια δανειακή σύμβαση όλοι λίγο πολύ την έχουμε κάνει με μια τράπεζα κάποια στιγμή στη ζωή μας, αλλά επειδή, η υπογραφή που έβαλε ήταν …τυφλή, σαν να εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία, λένε πολλές φωνές τελευταία, δεν το λέω εγώ!
Με αποτέλεσμα το ένα μνημόνιο να φέρνει το άλλο… κι έπεται συνέχεια.
Κι όλα αυτά φυσικά γιατί η σημερινή κυβέρνηση, δεν κυβέρνησε ποτέ… Βαδίζοντας στην περπατησιά του προηγούμενου κυβερνήτη, του Κώστα Καραμανλή, και στην τακτική του βλέποντας και κάνοντας.
Γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση δεν τόλμησε να συγκρουστεί με κατεστημένα και καταστάσεις κι έτσι έπεσε αύτανδρη, κατ' άλλους δραπέτευσε από την εξουσία. Βέβαια μια και ο λαός ξεχνά εύκολα, θα θυμίσω, σημαντικές συνταγματικές αλλαγές που ζήτησε η τότε κυβέρνηση, που χρειάζονταν 180 ψήφους και ο κος Παπανδρέου είχε πει ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ!
Και ήρθε η ώρα του να κυβερνήσει, αλλά πώς να τα βάλει με το κατεστημένο που λέγεται συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ; Πώς να τα βάλει με τον Φωτόπουλο της ΔΕΗ, που ο ίδιος με σηκωμένη γροθιά τον στήριζε προεκλογικά; Αυτά για να θυμόμαστε λίγο κάποιες καταστάσεις… Ακόμη και οι μετατάξεις στον ΟΣΕ δεν έχουν γίνει ακόμη με αποτέλεσμα να πληρώνει ο έρμος λαός εκατομμύρια Ευρώ το χρόνο για τον ΟΣΕ. Τσάμπα πήγαν δηλαδή οι περικοπές και τόσα άλλα…
Πώς θα πουλήσει ή θα ξεπουλήσει καλύτερα τώρα η κυβέρνηση κρατικές εταιρίες και δημόσια περιουσία, αφού οι ίδιοι οι άνθρωποι της λένε όχι σε όλα;
Ήρθε λοιπόν η ώρα για τον κο Παπανδρέου να πάρει αποφάσεις… Μόνο που τώρα στα δύσκολα θυμήθηκε ξαφνικά τη συναίνεση. Που ήταν τόσο καιρό; Γιατί δεν την ζήτησε από την αρχή; Μα πολύ απλά γιατί είχε την αλαζονεία της εξουσίας και των 11 μονάδων διαφορά, από τον αντίπαλο…
Όμως και η θέση του κου Σαμαρά, είναι σχεδόν καταδικασμένη. Ακόμη κι αν έχει δίκιο για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, που θα επανακινήσουν την Οικονομία, αυτό είναι πολύ δύσκολο να συμβεί, αφού το κράτος έχει μια μαύρη, κατάμαυρη τρύπα για τα έσοδα. Παράλληλα οι ξένοι ηγέτες και κυρίως το ΔΝΤ, τρέμουν στην ιδέα να αλλάξει η εξουσία στην Ελλάδα και να μην αναγνωρίζει η καινούργια τις δανειακές υποχρεώσεις της απέναντι στους δανειστές της.
Έτσι εξηγείται η ωμή παρέμβαση Ευρωπαίων αξιωματούχων στα εσωτερικά μας και οι «σφαλιάρες» που δέχεται ο πρόεδρος της Ν.Δ. Για την ώρα αντέχει, αλλά καθημερινά δείχνει πολύ μόνος για να μπορεί να λέει συνέχεια όχι και να ζητά επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου.
Βλέπετε είναι και τα ΜΜΕ που παίζουν και αυτά το παιχνίδι τους και είναι φανατικά υπέρ του Μνημονίου για πολλούς και διαφόρους λόγους!!!
Η ουσία είναι ότι ο λαός δεν βλέπει φως μέσα από την πολιτική στρατηγική που ακολουθείται και όλα κρέμονται σε μια κλωστή. Το τι θα συμβεί είναι δύσκολο να το προβλέψω, μην εκπλαγείτε πάντως αν την ημέρα επιχείρησης ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου δείτε βουλευτές να παραιτούνται από τη θέση τους ή ακόμη και να φυγαδεύονται...
Ο ΜΑΧΙΜΟΣ
