Είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο να γνωρίζεις ως Έλληνας πολίτης ότι στο τιμόνι αυτής της χώρας βρίσκεται ένας άνθρωπος σοβαρός, μετρημένος, συνεπής και αξιόπιστος, ο οποίος ξέρει πάντα τι να πει και τι να κάνει.
Είναι το λεγόμενο στην αρχαιότητα «υπό του πρώτου ανδρός αρχή», ήτοι ο ηγέτης θα πρέπει να είναι θεωρητικά ο καλύτερος άνθρωπος που έχουμε ως κοινωνία για τη δουλειά αυτή.
Χθες λοιπόν για τον ηγέτη μας μάθαμε πολλά:
Πρώτον, ότι αυτός κυβερνάει πραγματικά αυτή τη χώρα εδώ και είκοσι μήνες και «δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του». Δεν ακούει κανέναν: ούτε την μαμά του, ούτε τον αδελφό του, ούτε τους υπουργούς του, ούτε το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ, ούτε τους βουλευτές του… Δεύτερον, λαμβάνει τις αποφάσεις του μόνος του και δεν επηρεάζεται από κανέναν και από τίποτα. Επίσης, τις λαμβάνει πάντα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και όχι με τον τρόμο ότι θα είναι ο πρωθυπουργός με τη μικρότερη θητεία στην ιστορία της χώρας μας (που να έχει εκλεγεί απευθείας από το λαό, όχι υπηρεσιακός ή Ράλλης από την ΚΟ).
Τρίτον, ότι ο λόγος του είναι συμβόλαιο. Τα «είπα ξείπα χέζω την παρόλα μου» είναι για τους λαγούς και όχι για τους ταγούς. Ο δικός μας ηγέτης ότι λέει το εννοεί και δεν παίρνει πίσω τα λόγια του.
Τέταρτον, ότι είναι πραγματικός λεβέντης και πραγματικός απόγονος του πατέρα του και του παππού του. Τα ράβε-ξήλωνε άλλωστε ποτέ δεν χαρακτήριζαν ιστορικά τους ηγέτες αυτού του τόπου.
Υ.Γ. Έχω την εντύπωση πως ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου θα σκέφτηκε χθες ως εξής: γιατί να κάνουμε τόση φασαρία για παραιτήσεις και κυβερνήσεις εθνικής συνεργασίας αφού και πάλι στο τέλος θα έχουμε έναν υπηρεσιακό πρωθυπουργό, όπως είμαι εγώ εδώ και είκοσι μήνες ;
Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ Χ
