Κυρίες και Κύριοι, είναι να απορεί, αλλά και να γελάει κανείς, με τις εκδηλώσεις «έκπληξης» αφενός και «απογοήτευσης» αφετέρου όλων εκείνων των περισπούδαστων δημοσιογράφων – σχολιαστών με αφορμή την επίσκεψη του Ομπάμα εις την Τουρκία και της προτίμησης που δείχνουν οι Η.Π.Α. για στρατηγική συμμαχία με τους γείτονες – «κουμπάρους».
Παρακολουθώντας τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. πάντα σε απευθείας σύνδεση, πρώτα την εκλογική νίκη του Ομπάμα και μετά την ορκωμοσία του, και ακούγοντας δεκάδες απίστευτες ανοησίες να εκστομίζονται ακόμη και από κατά τεκμήριο αρκετά σοβαρούς δημοσιογράφους, θα νόμιζε κανείς ότι μία καινούρια ημέρα ξημέρωσε για την ανθρωπότητα και θα πρυτανεύσει το διεθνές δίκαιο, οι πόλεμοι θα σταματήσουν, η φτώχεια θα εξαλειφθεί, θα αντιμετωπιστεί η ρύπανση του περιβάλλοντος και ένα σωρό άλλες χαζομάρες.
Και όλα αυτά επειδή ο Ομπάμα είναι ο πρώτος αφροαμερικάνος Πρόεδρος των Η.Π.Α. Κάποιοι – αριστερόπληκτοι και φαντασιόπληκτοι – ομιλούσαν για τον πρώτο αριστερό Πρόεδρο των Η.Π.Α. μέσα εις την αγωνία τους να πείσουν ότι η Αριστερά θριαμβεύει παγκοσμίως. Οι πιο αισιόδοξοι μάλιστα εξέφραζαν την βεβαιότητα ότι με τον Ομπάμα η Ελλάς δεν έχει να φοβηθεί τίποτε, καθώς ο Ομπάμα πάντοτε στήριζε τις ελληνικές θέσεις!!! Μερικοί μάλιστα θα ορκίζονταν ότι ο Ομπάμα έχει κάποιο έλληνα πρόγονο…
Η απλότητα των αναλύσεων και η επιπολαιότητα των προσδοκιών που καλλιεργήθηκε είχε ξεπεράσει κάθε λογικό όριο.
Όλοι αυτοί οι «ειδήμονες» μέσα εις την ελαφρότητα τους αδυνατούσαν να αντιληφθούν ότι το συναίσθημα, ακόμη και αν αποδεχθούμε ότι όντως είναι αληθινό, ουδένα ρόλο παίζει εις την διεθνή πολιτική.
«Ξαφνικά», οι ανωτέρω «ανακαλύπτουν» ότι ο Ομπάμα και φυσικά οι Η.Π.Α. θεωρούν πολύ σημαντικότερο σύμμαχό τους την ισλαμική Τουρκία, ενώ η Ελλάδα δεν αποτελεί κρίσιμο «παίκτη» εις την διεθνή σκακιέρα, οπότε και πολύτιμο συμπαίκτη…
Η πρώτη κρυάδα ήλθε με την ανακοίνωση της αμερικάνικης προεδρίας ότι ο Ομπάμα θα επισκεφτεί μόνο την Τουρκία και όχι και την Ελλάδα. Για πρώτη φορά οι Αμερικάνοι αδιαφόρησαν να συνεχίσουν την πολιτική των ισορροπιών που υποδείκνυε ότι όταν ένας Αμερικάνος Πρόεδρος επισκέπτεται τη μία πρωτεύουσα πρέπει να επισκεφτεί και την άλλη. Η λογική των Η.Π.Α. ως προς το 7 προς 10 έχει άλλωστε παρέλθει ανεπιστρεπτί…
Κατόπιν εξεπλάγησαν εκ νέου όταν ο Ομπάμα ανέλαβε εργολαβικά να προωθήσει την τούρκικη υποψηφιότητα για την είσοδο εις την Ε.Ε., ενώ συγχρόνως αδιαφορώντας για τις ελληνικές θέσεις και ευαισθησίες αποκαλούσε τα Σκόπια, Μακεδονία…
Τέλος, «έπεσαν από τα σύννεφα» επειδή ο Ομπάμα αρχικά δεν είχε σκοπό να συναντηθεί με τον Πατριάρχη εις την Κωνσταντινούπολη, αντιθέτως με τον Κλίντον. Τελικά για το ξεκάρφωμα συναντήθηκαν «στο πόδι» σε κάποιο ξενοδοχείο χωρίς την παραμικρή κάλυψη από τα διεθνή Μ.Μ.Ε.
Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι οι Η.Π.Α. έχουν κάθε δικαίωμα να επιλέγουν όποιο σύμμαχο θέλουν. Πρέπει επίσης να αντιληφθούμε ότι οι Η.Π.Α. έχουν επιλέξει την Τουρκία, καθώς κρίνουν ότι εξυπηρετεί αυτή καλύτερα τα συμφέροντά τους.
Η στρατηγική θέση των γειτόνων καθώς και η στρατιωτική τους δύναμη, αλλά κυρίως η αυτοκρατορική αυτοπεποίθησή τους, καθιστά την Τουρκία περιφερειακή υπερδύναμη. Είναι όντως ορθοί οι ισχυρισμοί ότι πρόκειται για χώρα με προβληματική οικονομία, ότι οι εθνικές μειονότητες που διαβιούν εκεί ξεπερνούν το 30% του πληθυσμού (Κούρδοι, Αζέροι, Άραβες, Κιργίσιοι, Λαζοί, Πόντιοι), ότι η σύγκρουση Κεμαλιστών – Ισλαμιστών δύναται υπό προϋποθέσεις να οδηγηθεί ακόμη και σε μίνι εμφύλιο. Παρόλα αυτά όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι έχουν εθνικό τσαμπουκά και επί της ουσίας έχουν κληρονομήσει τις ικανότητες των Βυζαντινών εις την διεθνή διπλωματία.
Έχουν δηλαδή, όσα οι δικοί μας πολιτικοί ούτε εις τον πιο απατηλό μας όνειρο δεν πρόκειται ποτέ φθάσουν…
Υ.Γ. 1o. Ο Πληροφοριοδότης τα είχε προβλέψει προ πολλού για το Μαυρούλη…
Υ.Γ. 2ο. Αν στέλναμε 5.000 στρατιώτες εις το Αφγανιστάν να συνδράμουμε τις επιχειρήσεις εναντίον των Ταλιμπάν, να δείτε πόσο θα μας ερωτευόντουσαν "ξαφνικά" οι Αμερικάνοι. Όλα τα χατίρια θα μας έκαναν...
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
