Δεν μπορούν τα παληκάρια.
Τι να κάνουμε τώρα;
Πριν ήταν η διαστημική Μπάρτσα, μετά η διαπλανητική Καβάλα και τώρα η διαγαλαξιακή Κοπεγχάγη.
Το συμπέρασμα είναι απλό.
Δεν τους έχουμε τους εξωγήινους.
Τρέχουν πολύ και αλλάζουν συνέχεια θέσεις.
Μας μπερδεύουν.
Μας αποσυντονίζουν.
Μας βγάζουν το λάδι.
Τα κομάντα μας είναι μόνο για ταχύτητες beach soccer.
Που το μεγαλύτερο σπριντ είναι πέντε μέτρα.
Με την ταχύτητα φωτός των 3 χλμ/ώρα.
Ο Κατσούρ είναι ο γιος του ανέμου.
Ένας σύγχρονος Αίολος.
Υπάρχει όμως θέση για αυτόν στο … Χόλυγουντ.
Με τον Γιώργαρο, να μην μπορεί να κάνει σουτ χωρίς να πέσει κάτω.
Με τον Τζόρβα να σκέφτεται ότι ο ΟΦΗ μάλλον θα ανέβει του χρόνου…
Με το Νίνη, να σκέφτεται ότι σήμερα γράψανε ότι τον θέλει και η πρωταθλήτρια Μογγολίας.
Και με το Λέτο να ανησυχεί επειδή το μαλλί του έχει πιάσει ψαλίδα.
Πρόσεχε Σεμπάστιαν!!
Το εκπληκτικό είναι ότι σήμερα κάποιοι νοσταλγούν τον Μυρωδιά Ολλανδό.
Εύγε Sir Νιόπλια.
Σε βλέπω οσονούπω προς Κύπρο μεριά στη θέση του Sir Takis.
Ή πάλι στην Εθνική Ελπίδων.
Ήθελα να ήξερα τι διάολο προετοιμασία κάνανε δύο μήνες.
3 φορές δεν μπορούν να αλλάξουν τη μπάλα.
Τι τους έδειχνε;
Τι τους μάθαινε;
Πώς να κάνουν γιόμες 40 μέτρων και να τρέχουν το Σισέ;
Ο οποίος Σισέ σε λίγο θα τους κοπανίσει όλους.
Και με το δίκιο του.
Και μετά θα φύγει…
Όχι, θα κάτσει να παίζει με τους άμπαλους.
Κάτι ήξερε και ο Τζίγγερ και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια.
Το είχε δει το όνειρο.
Αφού σε τρεις μόνο μήνες είχε καταφέρει να διαλύσει τα πάντα.
Και να επαναφέρει εκείνη τη μίζερη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία.
Με την χθεσινή ξεφτίλα, βγήκαν και οι απανταχού πουθενάδες και βγάλανε γλώσσα.
Αυτοί που αποκλείστηκαν φέτος από κάποιους εβραίους μπασκετμπολίστες αρχές Αυγούστου.
Και κάθε χρόνο διασκεδάζουν τους ευρωπαίους πολίτες.
Κράζουν σήμερα.
Δεν τους αδικώ.
Τόσα χρόνια από κάτω, δεν αντέχεται…
Η πλάκα είναι να τους εκθέσει στη συνέχεια ακόμη και αυτός ο ΠΑΟ.
Και φέτος…
Α, δεν έχω κανένα παράπονο.
Όλοι σχεδόν οι αλλόθρησκοι φίλοι μου με θυμήθηκαν εχθές.
Ακόμη και ένας φίλος μου γαύρος, ο οποίος πήγε πέρσι φαντάρος στα τριάντα του για να μην δει τον ΠΑΟ να στέφεται πρωταθλητής.
Αν ο Θρύλος της Ευρώπης Ολυμπιακός συνέχιζε το σερί των «πανάξιων» πρωταθλημάτων, ο φίλος (ο οποίος σημειωτέον είχε να μου τηλεφωνήσει πάνω από δύο χρόνια, αλλά ας όψει...) θα στρατευόταν στα σαράντα του...
Ακόμη και ένας άτιτλος Αρειανός.
Της ομάδος δηλαδή που κιότεψε να διαμαρτυρηθεί επισήμως για το πέναλτι του Δαλούκα.
Μην και στεναχωρήσει τον Πατέρα...
Με τα χρήματα που έδωσε εχθές ο φίλος για μηνύματα, η ομάδα του θα είχε κρατήσει το Νασούτι και θα είχε ανανεώσει τους Χαβίτο και Κάλβο…
Και θα είχαν μείνει κάτι ψηλά.
Μην κάνετε φασαρία.
Ακούω από μακρυά το καλπασμό του άσπρου αλόγου.
Με καβαλάρη τον Ντούσαν.
Ή αλλιώς, βάτραχο.
Ή Κέρμιτ.
Ή Ελληνοσέρβο.
Ή Σερβοέλληνα.
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
