Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ "ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ" (ΜΕΡΟΣ 5ο)

Από τον Ερυθρό Δευκαλίωνα
ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ
ΜΑΧΕΣ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΒΑΣΗ. Μετά την απόβαση στη Σμύρνη ορισμένοι Τούρκοι δεν μπορούσαν να αντέξουν το θέαμα της απελευθέρωσης της Σμύρνης και επιτέθηκαν στον ελληνικό στρατό. Έτσι ακολούθησαν μάχες με τον τουρκικό στρατό, που βρισκόταν στη περιοχή, με αποτέλεσμα την 1η μέρα μόνο να έχουν οι Τούρκοι 400 απώλειες και εμείς 100. Επίσης, για να είμαστε δίκαιοι, έγιναν άγριες βαρβαρότητες από τον ελληνικό στρατό στην περιοχή της Σμύρνης.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΪΔΙΝΙΟΥ. Εκεί έγινε κυριολεκτικά χαμός. Όλα ξεκίνησαν από μια ενέδρα Τούρκων σε μια ελληνική περίπολο. Οι μάχες διήρκεσαν μία εβδομάδα. Θύμιζε τη Σεούλ στο πόλεμο της Κορέας. Δηλαδή, μετά την ενέδρα πήραμε το Αϊδίνι, μας το ξαναπήραν πριν την τελική επίθεση μας που τους ανάγκασε να εξαφανιστούν. Πάνω από 2.000 νεκροί σε κάθε πλευρά και τα 2/3 της πόλης μετατράπηκαν σε ερείπια.
ΜΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΥΣΑΣ. Ο ελληνικός στρατός στα καλύτερα του, αφού πηγαίνε κορδέλα τον τούρκικο στρατό. Σε δύο ημέρες τον διώχνει από τα Μάλγαρα και τον καταποντίζει στη Φιλαδέλφεια και στο Αξάρι, όπου ο Στρατηγός Ιωάννου τα παίρνει στο κρανίο, επειδή πρώτος την πόλη την πήρε ο Πλαστήρας και οι Ευζωνοί του. Καπάκι με ταχύτητα Lionel Messi τους φτάνουμε και τους διώχνουμε απο την Πέργαμο και απο το Αδραμύτιο (απέναντι από τη Μυτιλήνη), ενώ στο Τσέντις ισοπεδώνουνε κυριολεκτικά τις δυνάμεις των Τούρκων υπό την ηγεσία του ίδιου του Κεμάλ και φτάνουμε στην Προύσα. Ο Στρατηγός Πάγκαλος (αληθινός στρατιωτικός ηγέτης που η ντροπή του εγγονού του τότε με τον αέρα και τη σημαία στα Ίμια δεν μπορεί να αμαυρώσει το όνομα του), παρακούει σαφείς εντολές του Βενιζέλου και διατάσει φούλ επίθεση. Μετά απο 16 ημέρες σκληρών μαχών παίρνουμε την Προύσα και σώνουμε και και τους Βρετανούς που ήταν εκεί εγκλωβισμένοι.
1η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΙΝΟΝΟΥ. Κοντά στο Εσκί Σεχίρ. Μια δυνατή αψιμαχία ήτανε που κράτησε τρεις μέρες. Οι Τούρκοι κάναν λίγο πίσω, οι πιο πολλοί αριθμητικά δικοί μας είδανε ότι δεν μπορούσαν να περάσουνε από το σημείο άμυνας του Στρατηγού Ινονού και αποσύρθηκαν στην Προύσα.
2η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΙΝΟΝΟΥ. Αυτή ήταν πολύ δυνατή μάχη. Μεγάλες δυνάμεις, σχεδόν ισοδύναμες, από κάθε πλευρά. Πολλές απώλειες και τραυματίες εκατέρωθεν. Μικρή ήττα των δικών μας περισσότερο, γιατί κατάλαβαν ότι θέλουν παραπάνω δυνάμεις για μια νέα επίθεση.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΕΣΚΗ ΣΕΧΙΡ. Το πλήρες όνομα της μάχης αυτής είναι μάχη Αφιόν Καραχισάρ - Κιουτάχειας - Εσκή Σεχίρ. Οι δύο πλευρές έριξαν πολλές δυνάμεις, άνω των 100.000. Ήταν μια υποχώρηση διαρκείας των Τούρκων που τα βρήκαν σκούρα με πολλές απώλειες και μέσα σε 13 μέρες χάσανε τη μπάλα και υπέστησαν ακόμα μία, την πιο βαριά εντός έδρας, ήττα. Ο Ινονού αντικαταστάθηκε, γιατί έχασε, ενώ από ελληνικής πλευράς ο Στρατηγός Παπούλας και ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος, που είχε έρθει ξανά στην εξουσία λίγους μήνες πριν, ενορχήστρωσαν την επική αυτή νίκη. Παρόλα αυτά δεν καταφέραμε το τελειωτικό χτύπημα, γιατί δεν περικυκλώθηκε ο τούρκικος στρατός και έτσι οχυρώθηκε στον ποταμό Σαγγάριο.
ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΑΓΓΑΡΙΟΥ. Οι δύο αντίπαλες πλευρές τα παίζουν όλα για όλα πια στον ποταμό Σαγγάριο, που οδηγεί στην Άγκυρα. Εμείς θέλουμε την Άγκυρα, οι Τούρκοι διατάζουν άμυνα μέχρις εσχάτων και πολεμάνε λυσσαλέα, καθώς μετά δεν υπήρχε καθόλου στρατός στην Άγκυρα. Η μάχη θεωρείται από τις σκληρότερες που έχουν γίνει ποτέ παγκοσμίως, αφού για 22 μέρες δεν υπήρξε παύση πυρός ούτε για ένα δευτερόλεπτο!!! Αφού σπάμε τις δύο πρώτες γραμμές άμυνας του Κεμάλ, φτάνουμε στην τρίτη, όπου χωρίς νερό με πορεία μέσω της Αλμυρής Ερήμου (μήνα Αύγουστο), σε μάχες που θυμίζουν τον πόλεμο της Τροίας, σώμα με σώμα δηλαδή, κερδίζουμε και τις υπεράριθμες (λόγω άμυνας σε εκείνο το σημείο) στρατιές του Κεμάλ και ενώ είμαστε μια ανάσα από την Άγκυρα ξαφνικά ...εντολή παύσης πυρός και επιστροφή στη γραμμή Αφιόν Καραχισάρ - Εσκή Σεχίρ!! Ο Κεμάλ, ο οποίος είχε τις διπλάσιες απώλειες από ό,τι οι Έλληνες λέει στην τουρκική εθνοσυνέλευση: "Ο Σαγγάριος παραλίγο να γίνει ο τάφος της Τουρκίας."
(Συνεχίζεται...)
ΕΡΥΘΡΟΣ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ