Κυρίες και Κύριοι, το Σαββάτο βράδυ είχα πάει μετά της συζύγου μου σε ένα πολύ γνωστό εστιατόριο του Ψυχικού. Περί τις 11.00, φθάνει εις το ανωτέρω εστιατόριο μετά της συνοδού του ένας πρώην υπουργός της κυβερνήσεως Καραμανλή. Το εν λόγω στέλεχος είχε διατελέσει υπουργός σε όλες τις κυβερνήσεις της ΝΔ από το 2004, επικεφαλής παραγωγικών υπουργείων, από τους προβεβλημένους και ισχυρούς. Στις εσωκομματικές φυσικά υποστήριξε την κ. Μπακογιάννη, όντας άλλωστε εις το πλευρό της από την αρχή της σταδιοδρομίας του.
Γιατί τώρα διηγούμαι την ιστορία αυτή. Φθάνοντας λοιπόν εις το εστιατόριο, το οποίο ήταν γεμάτο κόσμο, οδηγήθηκε από τους υπευθύνους εις το τραπέζι του. Παρατηρώντας τις αντιδράσεις των υπολοίπων συνδαιτυμόνων, διαπίστωσα ότι ουδείς πλην των εξυπηρετικότατων σερβιτόρων, μα ουδείς, εκ των υπολοίπων που ευρίσκονταν εις το εστιατόριο, ενδιαφέρθηκε για την άφιξή του. Ούτε καν μια ματιά δεν έριξαν. Ο ίδιος αντιλαμβανόμενος την παγερή αδιαφορία όλων, δεν έκρυψε την ενόχλησή του.
Ουδείς έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για ένα δημόσιο πρόσωπο, το οποίο ούτε τέσσερις μήνες πριν, ήταν κορυφαίος υπουργός. Βλέπετε, τώρα είναι ένας τέως υπουργός, ένας απλός βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με προοπτική να παραμείνει απλός βουλευτής για τα επόμενα 5-6 χρόνια τουλάχιστον (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου). Ο οποίος μάλιστα υποστήριξε και την χαμένη των εσωκομματικών εκλογών…
Είναι προφανές τι θα συνέβαινε αν ο ανωτέρω είχε μεταβεί εις το εστιατόριο αυτό τέσσερις μήνες πριν ή ακόμη και σήμερα, αν δεν είχε συντριβεί η ΝΔ.
Άπαντες σχεδόν θα είχαν στρέψει το βλέμμα τους άμα τη άφιξή του, ενώ η πλειοψηφία αυτών θα έσπευδε να τον χαιρετήσει με το γνωστό δουλοπρεπές και υστερόβουλο ύφος της.
Ενώ τώρα…
Τα Σέβη μου.
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
